در اين مطلب آمده است: 20 جمادي الثاني ، سالروز ولادت با سعادت حضرت زهراي مرضيه، دخت نبي مكرم اسلام و الگوي بي بديل زن مسلمان را به همه مسلمانان به ويژه بانواني كه آن وجود مبارك را الگوي زندگي خود قرار داده‌اند، تبريك و تهنيت مي گوييم و روز زن را گرامي مي داريم.
امروزه سبك هاي زندگي غربي كه توسط امپراتوري رسانه اي به مردم دنيا القا مي شود ، بشر را به سوي قهقرايي سوق مي دهد كه مظاهر آن در بيماري هاي روحي و رواني تا ناهنجاري هاي اجتماعي به خوبي قابل مشاهده است. اين سبك زندگي الگوهايي را به جوانان ما با همان ابزار رسانه معرفي مي كند كه نه تنها باعث ارتقاي روش و سبك زندگي نيستند، بلكه اساسا خود اين الگو ها يا درنهايت خودكشي كرده اند يا سراسر زندگي آنان مملو از مشكلات و ناهنجاري است؛ بنابراين ضرورت معرفي الگوهاي مناسب، يكي از مهم ترين نكاتي است كه در برهه كنوني براي هدايت درست بايد مدنظر قرار داد.
يكي از شخصيت هايي كه مي تواند الگوي مناسبي براي مردم جامعه ما به ويژه براي دختران و زنان باشد، حضرت صديقه طاهره فاطمه زهرا (س) است. كسي كه امام زمان(عج) او را الگوي خود معرفي مي كند .
بانوي بزرگ اسلام در مكتب پيامبر اسلام پرورش يافته و از علم و آگاهي و معرفت زيادي برخوردار بوده است. او توانست در عمر كوتاه خود در عرصه هاي مختلف فردي، خانوادگي و اجتماعي در كنار پيامبر اكرم (ص) و امام علي (ع) بدرخشد و منشأ خير و بركت براي تمام بشر باشد. چنانچه خداوند در قرآن فرمود: انا اعطيناك الكوثر؛ آري، فاطمه (س) كوثر است.
حضرت زهرا (س) در حالي كه در تربيت فرزندان، خانه داري و شوهرداري نمونه كاملي است، اما به موقع نياز در صحنه سياسي و اجتماعي حضور دارد. حمايت از پيامبر گرامي اسلام (ص) و ولايت مولا علي (ع) خود گواه روشني در فعاليت هاي سياسي و اجتماعي حضرت زهرا (س) است.
در اوايل بعثت حفظ جان پيامبر صلي الله عليه و آله و دفاع و حمايت از آن حضرت از مهم ترين رسالت هاي جامعه نوپاي اسلام و وظيفه خطير كساني بود كه با وجود مشكلات و تنگناهاي موجود به حقانيت پيامبر و آيين او ايمان آورده بودند. تعداد انگشت شماري با استفاده از موقعيت اجتماعي، سياسي و توانايي هاي ديگر خود، بيشتر به اين امر مي پرداختند كه ازجمله آنها حضرت زهرا عليها السلام بود.
پس از رحلت پيامبر اكرم (ص) نيز با پيش آمدن حوادث ناگوار، اين رسالت ابعاد ديگري به خود گرفت و ازجمله آنها، حمايت و دفاع از امامت و جانشيني بحق پيامبر اكرم (ص) بود. تني چند از مسلمانان راستين و بيشتر از همه آنها بانوي عالي مقام جهان اسلام در انجام اين رسالت نهايت تلاش خود را كردند.
حضرت زهرا عليها السلام مقام و موقعيت و جايگاه امام علي عليه السلام را خوب شناخته بود و صلاح و مصلحت جامعه نوپاي اسلام را در رهبري و امامت امام علي عليه السلام مي دانست و جايگزين ديگري را با وجود ايشان براي اين مقام و منصب جايز نمي ديد؛ از اين رو براي اثبات و تحقق آن از هيچ تلاشي دريغ نكرد و تا آخرين لحظه دست از حمايت و دفاع از امام عليه السلام و مقام امامت بر نداشت. فاطمه(س) با همه جبهه هاي رويارويي رسول خدا(ص) با طاغوت هاي زمان خويش، همراه و پشتيبان آن حضرت بود. زماني هم كه به مدينه هجرت و با امير المؤمنين (ع) ازدواج كرد، يار و ياور او در همه مراحل بود. در طول نه سال زندگي مشترك فاطمه(س) و علي(ع) بيش از شصت برخورد نظامي بين پيامبر(ص) و مخالفان رخ داد كه علي(ع) در بسياري از آنها حضور داشت. حضرت زهرا(س) در اين مدت ضمن ايفاي مسئوليت سنگين خانه داري و فرزند داري در مواقع لازم با حضور در ميدان هاي نبرد به ياري رزمندگان اسلام مي شتافت و كارهاي خدماتي و امدادي انجام مي داد؛ ازجمله در ميدان جنگ احد حضور يافت و به مداواي زخم هاي پدر پرداخت كه به شدت مجروح شده بود. فاطمه(س) در فتح مكه نيز حضور داشت و به پدر و همسرش كمك كرد. در جريان بيعت زنان مشرك با پيامبر(ص) نيز حاضر بود.
