به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ علاقه وافر عباس سحاب دانشمند ایرانی به دانش جغرافیا باعث شد تا در 1315 خورشیدی به همراه پدر خود نخستین موسسه جغرافیایی و كارتوگرافی خصوصی ایران را بنیان گذارد. او از مولفان، نقشه نگاران و ناشران صدها اطلس و نقشه جغرافیایی استان‌های مختلف ایران، كشورهای خاورمیانه و خلیج‌فارس بود.
عباس سحاب در سوم دی 1300 خورشیدی در «فَم» تفرش دیده به جهان گشود. تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته هنرهای زیبا سپری كرد. وی بیشتر وقت خود را صرف ترسیم، تولید، تكثیر و چاپ نقشه و رواج كاربرد آن در جامعه می‌كرد و تلاش داشت تا مردم را بیش از پیش با نقشه و جغرافیا آشنا سازد و با تلاش و ممارست توانست بیش از یك هزار و 500 اثر ارزنده از خود به یادگار بگذارد.
وی از 1320 تا 1335 خورشیدی بر پایه مطالعه، بررسی و سفرهای پژوهشی به حدود 30 هزار روستا به كار و كوشش برای تهیه و ترسیم نقشه‌های مناطق گوناگون همت گماشت. آثار معلوم و به جا مانده از او بیش از 70 جلد به شمار می رود كه حدود 35 جلد آن به چاپ رسیده و علاوه بر این چندین رساله در علوم، ادبیات، تاریخ، دین و تفسیر قرآن از او بر جای مانده است كه اكنون آثار این اندیشمند به صورت مجموعه بسیار نفیسی در اتاق موزه مانند در موسسه سحاب نگهداری می شود.
وی به تهیه نقشه شهرهای بزرگ ایران مانند تهران، اصفهان، شیراز، مشهد، تبریز، اهواز و ... اقدام كرد. همچنین كار ترسیم و تولید نقشه‌های خاورمیانه و كشورهای این منطقه مانند افغانستان، پاكستان، تركیه، عراق، عربستان و كویت را با كیفیتی مطلوب و زیبا در میان سال‌های 1337 تا 1340 خورشیدی به سبك ویژه خویش پیش برد.
سحاب نخست این نقشه ها را به 2 زبان تهیه می كرد اما بعدها كارش را به زبان های فارسی، انگلیسی، عربی و حتی ژاپنی توسعه داد. او درباره تهیه نقشه های آموزشی می گوید: «بعد از تهیه نقشه مناطق مختلف كشور و همچنین كشورهای دیگر تصمیم گرفتم برای نخستین بار در ایران نقشه های آموزشی تهیه كنم كه از جمله این نقشه های آموزشی نقشه ایران،آسیا، اروپا و قاره های دیگر بود كه برای چاپ آنها در مقیاس مناسب 70 درصد، مجبور شدیم با آلمان مكاتبه كنیم. همچنین در سفر به اروپا نقشه های آنها را می گرفتیم و به فارسی ترجمه می كردیم و دوباره برای چاپ و توزیع و استفاده های لازم در همان كشورها نزد خودشان می فرستادیم،در واقع ما نقشه هایمان را در سطح جهانی توزیع می كردیم و به طور متقابل نقشه های آنها را نیز گرفته و به فارسی بر می گرداندیم.»
در این سال ها بود كه نام و آوازه موسسه سحاب در دنیا پیچید و اعتبار بسیاری جلب كرد. به گونه ای كه موسسه های معتبر بین المللی با آن همكاری به آن پرداختند. از جمله این همكاری ها می توان به سازمان یونیسف اشاره كرد كه 10 هزار نسخه از اطلس جغرافیایی تهیه شده مؤسسه سحاب را به منظور توزیع در افغانستان سفارش داد.
سحاب 1339 خورشیدی موفق شد نخستین نمایشگاه نقشه‌های جغرافیایی را در دانشسرای تهران برگزار كند كه در آن شمار زیادی از بنیادهای بزرگ جغرافیایی جهان شركت كردند. مطالعه، پژوهش و گردآوری اسناد تاریخی و جغرافیایی خلیج‌فارس برای مقابله با سازندگان اسامی جعلی و اثبات حقانیت ایرانیان و اصالت نام این آبراه از دهه 40 خورشیدی تا پایان حیات از دغدغه‌های بزرگ این اندیشمند به شمار می رفت.
وی با تشكیل نخستین نمایشگاه اسناد تاریخی و جغرافیایی خلیج‌فارس در 1345خورشیدی و تدوین و انتشار چند جلد اطلس به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی و شركت در مجامع علمی داخلی و خارجی و تشكیل نمایشگاه در این زمینه اهتمام كرد.
این محقق عرصه جغرافیا افزون بر موسسه جغرافیایی و كارتوگرافی سحاب و چاپخانه جغرافیایی سحاب، كتابخانه جغرافیایی سحاب را نیز از خود به یادگار گذاشته است. وی در طول عمر پربار خویش با گردآوری منابع فراوان در این حوزه گسترده در جهت هر چه غنی‌تر كردن آن كوشش كرد. این كتابخانه تخصصی اكنون دارای چندین هزار جلد كتاب و به طور تقریبی به همین اندازه نشریات ادواری جغرافیا و بیش از 20 هزار عنوان نقشه از ایران و جهان است.
سحاب بنیانگذار دانش نقشه نگاری(كارتوگرافی) به شیوه نوین در ایران است و از طرف دیگر، یكی از آخرین بازماندگان نسل نقشه نگاران قدیمی و صاحب سبك در جهان به شمار می رود. وی نخستین تهیه كننده كُره جغرافیایی به زبان فارسی، مولف و ناشر صدها اطلس و نقشه جغرافیایی و كارهای پژوهشی در حوزه جغرافیا محسوب می شود.
سرانجام عباس سحاب در 14 فروردین 1379 خورشیدی دیده از دنیا فرو بست و در قطعه هنرمندان و دانشمندان ایران به خاك سپرده شد.
پژوهشم**9370**2002**9131
تهران- ایرنا- عباس سحاب از بنیانگذاران دانش نقشه نگاری به شیوه نوین در ایران و از آخرین بازماندگان نسل نقشه نگاران قدیمی و صاحب سبك در جهان بود كه عمر خود را وقف خدمت به فرهنگ و آموزش كشور كرد و آثار با ارزشی را در زمینه های تاریخ و فرهنگ اسلامی، جغرافیا و علوم دینی از خود بر جای گذارد.