بی گمان اربعین، عدد كمال و نشانه بزرگی است برای میراث ذی قیمت از خون های به ناحق ریخته عاشورا، اربعین شكوه مانای اتحاد و همدلی مسلمانان جهان است تا عاشقان با حضور در كنگره بزرگ اربعین، راهپیمایی و زیارت حرم امام حسین(ع) به راه و هدف والای آن امام بزرگ لبیك گویند.
از آن زمان كه جابر و عطیه برای زیارت مرقد امام حسین(ع) با پای پیاده راهی كربلا شدند و اربعین این سرور شهیدان را زنده نگه داشتند تاكنون كه میلیون ها عاشق و دلداده پای پیاده این مسیر را می پیماند زمان زیادی گذشته است و اربعین در طول تاریخ به رغم خفقان و ممنوعیت برخی حكام و سخت گیری بر شیعیان همچنان تداوم داشته به گونه ای كه حتی به صورت مخفیانه و پنهانی با استفاده از تاریكی شب مسلمان و عاشقان حسینی (ره) این راه پر مشقت را با جان و دل پیمودند.
در دوران حكومت بنی عباس سخت گیریهای شدیدی بصورت سازمان یافته بر اعمال و رفتار شیعیان می شد تااینكه حكومت آل بویه در سال 355 هـ - ق بر بغداد مسلط شدند، آنها مناسبت های مذهبی را مورد توجه قرار دادند، عید غدیر را جشن گرفتند و درماه محرم شهرها راتعطیل كردند و لباس سیاه پوشیدند و در سوگ حضرت اباعبدالله الحسین (ع) عزاداری كردند.
با حاكمیت سلجوقیان دوباره سیاست سركوب ضد شیعی حاكم شد و تا روی كار آمدن مغولان این سیاست امتداد پیدا كرد ولی در عین حال جریان اربعین به رغم تمام موانع كماكان استمرار یافت.
در دوره عثمانی اگرچه شیعیان در آسایش نبودند اما مخالفت شدیدی با مساله عزاداری نبود چه اینكه دولت ایران هم در شرایط مختلف به نفع شیعیان ورود پیدا می كرد و در مجموع در هجده قرارداد ارضی و مرزی كه بین دولت ایران و عثمانی منعقد شده بود، مساله آزادی و آسایش عزاداران حسینی و زائران عتبات عالیات مورد توجه قرار گرفت و ایرانیان نیز همچون دیگر شیعیان از عتبات عالیات بویژه در اربعین استفاده معنوی فراوان می بردند.
در دوران معاصر و حاكمیت حزب بعث عراق و ضدیت با اسلام و تفكر اهل بیت (ع) سیاست سركوب و آدم كشی حكومت بعثی ها باگرایش تندناسیونالیسم عربی به همراه تجاوز در سرزمین و گسترش ارضی، عراق را به سمت یك فضای امنیتی سوق داد و شرایط را برای دوستداران اهل بیت (ع) سخت تر كرد.
دولت عراق حسب عرف و سنت بر جا مانده سلاطین عثمانی در مناطق مرزی ایران نیز سیاست تجاوزات ارضی را در پیش گرفت. آغاز جنگ تحمیلی برای مدت8سال این ارتباط معنوی را قطع كرد و حتی در بین خود عراقی ها نیز با فشارهای حزب بعث، مراسم اربعین بسیار كمرنگ شد.
در طول 30 سال حكومت صدام مراسم اربعین بطور علنی و فراگیر در عراق برگزار نشد. جنایات صدام در منطقه آنقدر زیاد بود كه حتی اربابانش هم نتوانستند آنرا تحمل كنند و او را در جنگ خلیج فارس سرنگون كردند و پس از آن حركت عمومی شیعیان به رغم حضور آمریكا و القاعده و داعش بسوی اهل بیت (ع) دوباره با یك حركت افزایشی آغاز شد و اكنون چند سالی است مفهوم اربعین و زیارت آن آرام آرام هویت جدید شیعه را در عراق و خاورمیانه شكل می دهد.
