حجت الاسلام شيخ عبدالحميد بنابي از وعاظ آذربايجان شرقي با اشاره به ويژگي هاي شخصيتي دومين شهيد محراب گفت: اين روحاني عاليقدر همواره در خط اسلام، انقلاب و ولايت فقيه گام برداشت و در اين راه كوتاهي نكرد.
وي افزود: شهادت تنها آرزوي وي بود كه در راه انقلاب، نماز و ولايت جان خود را نثار اسلام كرد و اين شهادت رمز ماندگاري ايشان است.
استاد دانشگاه تهران نيز در خصوص شخصيت آيت الله مدني مي گويد: وي از چهره هاي انقلابي در تاريخ مبارزه هاي ايران، پيش و پس از انقلاب محسوب مي شود كه كمتر به ابعاد شخصيتي ايشان پرداخته شده است، آيت الله مدني فعاليت هاي سياسي خويش را پيش از انقلاب آغاز كرد و به عنوان چهره اي درخشان در محافل علمي و مبارزاتي از نخستين مبارزان سياسي انقلاب از دوره پهلوي اول به شمار مي رود.
نوروزي ادامه مي دهد: وي با رويكردي روشنگرانه و افشاگرانه نسبت به رويدادهايي كه وجود داشت واكنش نشان مي داد، در بررسي اين چهره انقلابي بايد ابعاد مختلف شخصيتي او ارزيابي شود، اين روحاني به خصوص به لحاظ علمي، فكري و سياسي از افراد برجسته بود كه در حوزه هاي علميه به طور شاخص درخشيد و با علم آموزي از محضر استادان مجرب و مجتهدان بزرگ در نجف و قم به يك پايگاه ممتاز علمي و انقلابي در حوزه تبديل شد و شاگردان فرهيخته بسياري را تربيت كرد.
وي با اشاره به چهره فراملي آيت الله مدني، اظهار داشت: اين روحاني مبارز تنها يك شخصيت ملي تلقي نمي شد بلكه در سطح منطقه اي و فرامنطقه اي از تاثيرگذاري بسياري برخوردار بود و در عرصه هاي مختلف سياسي و اجتماعي نقش آفريني كرد و در عرصه مبارزه با انحراف و نفاق حضوري فعال داشت.
نوروزي ادامه داد: آيت الله مدني در سطح بين المللي هم به حمايت از قيام هاي آزاديخواهانه مي پرداخت و با اين جريان ها ارتباط برقرار مي كرد.
اين استاد دانشگاه با بيان اين كه آيت الله مدني از شاگردان ممتاز مراجع بزرگ نجف از جمله امام خميني(ره) بود، اضافه كرد: وي استاد اخلاقي برجسته و ممتاز به شمار مي رفت.
رييس شوراي هماهنگي تبليغات اسلامي آذربايجان شرقي نيز گفت: شهيد محراب آيت الله اسدالله مدني ذوب در ولايت و مجاهد واقعي راه انقلاب اسلامي بود.
حجت الاسلام حسين تقي زاده افزود: اين شهيد راه اسلام و انقلاب، اسوه اخلاق براي همه مردم بود كه عمر پربركت خود را در راه حفظ دستاوردهاي انقلاب اسلامي سپري كرد.
سيد اسدالله مدني در 1292 خورشيدي در شهرستان آذرشهر استان آذربايجان شرقي ديده به جهان گشود و تحصيلات ابتدايي را در مدرسه طالبيه تبريز به پايان رساند و علوم مقدماتي را نزد علمايي همچون «ميرزا محمدحسن منطقي و ميرزا محسن ميرغفاري» آموخت و سپس براي كسب تحصيلات بيشتر رهسپار حوزه علميه قم شد.
دومين شهيد محراب از ابتداي ورود به حوزه علميه قم به دليل زهد، پارسايي، امانتداري، اخلاص، شجاعت، دينداري، تقوا و فضيلت؛ در كانون توجه علما و بزرگان قرار گرفت و در مدت حضور در اين مكان علمي از محضر استادان برجسته اي چون «آيت الله حجت كوه كمري، آيت الله سيد محمدتقي خوانساري» بهره مند شد. او چهار سال در مجلس درس امام خميني(ره) شركت كرد و فلسفه، عرفان و اخلاق را در محضر ايشان فراگرفت. اين كلاس هاي درس سبب شد تا وي بتواند، اهداف والا و انقلابي خويش را در كنار بنيانگذار انقلاب اسلامي دنبال كند.
