كتاب هاي درسي براي ناشنوايان مناسب سازي مي شود

به گزارش خبرنگار ايرنا، محسن غفوريان روز سه شنبه در نشست خبري هفته جهاني ناشنوايان (اول تا هشتم مهرماه جاري) افزود: در تلاش هستيم براي ساير كتب نيز اين مناسب سازي را انجام دهيم؛ استفاده از ابزار متفاوت براي آموزش كيفي اين دانش آموزان از جمله زبان اشاره از ديگر سياست هاي سازمان آموزش و پرورش استثنايي است كه تلاش داريم كتاب درسي دانش آموزان با آسيب ناشنوايي را متناسب كنيم.
وي اضافه كرد: در حوزه آموزش و توانبخشي كودكان و دانش آموزان با آسيب شنوايي، پنج هزار و 845 نفر در مدارس ويژه و هشت هزار و 862 دانش آموز در مدارس عادي در كنار ساير دانش آموزان تحصيل مي كنند.
غفوريان ادامه داد: بيشترين گرايش در سازمان آموزش و پرورش استثنايي بعد از پايان دوره ابتدايي به سمت مدارس فني و حرفه اي و كار و دانش است. در حال حاضر 862 دانش آموز با آسيب شنوايي در 68 هنرستان كار و دانش و هشت هنرستان فني و حرفه اي در 14 رشته مشغول تحصيل و فعاليت هستند.
معاون برنامه‌ريزي آموزشي سازمان آموزش و پرورش استثنايي گفت: سياست سازمان آموزش و پرورش استثنايي فراگيرسازي است به آن معنا كه شرايطي به وجود آوريم كه دانش آموزان داراي معلوليت در كنار ساير دانش آموزان تحصيل كنند كه در اين زمينه صد در صد موفق نبوده ايم اما نسبت به پنج سال پيش وضعيت بهتر شده است.
غفوريان افزود: مناسب سازي و پشتيباني از دانش آموزان با معلوليت توسط معلمان پشتيبان در دستور كار سازمان آموزش و پرورش استثنايي است. هشت هزار و 862 معلم پشتيبان در مدارس عادي فعاليت دارند. همچنين آموزش معلمان براي ما مهم است و بسته هاي آموزشي براي معلمان به ويژه معلمان مدارس پذيرا در دستوركار قرار دارد.
معاون برنامه‌ريزي آموزشي سازمان آموزش و پرورش استثنايي گفت: تعليم مدرس زبان اشاره براي آموزش اين زبان در سطح مدارس عادي و ويژه را از سال 96 آغاز كرديم و 452 هزار و 618 ساعت آموزش زبان اشاره به معلمان مدارس ويژه داشته ايم.
غفوريان افزود: در سال 97 نيز آموزش زبان اشاره حتي براي والدين در دستور كار قرار دارد. مداخلات به هنگام در مراكز پيش دبستاني در مدارس سازمان آموزش و پرورش استثنايي وجود دارد و محتواي آموزشي خاصي براي كودكان كمتر از چهار سال آماده شده و در اختيار مراكز استاني قرار گرفته است.
وي به طرح خدمات حمايتي اشاره كرد و گفت: ارائه خدمات در بخش هاي مختلف از جمله تجهيزات توانبخشي، دارويي و آموزشي نيز در دستور كار است.

* 83 مركز خانواده و كودك ناشنوا در كشور فعاليت دارد
مديركل مراكز توانبخشي روزانه و توانپزشكي سازمان بهزيستي كشور گفت: 83 مركز خانواده و كودك ناشنوا در 31 استان كشور فعاليت دارند كه اين مراكز نيازمند توسعه هستند و از توسعه آنها نيز حمايت مي كنيم.
راضيه صفاري فرد افزود: در اين مراكز خدمات توانبخشي قبل و بعد از كاشت حلزون و فراگيرسازي ارائه مي شود كه خانواده ها در آن مشاركت فعالي دارند و حضور خانواده در كنار كودك مي تواند در توانبخشي كمك كننده باشد.
وي اظهار داشت: هدف نهايي اين مراكز ورود كودك به مدارس عادي بوده است. براي ورود كودكان ناشنوا و كم شنوا به مدارس عادي تا 90 درصد موفق بوده ايم.

*20 هزار نفر در نوبت دريافت سمعك
مديركل مراكز توانبخشي روزانه و توانپزشكي سازمان بهزيستي كشور گفت: براي تامين سمعك ناشنوايان و كم شنوايان به دليل افزايش نرخ ارز با مشكلاتي روبرو بوديم كه در اين زمينه مكاتباتي با دفتر تجهيزات پزشكي وزارت بهداشت داشتيم تا سمعك را جزو كالاهاي اساسي گروه يك ببينند كه اين اتفاق افتاد و اكنون به دنبال آن هستيم تا باتري سمعك نيز جزو اين دسته از كالاها قرار گيرد.
صفاري فرد افزود: همچنين مكاتبات مختلفي جهت كوتاه كردن فرآيند ترخيص كالاهاي كمك توانبخشي از گمرك داشتيم.
وي گفت: سالانه 17 هزار سمعك رايگان در اختيار مددجويان خود قرار مي دهيم كه در حال حاضر 20 هزار نفر در نوبت داريم اما براي كاشت حلزون پشت نوبت نداريم.
وي يادآور شد: شعار هفته جهاني ناشنوايان استفاده از زبان اشاره است و پيگير آن هستيم كه اين زبان از طريق مراجع قضايي به رسميت شناخته شود.

* زبان اشاره بايد به رسميت شناخته شود
اكرم سليمي مديرعامل انجمن خانواده ناشنوايان نيز در اين نشست گفت: زبان اشاره در ايران به رسميت شناخته نشده و در قانون جامع حمايت از معلولين نيز نيامده است درحالي كه ايران به كنوانسيون حمايت از حقوق معلولان پيوسته است.
وي افزود: آموزش در مدارس بايد طبق زبان اشاره رسمي انجام شود. ناشنوايي يك معلوليت پنهان و پيچيده است؛ در جامعه امروز ايران ناشنوا نمي تواند يك زندگي عادي داشته باشد چراكه لازمه آن ارتباط كلامي است. لب خواني نيز مشكلات خاص خود را دارد و بايد شرايط آن فراهم باشد.
سليمي گفت: زبان شناسان 400 سال است كه به زبان بودن زبان اشاره پي برده اند و حتي افغانستان در قانون خود اين زبان را به رسميت مي شناسد و در كشورهاي منطقه تنها ايران آن را به رسميت نمي شناسد.
وي افزود: اگر زبان اشاره به رسميت شناخته شود مترجمين زبان اشاره مي توانند از حقوق و مزاياي مترجمان استفاده كنند؛ براي نمونه يك ناشنوا دستگير شد و بعد از سال ها به بي گناهي او پي بردند كه اگر زبان اشاره در كشور به رسميت شناخته شده بود، اين اتفاق پيش نمي آمد.
اجتمام**9185*1834