این اجتماع بی نظیر و عظیم 20 میلیونی سالهای اخیر از دنیای دوستدار امام حسین (ع) با سیاست های نظام جمهوری اسلامی ایران كه در حقیقت تحقق آرزوی امام راحل در تشكیل بسیج 20 میلیونی است، هویتی جدید از جایگاه رفیع تفكر شیعی را رقم می زند.
زیارت گرچه در مكان مقدس ، اشتیاق دل ، محبت و عاشقی و نمودی از احساس متعالی ، زبان علاقه و ترجمان پیوند قلبی است كه آرامش و قرب الی الله را بر وجود آدمی حكم فرما می كند اما این حضور گسترده در اربعین حاوی پیام بزرگی است برای همه جهانیان.
هرچند فیض حضور در كنار اولیاء خدا، زائر را از كیمیای نظر برخوردار می سازد اما زیارت الهام گرفتن از اسوه ها، تعظیم شعائر، قدردانی از فداكاری ها، تجلیل از پاكی ها و رسیدن به معشوق است؛ آتش دل فرو می نشاند و داغ دل از واقعه هولناك كربلا التیام می دهد ، زیارت قیام زائر در برابر آیینه فضیلت ها است تا عیار خود را بسنجد و كم و كاستی هایش را جبران كند.
زائر، مهمان مائده معنوی اولیاء الله و زیارت تجدید پیمان و میثاق ولایت با رهبری است، حضور با پای پیاده همراه هزاران عاشق در پیاده روی اربعین، سفر با كاروان اشك و بر محمل شوق و سوار شدن بر موج عرفان و عشق است.
زیارت اربعین از خصوصیات ویژه شیعیان اعلام شده و امام حسن عسكری (ع) آنرا یكی از علامت های مومنان برشمرده اند.
این جهاد فرهنگی از سوی امامان شیعه كه از نیمه اول قرن دوم هجری توسط امام جعفر صادق (ع) احیا شده بود، عامل اصلی در ایجاد این جریان و فرهنگسازی برای استمرار نهضت عاشورا شد.
از این رو اربعین و زیارت آن جزو سنت های آیینی شیعیان و مسلمانان شد و با حركت شمار زیادی از مسلمانان شیعه به سمت شهر كربلا، در جنوب بغداد، به منظور جمع شدن همهه آنها در چهلمین روز پس از سالگرد كشته شدن حسین بن علی، سومین امام شیعیان در واقعه عاشورا این حركت تاریخ ساز برگزار می شود تا احیاگر اسلام باشد و میراث ارزنده برای حفظ سنت نبوی.
**اربعین قدرتمندترین نماد همبستگی میان جهان تشیع است
در گردهمایی اربعین از جمله گروه‌های مسلمانان شیعه، مسلمانان سنی، مسیحی و دیگر آیین‌ها هم در آن حضور داشته‌اند. این رویداد بزرگترین گردهمایی سالانه مذهبی در جهان است.
چند سالی است كه حضور گسترده و میلیونی مسلمانان از سراسر جهان آنچنان عظمت و خروشی در جهان انداخته كه گویی قیامت رخ داد و كربلا محشری عظیم برپا كرده است. جوش و خروش و عشق و علاقه برای حضور در میان این جمع آنچنان سرگشتگی در بین همه به راه انداخته كه هر كسی با هر میزان درآمدی كه دارد از فقیر و غنی ، پیر و جوان، سالم و معیوب تنها با پای دل راهی این مقصد شده و دلش را در كف دست گرفته و تقدیم آقا می كند.
در سالهای 2014 و 2015 شمار زائران و مسلمانان حاضر در كنگره بزرگ اربعین در عراق تا 22 میلیون نفر زائر گزارش شده است كه بی گمان امسال هم این آمار شاید رقمی بالاتر از این اعداد برسد زیرا همه ساله شور و اشتیاق مسلمانان از راه های دور و نزدیك بسیار قابل توجه و وصف ناشدنی است.
