راهنماي آشنايي با «هنرهاي سياه» فوتبال

به گزارش ايرنا، «اي اس پي ان» روز يكشنبه در گزارش جالب خود مي نويسد: قوانين فوتبال همواره در حال تكامل است، در سال هاي اخير تغييراتي در مورد ضربات شروع مجدد و مجازات هاي در نظر گرفته شده براي خطاي تك مدافعان اعمال شده و فناوري كمك داور ويديويي (VAR) كه سال ها پشت درهاي ورزشگاه ها منتظر جواز ورود بوده است، سرانجام بر فرش سبز پا گذاشت.
با اين حال، قوانين و مقررات از حيث اتخاذ اقدامات شديد در راستاي كنترل حقه بازي و نيرنگ در فوتبال چندان موفق نبوده و به تعبيري، نكته اين جا است: برخي از رفتارها براي شكستن قوانين صورت نمي گيرد بلكه افراد و تيم ها با هدف باز كردن دست خود براي كسب منفعت اين كار را انجام مي دهند.
عبارت مشهوري براي توضيح اين قبيل رفتارها و به اصطلاح تاكتيك ها وجود دارد كه از آن با عنوان «هنرهاي سياه» ياد مي شود، اما اشكال عمده آن چيست؟
در گزارش زير به 10 نمونه براي توضيح اشكال اين گونه رفتارها و اعمال اشاره شده است.

** خطاي تاكتيكي
حركت ناشايست «سرخيو راموس» مدافع رئال مادريد را در فينال ليگ قهرمانان اروپا به ياد داريد؟ حركتي كه موجب بر هم خوردن تعادل بازي به سود كهكشاني ها شد..
آن حركت را در گوشه ذهن خود داشته باشيد..
دو سال پيش از تقابل او با «محمد صلاح» مهاجم مصري ليورپول، راموس براي متوقف كردن ضد حمله «يانيك كاراسكو» بازيكن تيم اتلتيكو مادريد در زمان هاي تلف شده بازي، به شرورانه ترين بُعد شخصيتي خود متوسل شد.
كاراسكو در حالي كه «آنتوان گريژمان» را در سمت چپ و «فرناندو تورس» را در سمت راست خود داشت، در تقابلي 3 به يك به سوي دروازه رئال پيشروي مي كرد.
«دانيلو» تك مدافع رئال مابين مثلث هجومي اتلتيكو و «كيلور ناواس» دروازه بان خودي بود، اما راموس به يك باره براي سرنگون كردن كاراسكو از پشت سر رسيد؛ براي اتلتيكو موقعيتي كه 50 درصد بخت گلزني در آن وجود داشت حالا تنها به يك ضربه ايستگاهي در قوس مياني زمين تبديل شده بود؛ اين در حالي است كه رئالي ها در فاصله 30 ثانيه مانده تا پايان بازي، مي توانستند آرايش دفاعي خود را دوباره بازگردانند.
در دوره اي كه ضد حمله جزء تفكيك ناپذير و حياتي فوتبال محسوب شده و تيم ها از زمين حريف اقدام به پِرسينگ كرده و منطقه هافبك خودي را در معرض خطر قرار مي دهند؛ هافبك ها با علم به اينكه دريافت يك كارت زرد و دادن يك ضربه آزاد به حريف بهتر از گل خوردن است، خطا روي بازيكن حريف را ترجيح مي دهند.

** تحت تاثير قرار دادن داور زمين
برخي از تيم ها تبحر خاصي در هدايت كردن مسير ذهني داوران، حتي پيش از يك ضربه مجدد ساده، و پس از بازي دارند.
«گراهام پل» داور مشهور فوتبال پس از بازنشستگي مدعي شد كه يكي از تيم هاي مطرح اروپايي بعد از هر بازي به او يك ساعت گرانقيمت هديه مي داده و تيمي ديگر نيز پس از هر بازي براي فرزندان تمام داورها مجموعه كامل لباس و وسايل ورزشي فراهم مي كرده است.
برخي از باشگاه ها داوران را با محافظت پليس روانه زمين مي كردند، حتي زماني كه هيچ ضرورتي براي اين كار وجود نداشته است؛ آيا تمام اين موضوعات نمي تواند باعث شود تا قاضي ميدان در تصميماتش به سمت آن تيم ها به اصطلاح غش كند؟!

