به گزارش روز چهارشنبه گروه اخبار علمي ايرنا از پايگاه خبري مديكال اكسپرس، پيوند سلول هاي لوزالمعده در بيماران مبتلا به ديابت يك درمان اميدواركننده جايگزين تزريق روزانه انسولين است. اين سلول هاي پيوندي مي توانند مانند يك لوزالمعده زيستي مصنوعي عمل كنند و با اندازه گيري مداوم سطح گلوكز خون، در زمان نياز انسولين ترشح كند.
به منظور موفقيت عملكرد سلول هاي پيوندي بايد اين اطمينان حاصل شود كه سلول ها به اندازه كافي اكسيژن دريافت مي كنند. اين اكسيژن كافي براي بقا و حفظ عملكرد سلول هاي پيوندي ضروري است.
محققان دانشگاه MIT براي حل اين مشكل روشي يافته اند كه با استفاده از آن ميزان اكسيژن سلول هاي پيوندي در بدن موجود زنده به طور مداوم اندازه گيري مي شود.
روش هايي كه تا كنون براي اندازه گيري اكسيژن مورد استفاده قرار مي گرفت، مانند ميكروحسگرهاي اپتيكي، بسيار شكننده و تهاجمي هستند. در روش جديد محققان دانشگاه MIT از يك روش دقيق غير تهاجمي به اسم فلوئور ام ار آي استفاده مي شود. در اين روش از تعامل ميدان مغناطيسي و هسته فلوئور استفاده مي شود و ميزان اكسيژن سلول ها اندازه گيري مي شود.
با استفاده از اين روش مي توان كارايي و اثربخشي سلول هاي پيوندي را مورد ارزيابي قرار داد. اين روش در مدل هاي حيواني موفقيت آميز گزارش شده است و اميد مي رود به گونه اي توسعه يابد كه بيماران مبتلا به ديابت را از تزريق روزانه انسولين بي نياز كند.
ديابت به علت ناتواني بدن در توليد يا مصرف انسولين بوجود مي آيد. انسولين ماده اي است كه توسط لوزالمعده توليد مي شود و نقش آن استفاده از قند به عنوان عظيم ترين منبع انرژي بدن است.
قند خون بالا به مرور زمان بر تمام ارگان هاي بدن تاثير مي گذارد و منجر به بيماري هاي قلبي، سكته مغزي، نارسايي كليه، نابينايي، ناتواني جنسي و عفونت هاي منتهي به نقص عضو مي شود.
نتايج اين مطالعه در نشريه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
علمي (6)**9259**1440
تهران – ايرنا – محققان دانشگاه MIT به روشي دست يافتند كه با اندازه گيري سطح اكسيژن سلول هاي لوزالمعده پيوند شده به بيماران مبتلا به ديابت، آنان را از تزريق روزانه انسولين بي نياز مي كند.