زائران عراقی از شهرهای خود به سمت كربلا حركت می‌كنند. اما اكثر زائران ایرانی مسیر نجف تا كربلا را برای پیاده‌روی انتخاب می‌كنند. مسافت پیاده‌روی میان دو شهر حدود 80 كیلومتر است. تعداد یك هزار و 452 ستون در مسیر نجف به كربلا وجود دارد كه فاصله بین هر ستون 50 متر و برای پیاده‌روی كل مسیر، زمانی در حدود 20 تا 25 ساعت لازم و بهترین زمان برای شروع سفر 16 ماه صفر است.
همه ساله در مسیر راهپیمایی مكان‌هایی بصورت چادرهایی بزرگ با نام موكب (هیات عزاداری) به صورت مردمی و خودجوش برپا و در آن خدمات و امكانات بهداشتی و رفاهی به صورت رایگان به زائران ارائه می‌شود.
اجتماعات مذهبی عراق، موكب‌های بسیاری جهت استراحت زائرین برپا می‌كنند و رایگان به زائران خدمات می‌هند. مدیریت موكب‌ها به‌شكل مردمی و مستقل از دولت انجام می‌شود.
از آنجایی كه بسیاری افراد این مسیر را از شهرهایی مانند نجف (88 كیلومتر فاصله) یا بصره (683 كیلومتر فاصله برابر با دو هفته پیاده‌روی) تا كربلا پیاده می‌پیمایند مشكلات آب و هوایی مانند گرمای شدید در روز و سرمای شدید در شب پیش روی آنها است.
**ثواب حضور در پیاده روی اربعین
بی گمان از همان لحظه كه زائر عازم سفر می شود و به راه می افتد و قصد و نیتش زیارت امام حسین (ع) و زنده نگه داشتن راه و هدف والای این امام بزرگ است برایش حسنه و ثواب نوشته می شود، زیرا كه امام صادق (ع) فرمودند: «هر كس به قصد زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده از خانه اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنه ای می نویسد و گناهی از او پاك می كند.»
بدیهی است كه زیارت با پای پیاده و خوف و خطر كار دل و عشق است و آن را با عقل معاد باید سنجید و درك كرد، نه با عقل معاش؛ زیرا كه افضل الاعمال احمزها ( با فضلیت ترین اعمال، سخت ترین آنها است).
این زیارت سند آشكاری است بر محبت و عشق به اهل بیت پیامبر (ص) ،گرچه زیارت اربعین امام حسین (ع) را جابربن عبدالله انصاری به همراه عطیه عوفی با حركت خویش از مدینه تا كربلا آغاز كرد، اما بنیانگذار پیاده روی دسته جمعی در اربعین حسینی، مرحوم شیخ مرتضی انصاری متوفی سال 1281 ه - ق است و سپس در ادامه محدث نوری و میرزا جوادآقا ملكی تبریزی و شیخ جعفر نجفی كاشف الغطاء از علماء بزرگوار.
در زمان حاضر با رهنمودهای حضرت آیت الله خامنه ای رهبری معظم انقلاب، سال به سال بر عظمت آن افزوده می شود و بحمد الله سالیانی است كه این حركت پیاده در ایام شهادت حضرت امام رضا (ع) نیز از جای جای ایران اسلامی و حتی برادران اهل تسنن و محبین اهل بیت (ع) در مشهد الرضا (ع) انجام می پذیرد.
باشد كه این كنگره عظیم اربعین و حضور گسترده مسلمانان پاسداشت قیام بزرگ كربلا و اتمام غیبت موعود باشد تا جهان همه كربلایی شود و جانها همه عاشق و زایر كوی یار شوند.
مطالب تاریخی این متن از محتواهای آنلاین گرد آوری شده است.
7177/6034/1630
ایلام - ایرنا - چهل در فرهنگ ایرانی - اسلامی، عددی خاص است و چهلمین روز پس از واقعه عاشورا و شهادت امام حسین(ع) و یاران باوفایش اربعین است و این حماسه عظیم شاید گشایش رمزی باشد كه در ذات این واقعه نهفته است.
