به گزارش ایرنا، پنج سال بیشتر نداشت كه بخاطر تومور مخچه، بینایی خود را از دست داد، پس از جراحی به كما رفت، حتی پزشكان نیز از بازگشت دوباره او به زندگی ناامید بودند، اما لطف پرودگار روشنایی دیگری به حیاتش بخشید،هر چند زندگی پیرامونی را در هاله ای از تاریكی می دید.
او نابینا و فلج شده بود، پس از مدتی مشكل حركتی اش برطرف شد، همانند دیگر افراد جامعه نمی توانست دنیای اطراف خود را ببیند و واقعه ای بسیار تلخ در زندگی اش ثبت شده بود.
اما این رخداد نه تنها مانعی برای ادامه زندگی اش نشد بلكه مسیری هموار و سرشار از امید را برای كسب موفقیت های متعدد و حضور در میادین ورزشی فراهم كرد.
این سرگذشت الهه قلی فلاح، عضو تیم ملی نابینایان و كم بینایان اسكی ایران است كه با تمرین و تلاش های وصف ناپذیر توانسته به تمام مشكلات بر سر راهش غلبه كند، بطوری كه هم اكنون در سه رشته دو ومیدانی، اسكیت و اسكی فعالیت دارد.
الهه داستان زندگی اش را اینگونه تعریف كرد: تومور مخچه داشتم و در پنج سالگی تحت عمل جراحی بسیار سختی قرار گرفتم،به كما رفتم پزشكان گفته بودند وضعیت خوبی ندارم و امید چندانی برای بازگشت به زندگی ام نیست.
وی ادامه داد: اما لطف پرودگار، حیات دوباره ای را برایم بخشید و وقتی بهوش آمدم دیگر نمی توانستم چیزی را ببینم و برای همیشه بینایی هر دو چشمانم را از دست دادم.
این عضو تیم نابینایان تیم ملی اسكی ایران افزود: با اینكه پنج سال بیشتر نداشتم تحمل این رخداد تلخ برای والدینم بسیار سخت بود و از طرفی پذیرش این مساله نیز برایم بسیار سخت، دشوار و باور نكردنی بود.
وی بیان كرد: دوران تحصیل ابتدائی را در مدرسه استثنایی با نمرات خوبی سپری كردم مقطع راهنمایی و متوسطه را در مدارس عادی ادامه دادم و مطالب درسی را با خط بریل فرا می گرفتم.
الهه ادامه داد: با اینكه نابینا بودم اما در كنار دیگر دانش آموزان عادی به مطالب ارائه شده معلمان گوش می كردم و امتحانات پایان سال نیز توسط معلم رابط ام انجام می شد، بدین طریق كه به سوالات ارائه شده وی به صورت گفتاری جواب می دادم و معلم نیز می نوشت.
**ورزش، آغاز گر موفقیت و امید دوباره به زندگی ام
عضو تیم نابینایان ملی اسكی ایران ادامه داد: هرگز فكر نمی كردم ، فعالیت در رشته ورزشی مسیر زندگی ام را تغییر دهد اما این امر مهم تحقق یافت و در سال 87 زمانی كه در دوره راهنمایی تحصیل می كردم وارد ررشته دو ومیدانی شدم.
وی اضافه كرد: سه ماه پس از این واقعه مسابقه دادم و قهرمانی دوی 400 متر را در مسابقات كشوری كسب كردم كه این موفقیت اولیه سر آغاز مهمی برای فعالیت مستمر و كسب عنوانین و حتی ثبت ركوردهای مختلف شد.
قلیفلاح، كه صاحب ركورد 42 كیلومتری اسكیت سواری نیز هست و در واقع این كار مهم را به نام خود ثبت كرده در این ارتباط نیزافزود: در سال 91، ركورد اسكیت سواری را به طول 42 كیلومتر در محدوده اتوبان زنجان به سمت گنبد سلطانیه به ثبت رساندم و در سال 92 نیز ركورد دیگری به طول 72 كیلومتر در مسیر زنجان به هیدج انجام دادم.
وی بیان كرد: هم اكنون اولین اسكیت باز نابینا در جهان هستم كه چنین ركودی را ثبت كرده ام كه این اتفاق نیز به خود باوری بیش از بیش من منجر شد.
