به گزارش گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه فيز، در سال هاي اخير تحولات عظيمي در حوزه كشاورزي رخ داده است كه امكان كشت هرساله زمين را بدون استراحت فراهم مي كند و در عين حال موجب افزايش ارزش غذايي و ميزان محصولات به دست آمده از زمين ها شده است.
كليد اين تحول عظيم استفاده همزمان از سه تكنيك كشاورزي شامل كاشت حبوبات (از جمله لوبيا، عدس و نخودفرنگي)، كاشت گردشي محصولات زراعي و كشاورزي بدون شخم زدن است.
استفاده از اين تكنيك ها به زبان ساده بدين معني است كه يك سال حبوبات، سال بعد غلاتي مانند گندم يا جو و در سال سوم دانه هاي روغني مانند كانولا در زمين كشت شود و پس از برداشت، باقيمانده محصولات پاكسازي نشود. بنابراين هر سال بذر گياهان موردنظر در ميان آنچه از محصول سال قبل باقي مانده، كشت مي شود. اين شيوه كشاورزي چندان مرتب نيست و به تجهيزات خاصي نياز دارد؛ اما نتيجه نهايي فوق العاده است.
غلات معمولا نيتروژن موردنياز خود را تامين كرده و براي اين منظور نيتروژن را از هوا به خاك منتقل مي كنند. همچنين باكتري هايي را در ريشه هاي خود پرورش مي دهند كه قابليت تجميع و به دام انداختن نيتروژن را دارند. بدين ترتيب نيتروژن موردنياز براي رشد گياه در ريشه آن گردآوري مي شود و پس از برداشت محصول، اين نيتروژن همچنان در ريشه ها باقي مي ماند.
از آنجا كه نيتروژن يكي از مهم ترين مواد مغذي و كودهاي موردنياز محصولات كشاورزي است، با باقي ماندن نيتروژن غلات در زمين، نيازي به استفاده از كود در سال هاي بعدي نيست.
علاوه بر اين باقي ماندن بخشي از محصول كشاورزي در زمين موجب بهبود جذب كربن توسط خاك مي شود و با تجزيه بقاياي گياهان، كربن حاصل از اين فرآيند درون خاك باقي مي ماند. همچنين اين بقايا موجب به دام افتادن آب و نفوذ آن به عمق بيشتر و افزايش رطوبت خاك مي شود. خودداري از شخم زدن زمين و كاشت بذرها با استفاده از مته هاي مخصوص نيز موجب باقي ماندن نيتروژن، آب و كربن درون خاك شده و مانع ورود اين مواد به اتمسفر مي گردد. بدين ترتيب ميزان توليد گازهاي گلخانه اي حاصل از كشاورزي بين 25 تا 50 درصد كاهش مي يابد.
محققان در يك دوره آزمايشي 9 ساله دريافتند كشت گندم در سال سوم و پس از دو سال كشت پياپي حبوبات در زمين زراعي موجب افزايش 13 درصدي برداشت گندم مي شود. همچنين به دليل كاهش كود و سوخت موردنياز براي كشت گندم، ميزان كربن توليد شده در جريان كشت اين محصول به ميزان 34 درصد كاهش مي يابد. آنچه گفته شد بخشي از مزاياي كاشت حبوبات در كاهش كربن توليدي، افزايش محصولات مختلف و به طور كلي حفظ محيط زيست است.
حبوبات در زنجيره مواد غذايي نيز نقش انكارناپذيري دارند و غني از انواع ويتامين، پروتئين، فيبر، منيزيم، پتاسيم، فسفر، اسيدهاي آمينه، آهن و روي محسوب مي شوند.
ميزان آهن، روي و اسيد فوليك موجود در حبوبات در مقايسه با ساير محصولات كشاورزي بيشتر است. مصرف حبوبات براي دختران و زنان بسيار مفيد است. همچنين مصرف اين دانه هاي خوشمزه، براي كودكاني كه دچار كمبود وزن، سوء تغذيه به دليل كمبود غلات حاوي مواد مغذي در رژيم غذايي و كاهش نرخ رشد هستند، بسيار ارزشمند است. حبوبات متشكل از دانه هاي خوراكي خانواده بنشن از جمله انواع عدس، لوبيا، نخود و نخودفرنگي هستند.
مقادير زياد آهن در اين دانه هاي خوراكي اثر مطلوبي بر سلامت زنان در سنين باروري دارد.
به منظور توجه به اين منبع با ارزش، سازمان ملل متحد روز دهم فوريه (21 بهمن) را براي اولين بار در جهان به عنوان روز حبوبات نام گذاري است. اين گياهان مغذي داراي اهميت زيادي هستند و ارزش جشن گرفتن را دارند. يكپارچه سازي حبوبات با يك سيستم مديريت كشاورزي مناسب كه در برگيرنده مناسب ترين تركيب غلات، جانوران، كودها، حشرات، مديريت آب و به كارگيري بهترين فناوري هاي مديريت خاك است، امكان تامين غذاي ساكنين زمين را در سال هاي آينده فراهم خواهد كرد.
مجمع عمومي سازمان ملل با توجه به آثار مطلوب مصرف پروتئين گياهي براي محيط زيست، مصرف اين دانه هاي خوراكي را به عنوان يك منبع جايگزين پروتئين تشويق مي كند.
مجمع عمومي سازمان ملل در تلاش براي جهاني كردن اقداماتي كه در سال 2016 ميلادي به عنوان سال بين المللي حبوبات انجام گرفت، روز جهاني حبوبات را تعيين كرده است.
علمي (6)**9259*2017
تهران – ايرنا – حبوبات يكي از با ارزش ترين و مهمترين منابغ غذايي در سراسر جهان محسوب مي شود. يكپارچه سازي حبوبات با يك سيستم مديريت كشاورزي، همراه با دانش جهاني كه در اين حوزه كسب شده است، امكان تامين غذاي ساكنين زمين را در سال هاي آينده فراهم خواهد كرد.
