خبرنگاران صادقانه و بی هیچ چشمداشتی به امید رشد و تعالی جامعه اسلامی و ارتقای رفاه و جایگاه اجتماعی مردم فعالیت می كنند رسالتشان گزارش مجاهدت، اسلحه ای از جنس قلم در دستشان، نگاهشان در جست و جوی رشادت ها با قلبی سراسر شوق گام هایشان بر روی خاك میهن بر می داشتند و آنگاه كه همه حاضران دغدغه ای جز دفاع از میهن و ایستادگی و استقامت مقابل دشمنان خاك پاك ایران زمین نداشتند آنها جانشان را فدای ثبت و ماندگار كردن لحظات پرشكوه مقاومت كردند.
در جایی كه باید جان خود را حفظ می كردند دست به اسلحه شدند اما اولویت را چیز دیگری قرار دادند و به جای پناه گرفتن و نگاه كردن به آنچه در حال وقوع بود در صف اول ایستاده و فراموش كردند برای به انجام رساندن رسالتشان باید زنده بمانند.
آنها با صدای خمپاره سرهای خود را پنهان نمی كردند بلكه استوار ایستاده تا بتوانند مستندی از لحظات برخورد آن را برای دیگرانی كه در صحنه حاضر نیستند، ثبت و به تصویر بكشند.
اهالی قلم و در واقع خون نگاران چشم بینای تاریخ شدند كه تا رد پایی ماندگار را از خود به یادگار بگذارند، خبرنگاران و عكاسان را می گویم آنهایی كه با خون خود ثبت كردند شرح وقایع جبهه های حق علیه باطل را.
قلم در دستشان بود و می خواستند تاریخ را ثبت كنند اما این تاریخ انگار برای ماندگاری باید با خونشان آغشته می شد تا نامشان را به یاد داشته باشیم و راهشان در همه هنگام مسیری با اطمینان پیش رویمان.
در آن دوران تنها خبرگزاری رسمی و فعال در كشور خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) بود كه با وجود تمامی حساسیت ها حقایق را از طریق مردانی كه جان خود در قلم و دوربین خود نهان كرده بودند و به سوی دشمن می رفتنددر اختیار عموم مردم می گذاشتند تا تمام دنیا بدانند هر فردی كه قصد دست اندازی به ذره ای از خاكمان را داشته باشد چه سرنوشتی را پیش روی خود خواهد داشت.
عده ای از این مردان نام بلند شهادت را بر جان خریدند و عده ای دیگر با جانبازی به محل كار خود بازگشتند و هرگز مسیر خود را ترك نكردند.
آری این خون نگاران نه تنها در داخل كشور و حضور در هشت سال دفاع مقدس بلكه در خارج از این مرزو بوم و حتی تا بلندی های لبنان هم رفته و به رسالت خطیر خویش پرداختند.
البته انجام ماموریت برای اصحاب رسانه به ویژه خبرنگاران و تصویر برداران زمان و مكان و... نداشته و ندارد آنها در همه حال آماده حضور بوده و هستند و با شهادتشان مهر تائید زدند. نمونه آنها ماموریت بدون برگشت دو خبرنگار و تصویر بردار ایرنا بود كه در سقوط هواپیما حین عزیمت به ماموریت به شهادت رسیدند.
یكی «علی نبی پور» دیگری «كاظم اخوان» آن یكی «محمود صارمی»، «حسین فرهادی»، «مسعود مشایخی»، «حسین ضامن»، «داریوش گودرزی كیا»، سپهدار ساجدی و سید مهدی میرافضلی از دیگر شهیدانی بودند كه خبرگزاری جمهوری اسلامی را مفتخر كردند به داشتن 9 شهید.
نبی پور متولد سال 1339 در تبریز از نخستین شهدای خبرنگار كشورمان در دوران جنگ تحمیلی است كه در عملیات رمضان به درجه رفیع شهادت نائل شد و در كارنامه كاری خود در سنین جوانی سرپرستی واحد ایرنا در یاسوج را ثبت كرده است.
گودرزی‌كیا متولد سال 1325 از توابع اراك در سال 1363 در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و در منطقه عملیاتی میمك به شهادت رسید و به عنوان نخستین عكاس شهید دوران دفاع مقدس شناخته می‌شود. وی به عنوان عكاس در خبرگزاری ایرنا مشغول به كار بود.
فرهادی كوهپایی متولد 1331 در تهران برای راه اندازی دفتر خبرگزاری به ایلام اعزام شد و هنگامی كه به همراه چند تن از همرزمانش در حال خنثی كردن تله انفجاری بود مورد اصابت تركش به ناحیه كشاله ران قرار گرفت به فیض عظیم شهادت نائل شد.
