به گزارش ایرنا آیین های عزاداری مطابق با رسوم، آداب و سنت ها در مناطق مختلف این استان متفاوت است و در همه این آیین ها می توان جلوه ای از شور و اشتیاق و محبت به سالار شهیدان را مشاهده كرد.
همانند سایر نقاط ایران اسلامی مردم آن به فرهنگ عاشورایی دلبسته و با آن عجین هستند، سینه زنی، زنجیرزنی، روضه خوانی، علم بندان، علم گردانی، نخل بندی، نخل گردانی، مشعل گردانی، سنگ زنی، بیل زنی، شبیه گردانی و تعزیه خوانی از آیین عزاداری ویژه ماه محرم در بیرجند و دیگر شهرستان های خراسان جنوبی است.
بر پایی ایستگاه های توزیع شربت و شیر، اطعام دسته های عزاداری در مساجد و حسینیه ها، برپایی مراسم شام غریبان، پخت غذاهای نذری از جمله غلور، دخیل بستن بر روی علم از دیگر آیین های رایج مردم این خطه در ماه محرم به شمار می رود.
همزمان با ماه محرم، شور حسینی(ع) با برگزاری آیین های سنتی و مذهبی در شهرهای خراسان جنوبی برپا شده هر كسی با هر توانی و با برتن كردن لباس عزا و ریختن اشك ماتم و ندای « یالثارات الحسین » دلش را به عشق بی كران حسین(ع) گره می زند.
**بیل زنی خوسف؛ با قدمت 200 ساله
مراسم بیل زنی از آیین های مذهبی بی نظیر روز عاشورا در شهرستان خوسف است كه نماد عشق بی پایان شیعیان برای حضور در صحرای كربلا و تدفین پیكرهای بی جسم شهدا در زیر آفتاب سوزان دشت های عراق است.
این مراسم نوعی شبیه سازی از عزاداری و تلاش طایفه بنی اسد در صحرای كربلا است كه پس از سه شبانه روز در 13 محرم سال 61 هجری در میان حزن و اندوه، پیكر مطهر شهدا را با بیل و یا ابزار دیگری كه در دست داشتند به خاك سپردند.
برای برپایی این مراسم در هر یك از دو هیئت شهر خوسف، دو دسته 15 نفری كه در مجموع چهار دسته هستند، تشكیل می‌شود، افراد بیل در دست، دایره وار در كنار هم بیل‌هایشان را به طرف آسمان می‌برند و افراد در حال حركت به هوا پریده همه یك صدا و با آهنگی مخصوص می گویند «حیدر علی» و همزمان بیل‌ها نامنظم و با شتاب به یكدیگر می‌خورند.
بهم خوردن بیل‌ها در روز عاشورا نماد رویارویی لشكریان كفر و لشكریان امام حسین(ع) است كه جنگ لشكریان یزید بر علیه لشكر كوچك امام حسین(ع) و مظلومیت ایشان را نشان می‌دهد.
مراسم بیل زنی به شماره 508 در فهرست میراث معنوی كشور به ثبت رسیده است.
**نخل بندان و نخل گردانی
در حوزه كویر هر كدام از شهرستان های نهبندان، بشرویه، سرایان، فردوس و طبس مراسم نخل گردانی را با زیبایی و شكوه خاصی اجرا می كنند، نخل به اصطلاح یك حجله از چوب است كه با تمثال های رنگارنگ مثل آیینه، پارچه های قیمتی، گل و سبزه تزیین می‌شود و در روز عاشورا در مراسم روضه خوانی و تعزیه به عنوان تابوت نمادین امام حسین(ع) حركت داده می‌شود.
در طبس گلشن مراسم نخل برداری یا نخل گردانی یكی از مراسم‌های عزاداری است شاید مهم ترین دلیل برای رواج این مراسم این باشد كه در روایات ذكر شده پیكر امام حسین (ع) را روی شاخه های درخت خرما گذاشته و به محل دفنش برده اند.
در طبس نخل توسط سادات و بزرگان بسته و در روزهای تاسوعا و عاشورا همراه هیئت‌های عزاداری حركت داده می شود، این مراسم با هدف تشییع پیكر مقدس سید الشهدا (ع) در روز عاشورا برپا می‌شود در این شهر در روز عاشورا دو نخل برای امام حسین(ع) و یك نخل بلند برای حضرت ابوالفضل (ع) گردانده و در محل عزاداری چند بار نخل ها را دور می دهند و بعد به زمین می گذارند تا عزاداران آن را زیارت كنند.
