سرای سالمندی؛ ایستگاه آخر زندگی مدرن

موهای سپیدش كوله باری از تجربه 70 ساله اش را عیان می كند و چین و چروك های صورتش از تلخی ها و ناكامی های زندگی حكایت دارد؛ به ترك خوردگی های دستش كه بخشی از آن در زیر حلقه عصای چوبی پنهان شده، خیره می شوم و می دانم كه برای بهبود زندگی خود و خانواده اش از هیچ تلاش دریغ نكرده است.
حكایت ناجوانمردی های زمانه را با قطره اشكی كه از آن سوی چشمان كم سو و عینك ذره بین اش جاری و در بین چین و چروك های صورتش پنهان می شود را بیان می كند و می گوید: حقم این نبود كه پس از سال ها رنج و مشقت اینجا باشم.
نمی خواهد اسمش را بگوید اما از حرف هایش می توان فهمید كه این درخت استوار زندگی، كارمند بازنشسته یكی از ارگان های دولتی بوده كه پس از فوت یار و همدم سال های جوانیش، اینك به سرای سالمندان مهاباد آورده شده است.
اما معتقد است كه فرزندانش تقصیری ندارند، زمانه عوض شده و گرنه هیچ فرزندی نمی خواهد كه پدر و مادرش را برنجاند و ....
بغض عمیقی گلویش را می فشارد و اجازه نمی دهد كه جمله اش را تكمیل كند و خانم مددكار نیز با چشم به ما اشاره می كند كه دیگر گفت و گو را ادامه ندهیم.
او و دیگر همراهانش كه اكنون خانواده بزرگ سالمندان كشور را تشكیل می دهند، حرف های زیادی برای گفتن دارند اما افسوس كه دنیای مدرن و زندگی ماشینی امروز باعث شده است تا آنان نتوانند درد دل های خود را به گوش های شنوا بگویند و بسیاری دیگر از سالمندان در میان خانواده ها در كوچه و بازار و درون اجتماع از برخی ناملایمات رنج می برند.
همگان می دانند كه آنان روزی، روزگاری داشتند و موهای سر و رخسار آنان اینگونه زمستانی نبود و بازوان توانمندشان نسل های امروزی را پرورش می داد.
میزان سالمند‌آزاری و رشد والدین سر راهی هر روز بیشتر می شود و با وجود تأكید شرع و افكار عمومی مبنی ‌بر تكریم سالمندان به ‌ویژه پدر و مادر كه نقش اساسی در بنیان خانواده دارند، هم‌اكنون این ارزش از سوی نسل جوان كشور زیر پا گذاشته می‌شود.
یكی از اهداف راه اندازی سرای سالمندان حفظ كرامت انسانی كهنسالانی است كه كسی را ندارند تا از آنات مراقبت كنند و یا افرادی كه به دلیل بیماری مانند الزایمر امكان نگهداری از آنان برای خانواده ها مشكل است.
به گفته رییس اداره بهزیستی مهاباد بسیاری از كهنسالانی كه ازدواج نكردند یا صاحب فرزند نیستند در سال های پایانی زندگی خود امكان مراقبت از خود را ندارند؛ این افراد اگر در جامعه به حال خود رها شوند مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و ادامه زندگی برای آنان سخت می شود.
مهران یوسفی افزود: سرای سالمندان به عنوان مكان امنی برای این افراد به شمار می رود و آنان می توانند در این خانه در محیط سالم به زندگی خود ادامه دهند و از خدمات مختلف بهداشتی، درمانی و تغذیه مناسب استفاده كنند.
یوسفی به خانواده ها توصیه كرد در صورت فراهم بودن امكانات مناسب برای مراقبت و نگهداری والدین خود در محیط خانواده از فرستادن آنان به سرای سالمندان خودداری كنند.
وی یادآور شد: هر چند تمام امكانات مورد نیاز كهنسالان در سرای سالمندان مهیاست اما سالمندان به خاطر عادت به زندگی در خانه و همراه با فرزندان خود، دوست دارند در این محیط بمانند.
مدیرعامل خانه سالمندان امین ‌اسلام مهاباد گفت: 40 سالمند شامل 20 خانم و 20 مرد به صورت شبانه روزی در این مركز نگهداری می شوند.
بیان اسماعیلی افزود: این مركز ظرفیت پذیرش 60 نفر را دارد و هم اكنون 13 مراقب، 2 پرستار، مددكار، مسوول فنی، متصدی دفتر، راننده، آشپز و... مشغول ارائه خدمت به سالمندان این مركز هستند و این افراد در دوره های مختلف آموزشی شركت می كنند.
وی در خصوص مراقبت های پزشكی این مركز نیز گفت: برای مراقبت تندرستی سالمندان با چند پزشك در ارتباط هستیم كه در طول هفته یك بار در خانه سالمندان حضور می‌یابند و آنان را تحت معاینه و درمان قرار می‌دهند.
وی افزود: تعدادی از مراكز مانند آزمایشگاه ها، سونوگرافی‌ و پزشكان متخصص نیز بدون نوبت دهی و هزینه ویزیت و به صورت رایگان امور مربوط به بیماری های سالمندان را انجام می‌دهند.
اسماعیلی در خصوص نحوه تامین هزینه‌های خانه سالمندان مهاباد نیز گفت: این مركز به صورت خیریه اداره می شود و 90 درصد هزینه های آن را خیران و مابقی را نهادهای دولتی مثل بهزیستی تامین می‌كنند.
وی در خصوص سایر برنامه های تفریحی در سرای سالمندان افزود: اردوهای تفریحی و زیارتی به صورت ماهیانه برای سالمندان برگزار می شود و این برنامه ها با هماهنگی و همكاری با سایر ارگان ها به صورت مستمر در طول سال ادامه دارد.
به گزارش ایرنا حمایت ها از سالمندان در جامعه باید بیشتر و قوانین جدیدی برای مقابله با سالمندآزاری تصویب شود؛ حمایت های ارگان هایی چون بهزیستی از سالمندان نیز به بازتعریف نیاز دارد.
مراقبت و نگهداری از سالمندان مانند سایر دانش های بشری نیازمند پیشرفت و تغییر و تحول بوده و لازم است خانواده هایی كه دارای سالمند هستند با دانش روز در این زمینه آشنا شوند تا ارائه خدمات به این قشر بهتر از وضعیت كنونی شود.
بدون شك اگر اعضای خانواده مهارت های مراقبت از سالمندان را فراگیرند و ارگان های حمایتی نیز از خانواده های دارای سالمند حمایت كنند، تمایل خانواده ها برای فرستادن سالمندان به سرای سالمندان كمتر و كمتر می شود و این فرشتگان گرانبها سال های پایانی خود را در محیط خانه و همراه با فرزندان خود سپری می كنند.
طبق آمارها در حال حاضر، 9.28 درصد جمعیت كشور معادل هفت میلیون و 450 هزار نفر سالمند هستند و از این تعداد حدود 15 هزار سالمند (حدود 2 صدم درصد) در 250 مركز شبانه روزی سالمندان سراسر كشور نگهداری می شوند.
گزارش از: عبدالله رحمانی
3020/6185/3072