۲۹ دی ۱۳۹۷، ۱۲:۳۹
کد خبر: 83176038
T T
۰ نفر
گرد جهان می گردند

تهران- ایرنا- معضل پیدا كردن جای پارك به ویژه در كلانشهرها واقعیتی تكرار شدنی است، معضلی كه هر روز دامنه آن گسترده تر می شود و گویا راه گریزی از آن نیست.

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایرنا، در مورد مشكل كمبود پاركینگ در كلانشهرها بارها و بارها صحبت شده از زبان رسانه و كارشناس و مسئول گرفته تا صحبت های عموم مردم اما همچنان این مشكل در جای خود باقی است و نه تنها وضعیت بهتر نمی شود بلكه با گسترش شهرها و افزایش مهاجرت ها به كلانشهرها، وضعیت بد و بدتر می شود.
رعایت نكردن ضوابط شهری، جلوگیری نكردن از مهاجرت های مختلف به كلانشهرها از جمله عواملی هستند كه باعث بروز چالش و معضل پاركینگ در شهرهای بزرگ می شوند. یكی از مهمترین عواملی كه ساختار كلانشهرها از جمله شهر تهران را در حوزه پاركینگ به انحراف برده و به معضل مبدل كرده است، از رعایت نشدن ضوابط و قوانین شهری ناشی می شود.
بدون شك شماره گذاری اتومبیل ها در كلانشهرها به ویژه شهر تهران متوقف نشده و همچنان ادامه دار خواهد بود، به طوری كه وضعیت كنونی در حوزه شهری معضل پاركینگ در تهران و سایر شهرها همچنان در حال افزایش است.
سردار« تقی مهری»، رئیس پلیس راهور ناجا اعلام كرده است كه در سال 1384 حدود 10 میلیون خودرو در كشور وجود داشت و امروز این رقم به حدود 22میلیون رسیده است. اكنون در كشور 28 میلیون نفر گواهینامه فعال دارند كه نشاندهنده افزایش استفاده شخصی از خودروها است این در حالی است كه سالانه بیش از 1.5 میلیون خودرو به چرخه ترافیكی اضافه می شود كه مشكلات خاص خود را رقم می زند.
بر اساس عرف جهانی طبق حقوق شهروندی كه در بیشتر كشورهای غربی به‌ رسمیت شناخته شده است، یك ساختمان باید پاركینگ مورد نیاز ساكنان خود را تأمین كند، برای مثال اگر قرار است یك مجتمع تجاری راه ‌اندازی شود نباید محل آن به گونه ‌ای باشد كه باعث ایجاد ترافیك در خیابان ‌های اطراف شود یا برای همسایگان مزاحمت ایجاد كند، داشتن پاركینگ یكی از نخستین نیازهایی است كه هر مجتمع باید آن را برآورده كند.
در بیشتر شهرهای پیشرفته و مدرن هر ملك شخصی نیز علاوه بر تأمین پاركینگ صاحبخانه، چند پاركینگ دیگر (مثلا 4) پاركینگ را نیز برای میهمانان در نظر می‌گیرد، این تعداد پاركینگ اضافه ممكن است جلوی ساختمان یا ملك شخصی باشند و مدیریت شهری به‌ گونه ‌ای است كه اگر محله‌ ای ظرفیت ساخت خانه‌ های چند طبقه را ندارد اجازه این كار داده نمی ‌شود.
نه تنها استاندارد و عرق جهانی در كلانشهرهای كشور رعایت نمی شود، بلكه با این استاندارد بسیار فاصله دارد. حتی حداقل استانداردها را نیز در شهرسازی، انبوه سازی و ساخت پاركینگ رعایت نمی كنیم.
بر اساس طرح های بالادستی توسعه شهری، برای خودروهایی كه در سطح شهر تردد می كنند سرانه پاركینگ مشخص شده است اما به علت تخلف در ساخت و ساز این سطح سرانه رعایت نمی شود.