** ممانعت از حركت مدافعان و يارگيري آنان
پيروزي هفت بر يك آلمان در نيمه نهايي جام جهاني 2014 يكي از مشهورترين نتايج در تاريخ فوتبال است و در حالي كه آلمان ها بيشتر گل هاي خود را با ضد حمله وارد دروازه برزيل كردند، اما نخستين گل خود را در حالي به ثمر رساندند كه «توماس مولر» بدون مزاحمت ضربه كرنر «توني كروس» را بدون برخورد با زمين درون دروازه جاي داد.
چرا مولر تك و تنها و بدون هيچ مزاحمتي رها شده بود؟
«داويد لوئيز» كه مامور مهار كردن او بود، توسط «ميروسلاو كلوزه» به اصطلاح سَد شده بود؛ در واقع كلوزه با سرعت به سمت دفاع برزيل يورش برد و در همين حال مولر چند قدم به عقب رفت؛ بازيكنان آلمان مصرانه معتقدند كه اين اتفاق عمدي نبوده، اما در هر صورت، ارزش اين كار (ممانعت از حركت و يارگيري مدافعان) كاملا به چشم آمد.
اين تاكتيك به ويژه در مورد تيم هايي كه بيشتر از يارگيري منطقه اي، يارگيري مهره به مهره (من تو من) را در دستور كار قرار مي دهند، موثر است، اما مسلما به محض فراگير شدن استفاده از كمك داور ويديويي رفته رفته اين تاكتيك از جمع تاكتيك هاي فوتبال خداحافظي خواهد كرد.

** كم كردن فاصله تا زمين حريف در هنگام پرتاب اوت دستي
اين كار بزرگ ترين جنايت فوتبالي نيست، اما بي شك رايج ترين آن ها است؛ در واقع بازيكنان در هنگام پرتاب اوت نه تنها آزادند كه از كدام نقطه توپ را پرتاب كنند بلكه آن ها به طور عامدانه چندين گام به جلو برداشته و بدين ترتيب فاصله خود را تا دروازه حريف كاهش مي دهند.

** وقت كشي
در 64 بازي انجام شده در جام جهاني 2018 روسيه (بدون احتساب بازي هايي كه به وقت هاي اضافي كشيده شد) از حيث در جريان بودن توپ، كمترين زمان با 45 دقيقه به بازي مصر و عربستان سعودي اختصاص يافت و طولاني ترين زمان هم با 67 دقيقه به بازي بلژيك مقابل انگليس در دور سوم مرحله حذفي تعلق گرفت.
اختلاف چشمگير است؛ يك بازي در مقايسه با بازي ديگر عملا 50 درصد بيشتر به طول انجاميد؛ در واقع اين اختلافِ زماني، رويكرد تيم ضعيف ميدان را نشان مي دهد.
براي مثال، يكي از تيم هاي ضعيف ليگ برتر جزيره مسلما از كسب يك تساوي بدون گل خارج از خانه مقابل منچسترسيتي بسيار خوشحال خواهد شد و براي گرفتن چنين نتيجه اي بي شك 45 دقيقه راحت تر از 67 دقيقه است.

** تمارض يا مهندسي برخورد
مبحث تمارض به شكلي فزاينده پيچيده است؛ تمارض واضح ترين شكل نقض قوانين است، اما در عين حال، راه گريزهاي زيادي دارد.
بارها شاهد اين بوده ايم كه مهاجمان به وضوح در محوطه جريمه سرنگون شده اند، اما هيچ پنالتي از سوي داور اعلام نشده است؛ با در نظر گرفتن اين موضوع، آيا مي توان مهاجمان را بابت صحنه سازي سرزنش كرد؟
با اين حال، اين اتفاقات تنها كمي با بزرگ نمايي در برخوردهاي ساده فرق مي كند؛ برخوردهايي كه به شكلي آزار دهنده مشابه تمارض هستند؛ بنابراين مرز اين دو برخورد كجاست؟
برخي از بازيكنان برخوردهاي خود را با بازيكنان حريف مهندسي مي كنند و با رِندبازي، پنالتي به دست مي آورند.
مقامات در صددند تا با در نظر گرفتن محروميت، اين گونه تمارض ها را كنترل كنند، اما اين قوانين هيچ كمكي به بازي هايي كه در آن ها چنين اتفاقاتي رخ داده، نمي كند؛ اصطلاحا آب ريخته به جوي بازنمي گردد.