عضو نابینای تیم ملی اسكی ایران ادامه داد: هیمن روند ادامه داشت تا اینكه در اردیبهشت سال گذشته فردی پیشكسوت در عرصه اسكی كه نایب رئیس كنفدراسیون اسكی آسیا بود به دنبال استعداد یابی اسكی باز بود كه با معرفی مربی ام تست داده و انتخاب شدم.
الهه افزود: به تیم ملی اسكی روی برف دعدوت شدم و بلافاصله یعنی در 20 دی سال گذشته به مسابقات جهان آلمان اعزام شدم و با كسب رتبه 12 توانستم سهمیه پارالمپیك زمستانی 2018 كره جنوبی را بدست آورم.
وی بیان كرد: بر این اساس در پارالمپیك زمستانی كره جنوبی 2018 كه با اسفند سال گذشته مصادف شده بود با شركت در این رقابت ها و بین ورزشكاران دیگر مقام 11 جهانی را كسب كردم.
این ورزشكار ادامه داد: بطور معمول نابینایان برای رقابت های ورزشی در سطح جهانی در سه رده T11، T12،و T13 با توجه نابینایی كامل، تاحدودی دارای بینایی و حداكر بینایی رده بندی می شود كه این رده بندی در رشته اسكی وجود نداشت و همه كلاس ها با هم مسابقه می دادند.
وی اظهار داشت: به عنوان مثال در مسابقات جهانی آلمان با وجود نابینایی كامل من با ورزشكاران نابینایی دیگری مسابقه دادم كه به طور نسبی بینایی داشتند و این موضوع چندان خوشایند نبود.
الهه افزود: هم اكنون در رشته دوومیدانی استقامتی فعالیت می كنم كه ركورد رده T11 در ماده 1500 متر نیز به من تعلق دارد.
وی بیان كرد: موفقیت در رشته دو ومیدانی در گرو كسب آمادگی جسمانی لازم است و از طرفی اسكیت به تعادل كافی نیاز داشته و همین 2 مولفه مهم می تواند در اسكی بازی هم بسیار تاثیر گذار باشد.
الهه هر چند نابیناست در سه رشته ورزشی به فعالیت مستمر خود ادامه می دهد ، در كار هنری هم دستی دارد او در ارتباط نیز به خبرنگار ایرنا گفت كه هم اكنون یكسال است كه نزد استادی پیانو می نوازم و بخاطر علاقه ای كه به این هنر خاص داشتم پیشرفت خوبی داشتم، هر چند برای رسیدن به حد ایده آل باید تلاش بیشتری انجام دهم.
این ورزشكار نابینا ادامه داد: دوره تحصیلات خود را در رشته مترجمی زبان انگلیسی به اتمام رساندم و مدتهاست در جستجوی كار هستم و تا كنون با مراجعه به دستگاههای مختلف اجرایی پاسخ منفی دریافت كردم .
وی اضافه كرد: متاسفانه دید ناخوشایندی در بین مسئولان حتی معلولان توانمند وجود دارد به عنوان مثال وقتی برای كار با رزومه به یكی از ادارات مراجعه كردم معاون مربوطه گفت از شما بدبخت هم وجود دارند در حالی كه من به عنولن نابینا از كسب موفقیت های مختلفی كه دارم بسیار هم خوشبخت هستم و این نوع دیدگاه منفی بسیار آزارد دهنده است.
وی خاطر نشان كرد: دوست دارم پله های ترقی موفقیت را یكی پس از دیگری طی كنم و بقیه نابینایان كه در گوشه ای از اتاق عزلت تنهایی را اختیار كرده اند، به این حوزه تشویق كنم .
قلی فلاح افزود: به تازگی انجمن اسكی نابینایان در كشور تشكیل شده كه روزنه ای امیدوار كننده را برای حضور علاقمندان به این رشته فراهم می كند كه رخداد بسیار خوبی است.
این ورزشكار نابینای زنجانی خانم اصفهانیان در رشته دو ومیدانی، فرزانه رضا سلطانی مربی اسكی و و از هم مهمتر عباس ساوه شمشكی را مشوقان و افتخار آفرینی وی در عرصه های مختلف یاد كرد.
9646/8068
زنجان - ایرنا - در زندگی پیرامونی خود انسانهایی توانمند و نخبه ای وجود دارند كه گر چه همانند دیگر افراد جامعه نیستند، اما با غلبه بر محدودیت هایشان و اراده ای استوار توانسته اند پله های ترقی را یكی پس از دیگری طی كنند.