در چند سال گذشته در شهر تهران و سایر كلانشهرها، ساخت و ساز به طرز اعجاب گونه ای رو به رشد بوده است. در مراكز شهر، مجتمع های تجاری و رستوران های زیادی ساخته شده است كه بیشتر آنها پاركینگ ندارند. تعداد زیادی از مردم برای گذراندن اوقات فراغت خود به این مكان ها رو می آورند در حالی كه سیستم حمل و نقل عمومی به درستی رشد نكرده است. این امر باعث می شود مردم با خودروهای شخصی خود تردد كنند و عرض خیابان ها برای پارك كردن خودروها اشغال شود و افراد ساعت ها وقت خود را صرف پیدا كردن جای پارك می كنند.
از سوی دیگر به علت گرانی هزینه های ساخت و ساز، گران بودن زمین، شهرداری نمی تواند پاركینگ احداث كند. نتایج همه این مشكلات این می شود كه شاهد پارك كردن خودروها در عرض خیابان، عدم رعایت قوانین و مقرارت از سوی شهروندان، به هم ریختگی پاركینگ ها، پارك دوبل و پارك در محل های غیر مجاز باشیم.

15 تا 45 دقیقه برای پارك كردن
مشكل دیگر در این بین، از بین رفتن زمان است چرا كه بر اساس مطالعات انجام شده، روزانه بین 15 تا 45 دقیقه به طور میانگین برای پارك كردن خودرو در تهران زمان صرف می شود. یكی از مهمترین موارد و معضلات پارك كردن ایجاد آلودگی هوا است چرا كه رانندگان برای پیدا كردن جای پارك مناسب حداقل 225 هزار لیتر بنزین هدر می دهد و روزانه 4 تا 5میلیون لیتر از سوخت كشور صرف پیدا كردن جای پارك می شود.
تقسیم بندی ناصحیح كاربری های شهری، تغییر كاربری های مسكونی به خدماتی و پزشكی و توجه نكردن به شرایط این نوع كاربری ها در احداث پاركینگ عمومی از عوامل كمبود پاركینگ و افزایش بار ترافیكی در هسته مركزی شهرها است.
از سوی دیگر با توجه به اینكه ساختمان بیشتر ادارات و نهادها، مطب پزشكان و داروخانه ها و مراكز خدماتی در هسته مركزی شهر قرار دارد این امر موجب شده تا در محدوده چند كیلومتری این مناطق بار ترافیكی افزایش یابد.
نبود پاركینگ های عمومی در این محدوده نیز موجب شده است تا در آن انباشت خودرو به وجود بیاید و رانندگان خودروهای خود را به صورت دوبله و سوبله در حاشیه خیابان ها یا در كوچه های اطراف پارك كنند و این امر موجب نارضایی ساكنان را فراهم می كند. برخی كارشناسان حوزه شهری معتقد هستند كه لزوم احداث پاركینگ های موقت و آماده در مكان های شلوغ، نبود كنترل شلوغی شهر، رعایت نكردن ضوابط شهری و جلوگیری نكردن از مهاجرت به كلانشهرهایی مثل تهران از جمله عواملی هستند كه باعث بروز چالش و معضل پاركینگ می شوند.
ایجاد تمركز كاری و شغلی در شهرهای بزرگ باعث شده تا بسیاری از مردم از شهرستان های مختلف ایران به سمت كلانشهرها آمده و با آمدن خود به شلوغی ها بیفزایند. تا زمانی امكانات درست و مطلوب حمل و نقل عمومی در سطح شهر تهران ارائه نشود، از مردم نمی توان انتظار داشت كه خودروهای خود را به خیابان نیاورند.
از سوی دیگر برخی كارشناسان نیز معتقد هستند كه افزایش تولید خودرو در سال های اخیر و ورود بی رویه آنها به خیابان ها، كلانشهرها را با معضل ترافیك و كمبود پاركینگ مواجه كرده است، چاره حل این معضل احداث خیابان های جدید یا تعریض خیابان های فعلی و ساخت پاركینگ به ویژه پاركینگ های طبقاتی در هسته مركزی شهر و مناطق پرتردد است.