آيت الله مدني پس از مدتي براي گسترش گنجينه دانش خويش رهسپار نجف اشرف شد و در مدت حضور در اين مكان مقدس همه تلاش خود را براي استفاده از علم و دانش بزرگاني همچون آيات عظام «محمد باقر حكيم، سيد ابوالحسن اصفهاني و عبدالهادي شيرازي» به كار بست و افزون بر تكميل تحصيلات عالي، آموزش در سطوح مختلف را آغاز كرد. اين عالم رباني به دستور آيت الله حكيم، كرسي تدريس لمعه، رسايل، مكاسب و كفايه را به عهده گرفت. به تدريج اين سمت او را در زمره استادان مشهور حوزه علميه نجف اشرف قرار داد و با تلاش هاي شبانه روزي در راه دستيابي به علم و معرفت به مقام اجتهاد نايل شد.
آيت الله مدني پس از مدتي براي انجام دادن رسالت ديني خويش با كوله باري از دانش و تجربه از نجف به زادگاه خود بازگشت. او پيش از رفتن به نجف به عرصه مبارزه هاي سياسي وارد شده بود چنان كه با شهيد نواب صفوي همكاري مي كرد. اين عالم فرهيخته در نخستين فعاليت هاي سياسي خود، به مبارزه با تفرقه و انحراف در دين پرداخت. رژيم پهلوي در اين ميان با مشاهده فعاليت هاي سياسي وي و مخالفت با فرقه هاي انحرافي، او را از قم به همدان و سپس به آذرشهر تبعيد كرد.
اين عالم بزرگ در روزهاي تبعيد نيز از هيچ تلاشي براي برطرف كردن نيازهاي فردي و اجتماعي نيازمندان و تشويق و ترغيب نيكوكاران براي كمك به همنوعان فروگذاري نمي كرد. در واقع وي از دوره جواني به هدف ها و آرمان هاي والايي مي انديشيد و همان گونه كه در ميدان علم راه كمال را به خوبي پيمود، در سخت ترين شرايط اجتماعي هم با ماندن در كنار مردم به مبارزه عليه حكومت پرداخت.
اين روحاني مبارز در 1331 خورشيدي با نزديك شدن عيد فطر، موضوع برپايي نماز پرشور عيد را خارج از آذرشهر مطرح و در مسجد جامع شهر اعلام كرد: «اي مردم! فردا، نماز عيد را در خارج از شهر اقامه خواهيم كرد. كساني كه غيرت اسلامي دارند، فردا صبح در محل حاضر باشند.»
آيت الله مدني پس از اقامه نماز و خطبه هاي پرشور، راه پيمايي بزرگي را تشكيل و رهبري كرد. اين حركت انقلابي و اسلامي سبب شد تا تعدادي از سربازان كه براي حفاظت از اماكن دولتي گماشته شده بودند، سلاح هايشان را بر زمين بگذارند و به مردم بپيوندند. او پس از آن به سخنراني پرداخت و مردم را به آرامش دعوت كرد و اين گونه اعتراض گسترده خود را با همراهي انقلابيون ديگر به حكومت وقت نشان داد.
اين رويداد موجب شد كه عوامل رژيم افراد سرشناس و فعال تظاهرات را شناسايي، بازداشت و زنداني كنند، آيت الله مدني در سخناني به منظور نكوهش اين اقدام حكومت وقت گفت: «اگر تا فردا زندانيان كه به جرم دفاع از اسلام دستگير شده اند، آزاد نگردند، ما خودمان ميدانيم آنها را چه طور آزاد كنيم.»
اين سخنان كوبنده سبب شد تا ساواك با تشكيل نشستي در اين زمينه، وي را براي سه سال به نورآباد ممسني در استان فارس تبعيد كند اما تلاش هاي رژيم نتوانست مانعي در مسير تلاش هاي اين روحاني والامقام ايجاد كند.