در شهرستان فردوس هم پنج هیئت مذهبی نخل های آذین بندی شده را بعد از نماز ظهر عاشورا به محل امامزادگان سلطان محمد و سلطان ابراهیم از نوادگان امام موسی‌بن جعفر(ع) برده و در آنجا این آیین را برگزار میكنند.
از صبح روز تاسوعا، نهم محرم‌الحرام كار پوشش و تزئین نخل ها در فردوس آغاز می‌شود و بسیاری از جوانان در كنار بزرگان برای آماده كردن نخل همراه و هم قدم می‌شوند.
وظیفه هدایت و حركت نخل هم نسل در نسل از پدران به فرزندان بزرگتر منتقل می‌شود، نخل گردان ها آن را بر روی دوش گذاشته و با حركت به انتها و ابتدای صحن امامزادگان مراسمی بسیار باشكوه و پرحرارت را به وجود می‌آورند.
**مشعل گردانی، میراث معنوی روستاهای خور و بركوه
مشعل از چند تسمه آهنی كه به شكل استوانه‌ای درست شده است و داخل آن را با قطعه چوب آغشته به روغن پنبه دانه و یا نفت پر میكنند و آتش می‌زنند و در كنار روشنایی آن به عزاداری می‌پردازند این مراسم در حال حاضر فقط در روستاهای خور و بركوه خراسان جنوبی اجرا می‌شود.
در روستای بركوه عصر تاسوعا و در روستای خور شب عاشورا مراسم مشعل انجام می‌شود پس از مراسم آتش را خاموش نمی‌كنند و می‌گذارند تا خودش خاموش شود.
مراسم مشعل را به یاد مشعل هایی كه در شب عاشورا در اطراف خیمه ابا عبدالله(ع) روشن بود، برپا میكنند و مردم برای مشعل احترام زیادی قائل هستند به طوری كه برخی زمین های زراعی خود را وقف روشنایی مشعل ها كرده‌اند.
مراسم مشعل گردانی به شماره 629 در فهرست میراث معنوی كشور به ثبت رسید.
**خیرات سیدالشهدا؛ نمایش وحدت شیعه و سنی
همزمان با روز عاشورای حسینی، مراسم خیرات سیدالشهدا به همت برادران اهل تسنن در شهرستان درمیان برگزار می‌شود.
برادران اهل سنت در سنتی دیرینه همه ساله در روز عاشورا با پختن غلور و آش نذری با عنوان خیرات سید الشهدا (ع) ارادات خود را به امام حسین(ع) به نمایش می‌گذارند تا ضمن عزاداری برای امام حسین(ع) باری دیگر وحدت شیعه و سنی را به نمایش گذارند.
در شهر اسدیه مركز این شهرستان و اغلب روستا‌ها عزاداران اهل سنت به اطعام مردم می پردازند و در این مراسم اهل سنت علاوه بر قرائت قرآن، سخنرانان آنان نیز درباره مقام و منزلت حضرت امام حسین (ع) سخنرانی میكنند.
**هیئت كفن پوشان و زیرنخلی های بشرویه
یكی از مراسم منحصر به فرد عزاداری در بشرویه توسط هیئت كفن پوشان كه حدود 100 نفر هستند اجرا می شود، در این مراسم اعضای هیئت پیراهن یا روانداز سفیدی می‌پوشند و شمشیرهای چوبی به صورت نمادین در دست می‌گیرند و روضه خوانی میكنند.
همچنین هیئت زیرنخلی های بشرویه افرادی هستند كه زیرنخل در مراسم نخل بندان اقدام به عزاداری میكنند.
**تعزیه خوانی، آیین ماندگار در قاینات
هنر تعزیه خوانی یا شبیه خوانی بخش جدا نشدنی مراسم عزاداری مردم برخی نقاط استان خراسان جنوبی از جمله قاینات به ویژه در ایام محرم است، این هنر سینه به سینه از گذشته تا به حال به ارث رسیده و همچنان مورد توجه مردم است.