* تهران پاركینگ می شود
در این بین برخی كارشناسان با این عقیده مخالف هستند زیرا بر این باورند كه احداث خیابان‌های بیشتر در كلانشهرها به ویژه كلانشهری مثل تهران نه تنها مشكلات ترافیكی و نبود پاركینگ را حل نمی‌ كند، بلكه موجب به اشغال درآمدن حاشیه خیابان‌ ها توسط خودروها و وسایل نقلیه شخصی می شود.
كمبود پاركینگ در مراكز پرتردد شهرها موجب شده علاوه بر حاشیه خیابان ها، داخل كوچه ها نیز به محلی برای پارك خودروها تبدیل شود و این مساله موجب بروز مشكل برای ساكنان و ایجاد نارضایتی آن ها شده است.
معضل نبود پاركینگ در كلانشهرها، كوچه و خیابان های شهر را به پاركینگ عمومی تبدیل كرده است، به گونه ای كه طول و عرض خیابان ها پر شده از انواع خودروها.
ضعف فرهنگ شهرنشینی و به تبع آن نبود فرهنگ رانندگی در كلانشهرها، در كنار نبود خدمات و تاسیسات مرتبط، مشكلات را مضاعف كرده است. تولید هر خودرو و ورود آن به شهر علاوه بر ایجاد ترافیك و آلودگی هوا، مشكلات دیگری را نیز به وجود آورده است كه از عمده ترین آن می توان به نبود پاركینگ اشاره كرد.
كم عرض بودن معابر محلی در كلانشهرهایی مثل تهران و پارك كردن خودروها در همین معابر، مشكلات بسیاری را برای شهروندان به وجود آورده است كه لازم است مدیریت شهری با ایجاد پاركینگ های طبقاتی و عمومی در این زمینه چاره اندیشی كنند.
كارشناسان شهری معتقد هستند كه اعتبار هر شهری بستگی به خدمات و تأسیساتی دارد كه اساس سكونت‌گاه ‌های شهری را تشكیل می ‌دهند. هر چه كیفیت ارائه این خدمات بهتر باشد، زندگی در آن راحت ‌تر و هزینه زندگی برای شهروندان كمتر خواهد بود از سوی دیگر چنانچه این خدمات در مكان‌ های مناسب و به اندازه كافی باشد، از هزینه‌ های اقتصادی و زمانی ساكنان به نحو محسوسی كاسته خواهد شد.
مشكل پارك خودرو ناشی از ناهمخوانی سرعت سرسام ‌آور تولید خودرو و روند تدریجی توسعه زیر ساخت‌های شهری است كه مشكلات متعددی در شهرهای پرجمعیت ایجاد می‌كند كه از جمله آنها، معضل جای پارك است.
كارشناسان این حوزه معتقدند كمبود محل مناسب برای پارك خودرو، فقط به شهر تهران محدود نمی ‌شود و دغدغه مشترك مسئولان شهری و مردم در بسیاری از كلانشهرهای جهان است. بر این اساس برخی كشورها علاوه بر دریافت جریمه، هزینه هایی برای پارك خودرو از شهروندان دریافت می كنند تا به راحتی قانون را زیر پا نگذارند.
از آن جایی كه شرایط فعلی سكونت در كلانشهرها یك مشكل مهم برای شهروندان است، در سال‌های گذشته روش ‌های گوناگونی مثل استفاده از اپلیكیشن تلفن همراه، ارائه نقشه‌های راهنما و بسیاری دیگر برای كمك به رانندگان به وجود آمده است.
این اپلیكیشن ها معمولا از نمایش اطلاعات زنده استفاده می‌ كنند و ممكن است برخی به كاربران برای افزودن اطلاعات جدید و محل پاركینگ ‌ها وابسته باشد یا ممكن است تبلیغات داشته باشند و به خاطر نمایش جای پارك پول بگیرند. همچنین این نوع اپلیكیشن‌ها می ‌توانند اطلاعات جای پارك را همانند هزینه و ظرفیت را نیز نمایش دهند.
اما به نظر می رسد با وجود ورود این نوع نرم افزار همچنان معضل نبود پاركینگ در جای خود باقی است، این مشكل در طول هفته نمود دارد اما در روزهای پایانی هفته و روزهای بیش از روزهای دیگر خود را نشان می دهد.