** بازي كثيف
«خوزه مورينيو» سرمربي بركنار شده منچستريونايتد معمولا در بازي مقابل چلسي يك بازيكن را مامور مهار «ادن هازارد» مي كرد.
هافبك بلژيكي تحت فشار بسيار زيرك عمل مي كند و به طور اجتناب ناپذير ضربه آزادهايي را براي تيم خودي به ارمغان مي آورد و زماني كه مدافع با كارت زرد مواجه شود، در اين صورت يارگيري تك نفره ايده اي خطرناك خواهد بود؛ اتفاقي كه در مرحله يك چهارم جام اتحاديه در فصل 2016 – 2017 براي «آندر هررا» رخ داد.
در جريان تازه ترين تقابل اين دو تيم، سه خطاي اولي كه روي هازارد رخ داد، توسط سه بازيكن مختلف يونايتد انجام شد؛ در واقع در صورتي كه يك بازيكن هر سه بار مرتكب خطا مي شد، مسلما اخطار دريافت مي كرد، اما در عوض تركيبي از خاطيان توانستند هر كدام يك بار براي مرد خطرناك آبي هاي لندن مزاحمت ايجاد كرده يا او را سرنگون كنند.
بدين ترتيب نه اخطاري در كار خواهد بود و نه اخراجي...

** خارج كردن بازيكن مستعد حريف از زمين بازي
سرانجام بار ديگر به راموس رسيديم؛ تقابل او و صلاح در فينال ليگ قهرمانان اروپا در فصل گذشته، در نگاه اول يك صحنه بي خطر به نظر مي رسيد؛ صحنه اي كه در جريان آن مدافع به وضوح براي تصاحب توپ تلاش مي كند و در همين گير و دار دو بازيكن نقش بر زمين مي شوند!!
اما پس از بازبيني صحنه، شك و ترديد و ابهام به وجود مي آيد: آيا راموس به طور عامدانه دستان خود را در بين بازوي صلاح قفل كرد و با چنان شدتي ستاره مصري را سرنگون كرد كه منجر به بيرون رفتنش از زمين بازي شد؟
تنها كسي كه مي تواند به اين پرسش پاسخ دهد كاپيتان كهكشاني ها است، اما سابقه او حاكي از آن است كه راموس به هيچ عنوان با اينگونه حقه ها بيگانه نيست.
نكته عجيب اين است كه داوران در ليگ برتر جزيره غالبا با اين نوع برخوردها مدارا مي كنند؛ به عبارت ديگر، تلاش براي گرفتن پنالتي و تمارض حُقه محسوب مي شود، اما تماس و برخورد زياد از حد كه بدون هدف مصدوم كردن بازيكن و صرفا براي اعلام حضور كردن انجام شود، سالم و بدون مشكل انگاشته مي شود.
با اين حال، اين حركت آشكارترين حقه موجود در فهرست مذكور و عملا به معناي نقض آشكار قوانين فوتبال است و با توجه به ميزان نيروي واردشده غيرضروري به بازيكن صاحب توپ مي تواند با كارت زرد يا قرمز جريمه شود.
شايد مشكل سياست گذاري در خصوص شرايط حقه بازي و برنده بازي شدن بدون نقض قوانين همين باشد: اتفاق و برخوردي كه در يك مكان غيرقانوني محسوب مي شود، در موقعيتي ديگر كاملا پذيرفته شده است.
با اين وجود، اعمال برخي اصلاحات و همچنين معرفي كمك داور ويديويي در بازي هاي فوتبال مي تواند تا اندازه اي مثمر ثمر باشد، اما به هرحال حقه بازي براي پيروزي همواره بخشي تفكيك ناپذير از فوتبال بوده است.
ورزشي**3991**1584