در این مراسم هر شبیه خوان نقش یكی از شخصیت های عاشورا را اجرا می‌كند و با نظمی خاص اشعاری را می‌خواند، این مراسم توسط افرادی اجرا می‌شود كه از صدای خوبی برخوردارند و توانایی ارائه نمایش را دارند.
در این مراسم افرادی كه نقش یاران امام حسین (ع) را ایفا میكنند موافق خوان به طور معمول لباس‌های سبز و سفید و یا سیاه به تن دارند و اشعارشان را با آهنگ می‌خوانند و لباس های مخالف خوان‌ها به رنگ قرمز و معمولا چكمه و پالتو می‌پوشند و كلاه خود بر سر می‌گذارند و دستمال‌هایی رنگی و قرمز به كمرشان می‌بندند.
بازیگران این نمایش مذهبی همراه با مرثیه سرایی و استفاده از ادوات جنگی كهن شامل كلاه خود، زره، شمشیر و نیزه به بیان و نمایش مهمترین رخدادهای واقعه كربلای حسینی از جمله شهادت حضرت علی اكبر(ع)، حضرت قاسم(ع)، طفلان مسلم، حر، حضرت عباس(ع)، حضرت امام حسین (ع) و واقعه ظهر عاشورا می پردازند.
**هفت منبر و گرفتن حاجات
هفت منبر از آیین های سنتی زنان خراسان جنوبی در عزای سالار شهیدان برای دعوت افلاكیان هفت آسمان به مجلس عزا امام حسین(ع) است.
این مراسم در غروب تاسوعا تا پیش از اذان مغرب اجرا می‌شود و بانوانی كه نذر و نیازی دارند به هفت مكان مشخص از جمله (حسینه ها، مساجد، منازل، بقاع متبركه و ...) می‌روند و در آن جا برای حاجت گرفتن شمع روشن میكنند.
مراسم هفت منبر به شماره 507 در فهرست میراث معنوی كشور به ثبت رسید.
** «سنگ زنی» سنتی دیرینه در روستای « درخش»
مردم متدین درخش در خراسان جنوبی با برگزاری آیینی دیرینه به نام «سنگ زنی» در شب پنجم محرم به سوگواری امام حسین (ع) و یاران وفادارشان می‌پردازند.
آیین سنگ‌زنی، حكایت سوگواری و عزاداری قوم بنی اسد است كه پس از واقعه روز عاشورا وقتی به كربلا می‌رسند و با پیكرهای بی‌سر و پاره پاره امام حسین(ع) و یارانش مواجه می‌شوند به نشانه عزاداری سنگ‌هایی را بر می‌دارند و به سر و صورت خود می‌زنند.
در آیین سنگ‌زنی 2 تكه چوب استوانه‌ای هشت سانتیمتری كه بیشتر از چوب درخت عناب یا گردو ساخته می‌شود و نخی از آن عبور كرده است، پشت دست سنگ‌زنان قرار می‌گیرد و با كوبیده شدن روی یكدیگر، صدای سنگ ایجاد می‌شود.
ریتم موزون تك ضرب و سه ضرب سنگ زدن یا همان دو تكه چوب خراطی شده آن چنان دلنشین است كه اگر برای تماشای آن ساعت‌ها وقت بگذاریم هیچ‌گاه خسته‌كننده و كسل‌كننده نیست.
روستای درخش خراسان جنوبی هشت نفر سنگ‌زن دارد كه این كار را از پدرانشان آموخته‌اند و پس از درگذشت پدر، فرزند ذكور ورثه به جای پدر در سنگ‌زنی شركت می‌كند.
این هشت نفر سنگ‌زن از میان خود، یك نفر را به‌عنوان آخوند (نوحه‌خوان) انتخاب میكنند، این آیین همراه با هیئت و با آهنگ نوحه، سینه‌زنی یا زنجیرزنی انجام می‌شود، مداحان نیز در آیین سنگ‌زنی نوحه خاصی می‌خوانند.
مراسم سنگ زنی درخش به شماره 626 در فهرست میراث معنوی كشور به ثبت رسید.
7556*6054
بیرجند - ایرنا - مردم استان خراسان جنوبی آیین ها و آداب متنوع و مختلفی در ماه های محرم و صفر برگزار می كنند، مراسمی كه گویای ارادت خاص و ویژه آنان به سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (ع) است.