شهروندان كلانشهرهایی از جمله شهر تهران از ترافیك و نبود پاركینگ بسیار گله مند هستند و به گفته بسیاری از آن ها این گله مندی نه تنها مورد توجه قرار نگرفته بلكه برخی از افراد سودجو، برای دادن جای پارك از شهروندان پول دریافت می كنند.

* برای جای پارك به افراد ناشناس پول می دهم
«علی» یكی از شهروندان تهرانی است كه شغلش آزاد است، می گوید با خودروی شخصی ام در طول روز در مكان های مختلف مجبور به تردد هستم براین اساس برای تردد در محدوده هایی كه طرح ترافیك دارد روزانه طرح می خرم، در بسیاری مواقع مشكل جای پارك دارم و این مساله برای من تبدیل به دغدغه شده است بارها پیش آمده برای اینكه زودتر به كارم برسم به افرادی سودجود كه از معضل پاركینگ در تهران سوء استفاده كرده اند، پول داده ام تا جای پاركی برای خودرو ام اختصاص دهند. این افراد لباس شخصی بر تن دارند و معلوم نیست از كجا آمده اند كه اینگونه كاسبی می كنند، می دانم كه نباید به چنین افرادی پول بدهم اما به اندازی كافی وقت ما در ترافیك ها به هدر می رود و دیگر حوصله و وقتی برای پیدا كردن جای پارك باقی نمی ماند به همین دلیل حاضر می شوم پول به این افراد سود جو بدهم اما زودتر به كارم برسم.

* مهاجرت بی حساب و كتاب به كلانشهرها مساوی است با كمبودی هایی مداوم
«زهرا» از دیگر شهروندان تهرانی، دلیل نبود پاركینگ در كلان شهرها را مهاجرت های بی رویه می داند و می گوید: مهارجت بی رویه و بدون حساب و كتاب مساوی است با كمبودهایی مدام كه هرگز مرتفع نخواهد شد از جمله كمبود پاركینگ در كلان شهرها. زمانی كه جلوی مهاجرت ها گرفته نشود وضعیت همین است، هر چه پاركینگ احداث شود باز با نبود پاركینگ مواجه هستیم، به میزان هر جمعیتی كه به كلان شهرها وارد می شود، ساخت و ساز و انبوه سازی بی وریه ادامه دارد، چون تقاضا برای سكونت بالا است. یك زمانی در تهران ساخت وساز به شكل فعلی وجود نداشت چون مهاجرت زیاد نبود و ساخت وسازی انجام نمی شد ، معضل پاركنیگ به معنای امروزی وجود نداشت، در هر كوچه ای كه البته خانه ها ویلایی بود نه اپارتمان، و در هر كوچه ای 10 تا 12 خانوار زندگی می كردند، نهایت سه یا چهار خودرو وجود داشت و در كمتر خانه ای پاركینگ وجود داشت اما اكنون نه تنها در واحدهای مسكونی با معضل كمبود پاركینگ مواجه هستیم بلكه در سطح شهر و خیابان ها نیز با این معضل دست و پنجه نرم می كنیم.
وی می گوید: وضعیت شهری مثل تهران روز به روز بدتر از گذشته می شود، با افزایش جمیعت پایتخت شاهد افزایش خودرو هستیم، هر چه بر میزان وسائل نقلیه عمومی افزوده شود، گویا فایده ای ندارد، كوچه و پس كوچه های تهران تبدیل به پاركینگ شده و رفت و آمد عابران پیاده و خودروهای دیگر را دچار مشكل كرده است.
وی ادامه می دهد: تصور كنید بابت هر خانواده ای كه به جمعیت كلانشهرهایی مثل تهران افزوده می شود، حداقل یك خودرو نیز افزوده می شود، به نظر من باید فكری به حال كنترل جمیعت تهران كرد، باید تناسبی بین جمیعت، امكانات و خدمات وجود داشته باشد. بارها شده كه برای انجام یك كار كوچك یك ساعت دنبال جای پارك بودم اما جای پاركی پیدا نكرده ام.

