«هفت شگفت» انگيز، تجلي DNA شياطين سرخ الكس فرگوسن

به گزارش ايرنا، هواداران منچستريونايتد حالا به هر سمتي كه نگاه مي كنند به ياد يونايتدي مي افتند كه تقريبا هيچ چيزي از آن باقي نمانده است.
وين روني و زلاتان ابراهيموويچ به ترتيب در تيم هاي دي سي يونايتد و ال اي گلكسي با گل ها و عملكرد تعيين كننده خود كه روزگاري اولدترافورد را به وجد مي آورد؛ در ليگ برتر آمريكا غوغا كرده اند.
تقريبا محال است كه آنها حتي يك روز را بدون فكر كردن به روزگار حضور اسطوره هايي همچون پل اسكولز و ريو فرديناند، سپري كنند به ويژه در شرايط كنوني تيم تحت هدايت «خوزه موزينيو» كه نوار يكنواخت روزگار نه چندان دور يونايتد را به موجي سينوسي تبديل كرده است؛ موجي كه بيشتر از اوج در فرود به سر مي برد.
علاوه بر اين، به ياد آوردن آن دوران طلايي با خاطره اي تلخ كه خورشيد اولدترافورد به يكباره نور خود را از هواداران دريغ كرد هم كار آساني نيست؛ با اين وجود كريستيانو رونالدو سه شنبه شب بار ديگر به اولدترافورد باز مي گردد و بي شك تماشاي كسي كه در يونايتد پرورش يافته و با استايلي خاص و اعتماد به نفسي مثال زدني هميشه برگ برنده شياطين سرخ بوده است، ضربه مهلكي به پيكر نيمه جان هواداران متعصب يكي از دوست داشتني ترين باشگاه هاي فوتبال جهان وارد مي زند.
با اين حال، اتهامات اخيري كه در مورد تجاوز و آزار جنسي عليه رونالدو مطرح شده و البته از سوي ستاره 33 ساله يوونتوس رد شده است؛ قطعا عدم استقبالي گرم و پر شور را توسط هواداران يونايتد تضمين كرده است اما تنها زمان مي تواند نشان دهد كه جمعيت حاضر در ورزشگاه به هنگام پا گذاشتن رونالدو روي چمن اولدترافورد چگونه از وي استقبال خواهند كرد.
سال 2013 زماني كه رونالدو براي نخستين و آخرين بار پس از انتقال 80 ميليون پوندي سال 2009 به رئال مادريد، به اولدترافورد بازگشت؛ در حالي كه گزارشگر ورزشگاه تنها چند ثانيه تا سوت آغاز بازي نام او را با لقب «هفت شگفت انگيز» اعلام كرد؛ هواداران ايستاده به تشويق وي پرداختند.
اما اين بار شرايط متفاوت است، اما از زاويه اي صرفا فوتبالي مي توان گفت كه يوناتيدها 9 سال و نيم پس از فروختن رونالدو؛ نتوانستند روي پاي خود بايستند.
البته آنها از سال 2009 به بعد تمام عناوين معتبر به جز قهرماني ليگ قهرمانان اروپا را به دست آورده اند؛ اما بالانشينان در اولدترافورد به هيچ عنوان نتوانستند خلاء ناشي از كوچ رونالدو را پُر كنند؛ به عبارت ديگر اگر رونالدو به معناي واقعي كلمه «هفت شگفت انگيز» باشد، جايگزين كردن او را با وارثي قابل مقايسه و در سطح او مي توان، ماموريت غير ممكن شياطين سرخ دانست.
زماني كه خبر انتقال ركورد شكن رونالدو منتشر شد، زمزمه ها از گوشه و كنار باشگاه چه به صورت عمومي و چه در محافل خصوصي به وضوح قابل تشخيص بود؛ زمزمه هايي كه از سرمايه گذاري مجدد باشگاه با استفاده از اين 80 ميليون پوند حكايت داشت.
با اين وجود، با جدايي رونالدو و كارلوس توز كه بلافاصله پس از او در تابستان همان سال با انتقالي جنجال برانگيز به منچسترسيتي پيوست؛ يونايتدها تنها 19 ميليون پوند براي تقويت قواي هجومي خود هزينه كردند كه 16 ميليون پوند آن خريد به آنتوني والنسيا به عنوان جايگزين مستقيم رونالدو اختصاص داده شد.
در ادامه، مايكل اوون پس از اتمام قرارداد با نيوكاسل به عنوان بازيكن آزاد به جمع شياطين سرخ پيوست و مسووليت پوشيدن شماره هفت خالي از سكنه يونايتد را كه زماني بر تن بزرگاني همچون برايان رابسون، اريك كانتونا و ديويد بكهام بود، برعهده گرفت و اين نقطه دقيقا آغاز حركت نزولي مقدس ترين پيراهن فوتبالي جهان در سراشيبي زوال بود.
در واقع، پس از رونالدو، شماره هفت منچستري يونايتد بر تن 5 بازيكن ديده شد؛ مايكل اوون، والنسيا، آنخل دي ماريا، ممفيس دي پي و البته مستاجر كنوني آن يعني الكسيس سانچز.
اين 5 بازيكن از آغاز فصل 2009 – 2010 مجموعا 56 گل براي يونايتد به ثمر رسانده اند و در نتيجه شماره هفت محبوب را به پيراهني معمولي تبديل كردند.
ورزشي**3991**9129