آنفلوآنزا در قرني كه گذشت

به گزارش روز دوشنبه گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري سازمان جهاني بهداشت، بيماري آنفلوآنزا پاتوژن ها، مرزهاي جغرافيايي، طبقات اجتماعي، وضعيت اقتصادي و حتي سن را ناديده مي گيرد و تهديدي جدي براي همه است.
آنفلوآنزا بيماري تنفسي ناشي از ويروس آنفلوآنزاست. اين بيماري معمولا جدي به نظر نمي آيد و علايم آن مانند تب، سرفه، گلودرد، آبريزش بيني، درد عضلاني و خستگي، اغلب با سرماخوردگي شديد اشتباه گرفته مي شود. اين در حالي است كه آنفلوآنزاي فصلي هر سال 650 هزار قرباني مي گيرد. شايع ترين زمان ابتلا به اين بيماري از اكتبر تا ماه مه ( اواسط مهر تا ارديبهشت) است.
ويروس آنفلوآنزا براي فرار از سيستم ايمني بدن، مدام در حال جهش است. بنابران براي مقابله با آن هر روز به سلاح تازه اي نياز است. زماني كه ويروس جديد ظاهر مي شود، به راحتي افراد را آلوده كرده و پخش مي شود.
سال 2018 ميلادي صدمين سالگرد همه گيري آنفلوآنزاست.
زماني يك ويروس جديد آنفلوآنزا مي تواند همه گيري ايجاد كند كه به آساني افراد را مبتلا كند، بين افراد جامعه گسترش يابد و اغلب افراد هيچ ايمني در برابر آن نداشته باشند.
امكان وقوع يك همه گيري ديگر با يك ويروس جديد انفلوآنزا وجود دارد، هر چند زمان و شدت احتمالي آن مشخص نيست. با اين حال، مي توان نكات ارزشمندي را از همه گيري هاي سال هاي گذشته آموخت و مجهز تر از هميشه در مقابل اين بحران بهداشتي تاريخ مدرن ظاهر شد.
شدت و سرعت همه گيري آنفلوآنزا در سال 1918 غير قابل تصور بود و تقريبا از هر سه نفر، يك نفر به اين بيماري مبتلا شد (يعني حدود 500 ميليون نفر در ساسر جهان).
اين بيماري پاتوژن ها، مرزهاي جغرافيايي، طبقات اجتماعي، وضعيت اقتصادي و حتي سن را ناديده مي گيرد و مي تواند تهديد براي همه باشد، براي مثال در سال 1918 ميلادي اكثر افرادي كه بر اثر اين بيماري جان خود را از دست دادند، 20 تا 40 ساله بودند.
بر اساس گزارش منتشر شده در مجله لنست، همانند بسياري از بيماري هاي ديگر، آنفلوآنزا در جوامع فقير و محروم شديدتر و سخت تر است.
اغلب مبتلايان به آنفلوآنزا در مدت چند هفته بهبود مي يابند اما برخي بيماران درگير عواقبي همچون عفونت سينوس و گوش و حتي التهابات قلبي و مغزي مي شوند.
پيشرفت هاي قابل ملاحظه اي در زمينه داروهاي ضد ويروسي، واكسن، آزمايش هاي تشخيصي و روش هاي نظارت مدرن در سراسر جهان براي مقابله با آنفلوآنزا صورت گرفته است.
واكسن آنفلوآنزا يكي از روش هاي مقابله با ويروس است. پزشكان استفاده از واكسن را در افراد در معرض خطر از جمله افراد بالاي 60 سال، كودكان، زنان باردار و بيماراني با ضعف سيستم ايمني ضروري مي دانند.
مركز كنترل و پيشگيري از بيماري ها آمريكا، تزريق واكسن آنفلوآنزا را براي تمام افراد بالاي شش سال ضروري مي داند. پزشكان اوايل پاييز را بهترين زمان براي تزريق واكسن مي دانند. مصونيت در برابر بيماري تقريبا دو هفته پس از تزريق صورت مي گيرد. اگر فردي سرما خورده باشد، 10 روز پس از بهبودي كامل زمان مناسب براي تزريق واكسن است.
مطالعات نشان مي دهد واكسن براي زنان باردار در هر مرحله از بارداري كاملا بي خطر است. تزريق واكسن در دوران بارداري، نوزاد را نيز در ماه هاي اول تولد ايمن مي كند.
معمولا واكسن آنفلوآنزا با عوارض خفيفي از جمله درد، قرمزي و تورم در ناحيه تزريق و كمي درد و تب همراه است. عوارض شديدتر معمولا ديده نمي شود.
معمولا اين تصور وجود دارد كه تزريق واكسن آنفلوآنزا سبب ابتلا به ويروس خفيف مي شود. اين تصور به هيچ وجه پايه و اساس علمي ندارد؛ چرا كه ويروس موجود در واكسن كاملا غير فعال است.
اثر بخشي واكسن آنفلوانزا به عوامل مختلفي بستگي دارد كه مهمترين آن مطابقت واكسن با ويروس هاي موجود در محيط در سال مربوطه است. سلامتي جسماني بيمار نيز باعث مي شود كه اثر بخشي واكسن بيشتر شود.
*** واكنش هاي آلرژيك، اختلال تنفسي، كهير، سرگيجه، تب بالا و تورم اطراف چشم و لب برخي از عوارض نادر واكسن هستند.
آنفلوآنزا يك بيماري جدي به ويژه در كودكان، بزرگسالان 65 سال به بالا، افرادي با سيستم ايمني ضعيف و زنان باردار است.
دريافت واكسن انفلوآنزا، پرهيز از همنشيني با افراد مبتلا، گندزدايي و رعايت اصول مراقبتي و بهداشتي در صورت ابتلاي يكي از اعضاي خانواده و همچنين شستن مرتب دست ها، از توصيه هاي سازمان جهاني بهداشت براي پيشگيري از ابتلا به آنفلوآنزا است.
اين سازمان همچنين توصيه كرده است كه در صورت ابتلا به اين بيماري، لازم است دهان و بيني را هنگام سرفه و عطسه كردن پوشاند، دست ها را مرتب شست، بيماران مايعات زياد مصرف كنند و استراحت كافي داشته باشند، از مكمل هاي دارويي براي تقويت سيستم ايمني استفاده شود و انتي بيوتيك مصرف نشود.
علمي (6)**9259**