* تبدیل شدن كوچه و پس كوچه ها به پاركینگ
امین درویش شهروند یكی از محلات قدیمی تهران است، می گوید: در هر كوچه و پس كوچه و خیابانی كه سر می زنی، می بینی مملو از خودرو شده است چشم انسان از دیدن چنین صحنه ای آزار می بیند، پارك های دوبل و سوبل هم وضعیت را بدتر كرده است. بارها از خودم پرسیده ام چرا باید در زادگاه خودم حق بردن خودروام را نداشته باشم و خیابان های شهم تبدیل به طرح زوج و فرد و طرح ترافیك شود اما خیلی ها كه شاید مهاجر هم باشند به راحتی با داشتن طرح كه به همه تعلق نمی گیرد در خیابان ها تردد كنند از سوی دیگر اگر طرح را برای جلوگیری از ترافیك گذاشته اند دیگر نباید تبصره و ماده داشته باشد باید برای همه اجرایی شود در حالی كه با وجود طرح های مختلف همچنان شاهد ترافیك در خیابان ها هستیم و این ترافیك به عرض خیابان ها رسیده اما خود را به شكل پارك كردن خودروها نشان داده است.

*كسب درآمد از بخش پاركینگ كنار خیابان های پایتخت
در حالی مردم از معضل شلوغی و نبود پاركینگ و تبدیل شدن كوچه و خیابان و عرض خیابان ها به پاركنیگ گله دارند كه «مسعود خوانساری» رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و كشاورزی تهران چندی پیس گفته بود، می توان 10 هزار میلیارد تومان از بخش پاركینگ كنار خیابان در پایتخت درآمد كسب كرد اما به شرطی كه شهرداری، موانع و كاغذبازی ها را بردارد.
خوانساری تاكید كرد: موضوع تراكم فروشی تا ابد ادامه ندارد بنابراین باید به سمت كسانی كه مال های بزرگ و برج می سازند رفت تا در پروژه های بزرگ شهر مشاركت كنند.
رئیس اتاق بازرگانی تهران گفت: شهرداری تهران سالانه هزار میلیارد تومان برای جمع آوری زباله هزینه می كند اما اگر بخش خصوصی بخواهد در این زمینه ورود كند ابتدای كار تقاضای دریافت 700 میلیارد تومان می كند كه این امر ممكن نیست.
به گفته وی اگر رویكرد شهرداری تغییر كند و كاسبكارانه نباشد، زمینه لازم برای حضور بخش خصوصی مهیا شود.

*از برنامه های جهانی شهر هوشمند عقب هستیم
برخی مسئولان نیز براین باور هستند كه در مورد معضل پاركینگ در عمل كاری انجام نشده است به عنوان مثال، «محسن هاشمی رفسنجانی» رئیس شورای اسلامی شهر تهران در آیین افتتاحیه همایش تهران هوشمند گفته بود در حوزه ترافیك، پارك هوشمند و پاركینگ اقداماتی درپایتخت انجام شده است، اما همچنان از بسیاری برنامه های شهر هوشمند در جهان عقب هستیم. كم كم مسائل مربوط به شهر هوشمند در بخش های مختلف مطرح و به صورت شعاری در خصوص آن حرف هایی زده شده اما در عمل خیلی موفق نبوده ایم.

*پایتخت به پاركینگ سیار تبدیل شده است
«شهربانو امانی» رئیس كمیته حمل و نقل كمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران از اینكه پایتخت به پاركینگ بسیار بزرگی بدل شده است گلایه داشته و راهكار رفع این معضل را اجرای tod (توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی) دانسته است.
وی در نشست امكان و روش اجرای tod در شهر تهران كه آبان ماه برگزار شد، افزود: آلودگی هوا برای نسل آینده تاثیر منفی زیادی دارد و بیش از 170 سال است كه خیابان ها را ماشین ها از انسان ها گرفتند و امروز پایتخت در یوغ ماشین ها قرار دارد. 154 سال قبل در كشورهای دیگر مترو وجود داشت اما در تهران ساخت آن كمتر از 50 سال است كه كلید خورده است . یك و نیم قرن از دانش روز بشری عقب هستیم و باید تلاش كنیم این عقب ماندگی جبران شود.