آيت الله مدني پس از پايان تبعيد رهسپار قم و سپس نجف اشرف شد. هنگامي كه مبارزه نهضت مردمي ايران در رويارويي با رژيم به اوج خود رسيد، براي همراهي با آنان كلاس هاي درس خود را تعطيل كرد و با تشكيل جلسه هاي سخنراني از چهره استبدادي رژيم پهلوي پرده برداشت و در واقع به پشتيباني از امام (ره) در نجف اشرف پرداخت.
دومين شهيد محراب پس از مدتي به فرمان امام خميني(ره) به همراه شماري ديگر از علما به وطن بازگشت تا مردم را هر چه بيشتر به مبارزه با رژيم پهلوي دعوت كنند. او به همين منظور و براي تدريس علوم ديني به خرم آباد رفت و در زمان حضور خود در اين شهر حوزه علميه كماليه را بنيان نهاد.
تلاش هاي اين مبارز انقلابي همواره در راستاي حمايت از بنيانگذار انقلاب بود تا جايي كه وي اطاعت از امام خميني(ره) را بر همگان واجب مي دانست. از طرف ديگر، معمار بزرگ انقلاب نيز به وي محبتي ويژه داشتند و در سخناني اين عالم رباني را دست راست خويش ناميدند.
اين مجاهد نستوه در مدت حضور در ايران به مبارزه هاي سياسي خود ادامه داد و در اين راه چندين بار، دستگير و تبعيد شد اما تا هنگامه پيروزي انقلاب اسلامي در مسير دستيابي به اهداف خويش كوشيد و خدمات ارزنده اي را به اين مرز و بوم ارايه كرد كه از آن جمله مي توان به «ساخت مهديه، درمانگاه و راه اندازي صندوق قرض الحسنه در همدان، بناي حسينيه، مسجد، مدرسه، كتابخانه، حمام و صندوق قرض الحسنه در دره مراد بيك، تشكيل صندوق قرض الحسنه در قصر شيرين، ساخت 18 واحد خانه در يكي از روستاهاي بويين زهرا به هزينه اهالي همدان و ساخت مسجد بزرگي در نورآباد ممسني» اشاره كرد.
آيت الله مدني، قيام ملت ايران در بهمن 1357 هجري خورشيدي را بسيار پر معنا مي دانست و بر اين پايه در پاسخ به خبرنگاري، درباره صدور انقلاب اسلامي گفت: «اين انقلاب بر طبق فطرت انسان ها صورت گرفته و داراي مجموعه مقرراتي است كه دنيا و آخرت بشر را تامين مي كند. بنابراين، انقلاب ما چون براي اسلام و به اسم اسلام بوده، بايد به كشورهاي ديگر نيز معرفي شود. در بين گرايش مردم و اسلام فاصله اي نيست، بنابر اين بايد اسلام را شناساند و صدور انقلاب؛ يعني حقيقت اسلام را به دنيا شناساندن.»
پس از به ثمر رسيدن قيام ملت ايران به رهبري امام خميني (ره) در بهمن 1357 خورشيدي وي فصل ديگري از مبارزه هاي خود را براي پاسداري از آرمان هاي ارزشمند اسلامي آغاز كرد و با دعوت مردم همدان از اين عالم فرهيخته، او امامت جمعه اين شهر را برعهده گرفت و پس از مدتي به مجلس خبرگان قانون اساسي راه يافت. همچنين پس از شهادت آيت الله قاضي طباطبايي از طرف امام خميني (ره) به عنوان نماينده ولي فقيه و امام جمعه شهر تبريز برگزيده شد.
آيت الله مدني در جبهه هاي نبرد عليه رژيم بعث عراق نيز براي تقويت روحيه رزمندگان حضوري فعال داشت و در كنار رزمندگان اسلام به مبارزه مي پرداخت.
سرانجام آيت الله سيد اسدالله مدني كه خدمات شايان توجهي را به اين ديار انجام داد، در هنگامه اقامه نماز جمعه در شهر تبريز در محراب عبادت به وسيله منافقان به مقام والاي شهادت نايل آمد و به ديار حق شتافت.
گزارش: پيمان پاكزاد
3093/6183
تبريز- ايرنا- بيستم شهريور سالروز شهادت آيت الله سيد اسدالله مدني، دومين شهيد محراب انقلاب اسلامي عالم و مجاهدي كه جان خود را براي تحقق اهداف نظام تقديم كرد.
