به گزارش روز چهارشنبه گروه اخبار علمی ایرنا از پایگاه خبری ساینس دیلی، این ابزار مسیر جدیدی را برای تحریك الكتریكی مغز بدون استفاده از روش های تهاجمی فعلی در اختیار می گذارد. تحریك الكتریكی عمیق مغز (DBS) یك روش موثر برای كاهش عوارض پاركینسون و صرع است كه از طریق سوراخ كردن جمجمه و وارد كردن الكترودهایی به بخش های مختلف مغز انجام می شود. این شیوه بسیار تهاجمی بوده و دارای عوارض جانبی متعددی است.
اما روش جدید محققان استرالیایی نیاز به جراحی باز مغز را برای تحریك الكتریكی آن از بین می برد و این امر مزیت قابل توجهی باری بیماران محسوب می شود. این شیوه خطر عفونت را از بین می برد و طول دوره بستری شدن در بیمارستان را كاهش می دهد. همچنین از آنجا كه در این شیوه وسیله مورد استفاده برای تحریك الكتریكی مغز درون رگ خونی قرار دارد، هیچ تماس مستقیمی با مغز ندارد.
دستگاه Stentrode متشكل از یك میكروسیم و یك میكروكاتتر است كه از طریق یك سوراخ كوچك در گردن وارد رگ خونی می شود. این وسیله با استفاده از اشعه X به موقعیت موردنظر در قشر حركتی مغز هدایت می شود.
سپس محققان الكترودهای مختلفی را كه روی Stentrode قرار دارند به صورت بی سیم فعال می كنند تا نورون های موجود در بخش های مختلف قشر حركتی مغز را تحریك كنند.
محققان در آزمایشات اولیه، این وسیله را در رگ های موجود در قشر حركتی مغز گوسفند به كار گرفتند و كاركرد آن را با روش های متداول تحریك الكتریكی مغز مقایسه كردند. در نتیجه این آزمایش مشخص شد كه ابزار Stentrode قادر است بخش هایی از مغز را كه با حركات خاص عضلات از جمله یكی از پاها یا لب پایین ارتباط دارند، به طور مستقل از سایر بخش های مغز تحریك كند.
به گفته محققان ابزار Stentrode علاوه بر تحریك مغز قادر است سیگنال های الكتریكی مغزی را نیز دریافت كرده و تحت نظارت قرار دهد. این قابلیت یك مسیر ارتباطی دو طرفه با مغز ایجاد می كند كه امكان تعامل مغز با اندام های مصنوعی را به گونه ای متفاوت در اختیار می گذارد. در واقع با استفاده از این قابلیت، اندام های مصنوعی علاوه بر لمس كردن محیط، می توانند آن را احساس كنند.
گزارش كامل این تحقیقات در نشریه Nature biotechnology منتشر شده است.
علمی (6)**9259**1440
تهران – ایرنا - محققان دانشگاه ملبورن یك دستگاه محرك الكتریكی مغز موسوم بهStentrode ساختند كه به اندازه یك چوب كبریت بوده و از طریق رگ های خونی به مغز دسترسی می یابد. این روش در كاهش عوارض پاركینسون و صرع بسیار موثر است.