* شرایط احداث پاركینگ‌های عمومی
كلانشهرهایی چون تهران نیازمند احداث پاركینگ های عمومی زیادی هستند. در این زمینه نیازمند مشاركت بخش خصوصی هستیم. شهرداری شرایطی را برای احداث پاركینگ های عمومی تعیین كرده است. به غیر از اختصاص بخشی از سرمایه، شرایط دیگری نیز برای احداث پاركینگ عمومی مورد نیاز است كه شاید بسیاری از سرمایه‌گذاران، به دلیل ناآگاهی نسبت به آن از احداث این مراكز سر باز می‌زنند.
قانونی كه شهرداری برای صدور مجوز احداث پاركینگ‌ های عمومی بدان استناد می‌كند، بدین قرار است كه تأمین و احداث تمام پاركینگ‌های مورد نیاز طبق ضوابط مصوب كمیسیون ماده (5) شهر تهران تعیین شده در پروانه‌های ساختمانی هر یك از كاربری ‌ها، برای تمام ساختمان‌ها و در همه پهنه‌ها الزامی است و صدور هر گونه عدم خلاف یا گواهی پایان كار، منوط به تأمین همه پاركینگ‌های مورد نیاز، در همان ساختمان یا در پاركینگ‌های مشاعی با فاصله حداكثر 250 متر خواهد بود.
تبصره (9) این قانون می گوید: تعداد پاركینگ‌های مورد نیاز برای ساختمان‌ها و مجتمع‌هایی كه از كاربری‌های مختلف برخوردارند، بایستی برابر مجموع تعداد حداقل پاركینگ‌ های لازم برای هر یك از كاربری ‌ها طبق ضوابط، محاسبه و تأمین شود.
همچنین بر اساس تبصره (10) این قانون، همه ادارات، ارگان‌ها، سازمان‌ها، نهادها، مؤسسات و شركت‌های دولتی و غیردولتی، بیمارستان‌ها، فروشگاه‌های بزرگ و ساختمان‌های با عملكردهای گوناگون كه مراجعان زیادی دارند، در زمان احداث یا تجدید بنا یا ساماندهی فضاهای خود، ملزم به تأمین پاركینگ مورد نیاز مراجعان بر اساس ساعات و روزهای اوج مراجعات، علاوه بر نیاز خود طبق ضوابط، و حداكثر در یك برنامه پنجساله در همان ساختمان یا در پاركینگ‌های عمومی اطراف، تا شعاع 250 متر است.
بر اساس تبصره تبصره (11) نیز احداث پاركینگ مازاد بر ضوابط، در قطعات و پلاك‌های همه پهنه‌های شهر تا سقف دو برابر پاركینگ‌های مورد نیاز هر واحد در طبقات زیرهمكف (منفی)، بدون الزام به رعایت سطح اشغال و بدون محاسبه در تراكم ساختمانی مجاز و مشروط بر حفظ درختان موجود در ملك، مجاز است.
در محلات، بافت‌ها یا عرصه‌هایی كه به هر علت، امكان تأمین پاركینگ در ساختمان‌های مسكونی موجود و احداثی وجود ندارد (و ضوابط آن به تصویب كمیسیون ماده 5شهر تهران خواهد رسید)، شهرداری تهران موظف است، ترتیبی اتخاذ كند تا در كنار عرصه‌ های مذكور و در فاصله ‌هایی تا شعاع 250 متر، پاركینگ‌های عمومی و ترجیحا به صورت مشاعی و با حق انتقال و واگذاری به اشخاص جهت پلاك‌ های كه طبق ضوابط قابلیت تأمین پاركینگ ندارند، با مشاركت بخش خصوصی و مصرف‌كنندگان محلی ایجاد و احداث شود.