پس از رحلت رسول خدا و بروز اختلافي كه به دليل جانشيني آن حضرت به وجود آمد، حضرت زهرا(س) مداخله كرد. ايشان لازم ديد موضع خود را در قبال رخدادهاي جديد روشن كند تا حق از باطل شناخته و حجت بر مردم تمام شود. رسالتي كه فاطمه(س) در اين مقطع از تاريخ ايفا كرد، از كسي جز او حتي امير مؤمنان(ع) ساخته نبود؛ زيرا علي(ع) در رأس جبهه حق قرار داشت و خود مدعي جانشيني پيامبر(ص) بود و مدعي نمي تواند شاهد باشد. علاوه بر آنكه سوابق درخشان و مواضع قاطعانه علي(ع) در ريشه كن كردن كفر و ستيز با كافران و مستكبران، كينه اي ديرينه از وي در دل هاي بازماندگان و وارثان انديشه آنان نهاده بود كه زدودن آن كار آساني نبود. بر اين اساس پرچم دار مبارزه با توطئه گران مي بايست فردي مي بود كه در عين محور بودن وجود او براي حق و باطل روي هيچ كس شمشير نكشيده و با هيچ فرد از در ستيز در نياويخته و در عين حال محبوب ترين و نزديك ترين فرد به پيامبر(ص) است و چنين شخصي جز حضرت فاطمه(س) نبود.
حضرت زهرا(س) در گام عملي ديگر به سراغ خواص از مهاجر و انصار رفت و با سخنان هشداردهنده و يادآوري رخدادها و خاطرات دوران حيات رسول خدا(ص) سعي كرد وجدان هاي خفته آنان را بيدار كند. حضرت زهرا در ضمن خطبه مفصلي با مباحثي از خداشناسي شروع كرد و درباره رسالت پيامبر مطالبي را بيان فرمود؛ در ادامه وضعيت آن مردم را در دوران پيش از بعثت يادآور شد و درباره نقش نجات بخش اسلام در زندگي آنان تذكر داد و به اينجا رسيد كه پس از رحلت پيامبر در حالي كه بدن مطهر آن حضرت روي زمين بود و زمان زيادي از پيماني كه (با رسول و جانشين او) بسته بوديد، نمي گذشت ، شما حق جانشينش را غصب كرديد با اين بهانه كه از فتنه مي ترسيم ؛ اما بدانيد شما خود در فتنه سقوط كرديد.
حضرت زهرا(س) در خطابه حماسي خود افق هاي بسياري را گشود؛ از حمد و ثناي الهي گرفته تا نقش رسالت در تحول تاريخي عرب و حكمت دستورهاي اسلامي؛ اما با ژرف نگري در اين خطبه مي توان دريافت كه همه موضوعات مطرح شده در مسير بازكردن جايگاه ولايت و امامت در نظام اسلامي و تعيين و معرفي مصداق آن چينش شده و سامان يافته است. مي توان گفت مهم ترين هدفي كه در خطبه حضرت دنبال مي شود ، فهماندن اين حقيقت به همگان است كه تنها راه ثمر بخشي و سامان پذيري شريعت و يگانه محور وحدت، پذيرش ولايت اهل بيت عليهم السلام و سرسپردگي عملي به آن است. چنانچه فرمودند: فَجَعَلَ اللَّهُ ... طاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ وَ امامَتَنا أَماناً لِلْفُرْقَةِ؛ خداوند اطاعت و پيروي از ما را رشته نظم و وفاق ملت و رهبري و پيشوايي ما را موجب امان از تفرقه و تشتت قرار داده است.
7141
روزنامه كيمياي وطن در ستون سرمقاله امروز خود مطلبي را با عنوان ' حضرت فاطمه(س) در عرصه سياست' به قلم مظفر حاجيان منتشر كرد.
