در اين يادداشت آمده است: ادبيات، هنر و فرهنگ هر سرزميني به شكوه و عظمت آن كشور مي‌افزايد. بزرگداشت انسان‌هاي اهل ادب و فرهنگ آفرين، فقط جلوه خوش‌آهنگ تقدير از فرهيختگان نيست. توليد علم، ادبيات، هنر و فرهنگ روزنه غرور و شكوه مردم يك كشور را به همراه دارد.
چنانكه امروز پس از گذر بيش از هزار سال از توليد فرهيخته‌ترين كلمات بشري در اسطوره‌سازي شاهنامه بدان مفتخريم. حافظ را عزيز مي‌شمريم و بر قله افتخار بودن مولاناي بزرگ در شعف و شور عرفان انساني بر خود مي‌باليم. اين نام‌هاي سترگ فقط در بخش كوچكي از فهرست بلند‌اختر توليدكنندگان كلمات رهايي‌بخش جاي خوش كرده‌اند.
از رودكي، ابن سينا، رازي، خواجه نظام‌الملك طوسي، قائم مقام فراهاني و اميركبير، جمله خوبان جهان در سراپرده تاريخ ادبيات و سياست اين ملك چنان جاي گرفته‌اند، چنانكه در پيچ تاريخ و همه ناگواري‌هاي ظالمانه در سيطره حمله دشمنان به كشور، به دليل وسعت اين عظمت و شعور بي‌بديل هرگز تابع اشغالگران نشدند و استوار ايستاده‌اند. چنانكه در قصه پر غصه اشغال كشور در 2 جنگ جهاني وظيفه اين استواري بر‌عهده سخنوران، شاعران و نويسندگان عاشق ميهن در انتشار روزنامه‌ها نهاده شد و بايد شهادت داد آن گذشتگان از جان شيرين خود براي دفاع از آزادي و آزادگي وطن، سينه فراخ خويش را سپر خنجر خونين ستمگران كردند و نام استوارشان ماندگار شد.
اين همه عظمت مديون توليدكنندگان كلمه است. از شعر اديبان، عالمان عرصه علم و دانش تا توليد محتوا به قلم رمان‌نويسان و داستان‌سرايان بزرگ كشور؛ اما كرمانشاه در اين دوره شوري ديگر يافت. نام‌هاي بزرگي كه امروز كرمانشاهي‌هاي جوان، تقريبا هيچ خاطره‌اي از آنان ندارند. از مبارزات يارمحمدخان كرمانشاهي، حضور دانشمند كم‌نظير استاد غلامرضا رشيد ياسمي دانشمند بزرگ كشور، محمدباقر ميرزا خسروي كرمانشاهي نويسنده نخستين رمان كشور با عنوان «شمس و طغرا»، سيدمحمد غيرت شاعر و خطاط، ميرزاي كلهر استاد خط، خالق زيباترين خاطرات كرمانشاهي در رمان‌هاي شوهر آهو خانم و شادكامان دره قره‌سو، با قلم سحر‌آميز علي‌محمد افغاني، رحيم معيني كرمانشاهي روزنامه‌نگار و شاعر ترانه‌‌هاي خاطره‌انگيزو با دهها نام سترگ ديگر در فهرست افتخارات كرمانشاه بزرگ ثبت شده‌اند.
كرمانشاهي كه خط طولاني جبهه‌هاي افتخار دفاع از كشور را در تاريخ خود در برابر عراقي‌هاي مهاجم آفريد تا با خون جوانانش يك بند انگشت خاك را به دشمن ندهند، در اين فهرست افتخارات مثل الماس مي‌درخشد. كرمانشاهي كه يك هزار و نهصد و هشتاد و دو شهيد جنگ تحميلي را در ماندگاري كشور به نام خود ثبت كرده‌است. در جنگ جهاني اول نيز كرمانشاه جبهه دفاع در برابر روس‌هاي متجاوز بود. آنجا كه حدود هشت ماه پايتخت دولت موقت مهاجرين پس از بمباران مجلس شوراي ملي بود. با اين فهرست عظيم بشري اكنون كرمانشاه با كمبودهاي عظيمي روبروست. نام‌هايي كه آمد هيچ‌يك حتي بر يك كوچه بن‌بست كرمانشاه نامگذاري نشده‌اند. بيكاري و عدم توسعه نمي‌تواند افتخارات گذشته را باز‌توليد كند. اين رويه ضد فرهنگ و ادبيات است. به طور قطع، فقر، عدم توسعه و لشكر بيكاران جوانان كرمانشاهي جبهه‌اي جديد جهنمي عليه فرهنگ گشوده است. كرمانشاه با اين چهره زشت، هرگز موفق به باز توليد آن عظمت منجر نخواهد شد. زدودن چهره نابسامان فقر و ناكارآمدي، نجات‌دهنده كرمانشاه پرافتخار گذشته است.
8066
روزنامه نقد حال چاپ كرمانشاه در شماره 647 روز شنبه 6 بهمن 97 مطلبي را با عنوان «ادبيات كرمانشاه و فهرست پر‌افتخارش» به قلم محمدحسين شيريان منتشر كرده است.