گفته می شود كلانشهری چون تهران به بیش از هزار و 500 پاركینگ نیاز دارد حال باید پرسید با این حال آیا احداث پاركینگ با شرایط ذكر شده از سوی شهرداری، شدنی است؟

*علت اقبال كم سرمایه گذران به ساخت پاركینگ
«كامران اخباری»، معاون اجرایی سازمان حمل و نقل و ترافیك شهرداری تهران پیش از این در گفت و گو با ایرنا در مورد علل اقبال كم سرمایه ‌گذاران عمومی به ساخت پاركینگ در شهر تهران گفته است: یكی از دلایل اصلی كه به شهرداری هم مرتبط است، این است كه قیمت توقف در یك پاركینگ طبقاتی یا پارك حاشیه ‌ای (پاركینگ‌های مرتبط با شهرداری) سال‌ها است كه تغییر نكرده و خیلی كم است. این رقم ‌ها پایین است و با وجود اینكه هر سال به‌ دلیل افزایش كیفیت خدمات به ‌دنبال افزایش رقم ‌ها بودیم، ولی به دلایل اجتماعی و سیاسی كه در شورای شهر و شهرداری هم وجود دارد، رقم‌ها با تأخیر افزایش پیدا می‌كند.
وی افزود: با وجود مشكلاتی كه در تصمیم‌ گیری وجود داشته و قیمت به ‌موقع تغییر نكرده است، بخش خصوصی خیلی رغبتی به این كار نداشته است. اگر در حال حاضر بخش خصوصی بخواهد وارد شود و پاركینگی بسازد، شاید در 50 سال هم بازگشت سرمایه نداشته باشد و در نتیجه، بخش خصوص ترجیح می‌دهد به سمت كارهای تجاری برود تا در مدت كوتاه ‌تری بازگشت سرمایه داشته باشد. همیشه مشكلات در تصمیم ‌گیری وجود دارد و شهرداری باید متناسب با وضعیت عمومی تصمیم‌ گیری كند، كه همین مساله موجب می‌شود موانعی در راه ساخت پاركینگ ‌ها بوجود آید.
وی اضافه كرد: در گذشته بخشی از فضاهای پارك حاشیه‌ ای توسط پاركبان اداره می‌شد كه از سال 1394، تقریبا سه سال است كه شهرداری پاركبان را جمع كرد و اگر كسی كنار خیابان بابت پارك پول می‌گیرد، برخورد با آن وظیفه نیروی انتظامی است. در مابقی فضاها، حدود 15 هزار فضای پارك در شهر تهران با دستگاه‌های پاركومتر با روش مكانیزه كنترل می‌شود كه هزینه با كارت بلیت الكترونیكی پرداخت می‌شود.

* بی قانونی شهروندان
نبود پاركینگ در كلانشهرها سبب شده تا شهروندان حق خود بدانند كه خودروی خود را «دوبل، سوبل حتی چوبل» در عرض خیابان ها پارك كنند، بماند كه این حركت، اقدامی مغایر با فرهنگ شهرنشینی و ترافیكی است، مشكلات بسیاری را برای شهروندان اعم از عابران پیاده و كسانی كه به صورت درست خودروی خود را در عرض خیابان ها پارك كرده اند، بوجود می آورد.
ماموران راهور با دیدن چنین پارك هایی برخورد قانونی كرده و حتما چنین افرادی را جریمه خواهد كرد.
«رحیم ساعد»، جانشین پلیس ترافیك شهری پلیس راهور در این زمینه در گفت و گو با خبرنگار انتظامی ایرنا گفت: توقف دوبله خودروها با حضور راننده یا بدون حضور او و سرنشین، مشمول اعمال قانون می شود و با تخلف توقف در محل پارك ممنوع، برخورد می شود. مأموران پلیس راهنمایی و رانندگی با حضور در معابر اصلی و فرعی، نسبت به اعمال قانون خودروهای متخلفی كه اقدام به توقف در محل‌ های ممنوعه همچون پارك ممنوع یا به شكل دوبل گاه سوبله خودروی خود را پارك می كنند، اقدام خواهند كرد.
به گفته وی، دستگاه های كنترل مكانیزه دوربین دار كه روی خودروهای پلیس راهور نصب شده با گشت زنی در سطح شهر، تخلف توقف حاشیه ای و ساكن (پارك دوبله و غیرمجاز) خودروها در سطح كلانشهرها را برای اعمال قانون ثبت و ضبط می كنند. این خودروهای مكانیزه علاوه بر ثبت تخلف پارك حاشیه ای و دوبله خودروها، توقف غیرمجاز در معابر دارای پاركومتر را نیز برای اعمال قانون، ثبت می كنند و تخلفات ثبت شده توسط این خودروها از طریق پیامك به رانندگان و مالكان خودرو اعلام می شود. استفاده از این خودروهای مكانیزه سرعت و دقت ثبت تخلفات را نیز افزایش داده است.
وی تاكید كرد: توقف در حریم تابلوهای توقف مطلقا ممنوع، توقف در حریم تابلوهای‌ ایستادن ممنوع، توقف در ابتدا و انتهای پیچ‌ها، روی پل‌ها، حریم تقاطع‌ها، توقف غیرمجاز در ایستگاه‌های وسایل نقلیه عمومی (اتوبوس و تاكسی)، توقفات دوبله و هر نوع توقفی كه باعث سد معبر یا اختلال در عبور و مرور می ‌شود و توقف وسایل نقلیه غیرمجاز در ایستگاه‌های مخصوص بارگیری و تخلیه بار از جمله تخلفاتی است كه توسط این سیستم مورد اعمال قانون قرار می ‌گیرد.
سرهنگ ساعد ادامه داد: در سیستم كنترل مكانیزه پارك حاشیه ‌ای با استفاده از خودرو، از دوربین پلاكخوان منصوب بر روی خودرو برای كنترل پاركینگ‌های عمومی، كنترل خودروهای سرقتی، خودروهای دارای خلافی یا نظارت بر حركت منظم در خیابان‌ها در برخی كشورهای اروپایی استفاده شده است. مبنای قانونی سامانه جدید كنترل مكانیزه پارك حاشیه‌ای ماده 15 قانون رسیدگی به تخلفات است كه با بكارگیری خودروهای مجهز به دوربین‌های ثبت تخلف، اجرا شد.
به گفته وی، خودروهای كنترل مكانیزه توان حركت یكنواخت را در خیابانها دارند و ابزار اصلی نظارت بر انواع پارك ‌های حاشیه‌ای است. ‌این خودروها با میانگین سرعت 20 تا30 كیلومتر بر ساعت (با توجه به حجم ترافیك محل و توقفات در تقاطع‌ها) توان نظارت بر حدود 1400 محل پارك مجهز به پاركومتر و 700 پارك غیرمجاز را در ساعت دارا است. حركت با این سرعت این امكان را به دوربین می‌دهد كه ضمن تصویربرداری، پلاك اتومبیل را شناسایی و شماره آن را ذخیره كنند.
سرهنگ ساعد، در عین حال به معضل كمبود پاركینگ های عمومی و طبقاتی در سطح كلانشهرها اشاره كرد و از شهروندان خواست از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده كنند چرا كه خودروهای تك سرنشینی در سطح شهر زیاد است و در این شرایط باید فرهنگ استفاده از وسائل نقلیه عمومی را در خود نهادینه كنیم.

* جریمه توقف ممنوع و پارك دوبله
بر اساس قانون راهنمایی و رانندگی، جریمه تخلف در محل ایستادن ممنوع یا مطلقا ممنوع در كلانشهرها و جاده های بین شهری 400 هزار ریال، سایر شهرها 300 هزار ریال و روستا و راه های روستایی 100 هزار ریال است.
توقف دوبله در محل ایستادن ممنوع در كلانشهرها و جاده های بین شهری 500 هزار ریال، سایر شهرها 400 هزار ریال و در روستا و راه های روستایی 200 هزار ریال است.
همچنین توقف دوبله در معابر در كلانشهرها و جاده های بین شهری 30 هزار ریال، سایر شهرها 200 هزار ریال و روستا و راه های روستایی 100 هزار ریال است.
گزارش از معصومه نیكنام
اجتمام * 9105 * 3063
۰ نفر