مشایخی متولد سال 1337 در حین اعزام به پاكستان برای پوشش خبری به شهادت رسید.
ضامن از دیگر خبرنگاران خبرگزاری جمهوری اسلامی در منطقه فاو به هنگام تبادل آتش در عملیات والفجر 8 از ناحیه سر مورد اصابت تركش قرار گرفت و دعوت حق را لبیك گفت.
شهید محمود صارمی كه از سال 1370 همكاری خود با خبرگزاری ایرنا را آغاز كرد، شهیدی كه مظلومانه در 17 مرداد سال 1377 به دست نیروهای طالبان در مزار شریف افغانستان شهید شد و روز خبرنگار را در روز شهادت این شهید در تقویم نام گذاری شد.
ساجدی و میرافضلی دو تن از خبرنگاران ایرنا نیز در سانحه هواپیمایی «سی 130» ارتش جمهوری اسلامی ایران به فیض شهادت نایل شدند.
اخوان نیز عكاس خبرنگار ایثارگری كه در شهریور 1360 به دنبال یورش وحشیانه نظامیان رژیم اشغالگر قدس به خاك لبنان به طور داوطلبانه برای عكاسی و ثبت لحظه های مقاومت مردم فلسطین و لبنان عازم بیروت شد و در این ماموریت همراه گروهی از دیپلماتهای ایرانی از جمله احمد متوسلیان در مسیر طرابلس، ربوده شد و گفته می شود این آزادمردان در زندان «اطلیت» رژیم صهیونیستی اسیرند و شواهدی حاكی از زنده بودن آنان در دست است.
جا دارد در این مقال و همین مناسبت یادی كنیم از دیگر شهدای اهل قلم و اصحاب رسانه از جمله سید مرتضی آوینی، جاویدالاثر بهرام محمدی‌فرد، غلامرضا رهبر ،علیرضا افشار ،عبدالوهاب شهرانی ، ابوالقاسم اخوان ،فتح الله ژیان پناه ،رسول مصطفایی ،محسن خزایی ،مهدی شریفی ،سید ابراهیمی ،علیرضا برادران ، رسول كاظم نژاد، مجید جباری و بسیاری دیگر كه شاید اگر تنها به نام هر كدام از این عزیزان اشاره كنیم، طوماری بلند به دست خواهد آمد.
اما آنچه حائز اهمیت است اینكه این راه ادامه دارد و هنوز هستند بزرگ مردانی كه شغل خبری را برگزیدند و جانشان را در راه تحقق رسالت خطیر خود فدا می كنند و زمانی فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه ما اثرگذار می شود كه ما بتوانیم فعالیت های رسانه ای خودمان را با علایق، باورها و اعتقادات مخاطبانمان گره بزنیم تا منجر به تحكیم فرهنگ متعالی ایثار و شهادت و نهادینه شدن این مهم در جامعه شود.
امروز ، دشمنی دشمنان انقلاب بیشتر از قبل نمایان شده و لازم است در این شرایط ، بیش از پیش انسجام و وحدت ملی را حفظ و تقویت كنیم.
روایت خبرنگاران شهید، روایتی تمام اما ناتمام است و هنوز آوایی از میان خبرهای بی شماری كه ناتمام ماند، سروده می شود، آوایی كه با خون خبرنگاران شهید آغشته شده و مظلومیت و ایثار را فریاد می زند.
شهدای خبرنگار راهی را برگزیده و آنچنان جان خود را در راه اسلام و انقلاب فدا كردند كه فریاد حقانیت را به گوش جهانیان برسانند و از سویی پروازی ملكوتی خلق كنند و اینچنین نام ها را در تاریخ ثبت و جاودانه كنند.
در عرصه رسانه و خبرنگاری چه بسا افرادی بوده و هستند كه برای تحقق رسالت خویش و قداست قلمشان از جان مایه گذاشته تا حقایق را به گوش جهانیان برسانند و امروز یاد و خاطر، روش و منششان الگویی برای ادامه راه اهالی خبر و اطلاع رسانی امروز و نسل های جدید و آینده درجامعه ماندگار و نهادینه شود.
«یادشان گرامی و نامشان همیشه ایام سبز باد»
فراهنگ ** 7561 ** 1355 **
تهران - ایرنا - خبرنگاران با قلمی از خون، تاریخی را كه از ظلم بیگانگان بر تار و پود وطنمان تنیده شده بود، جاودانه كردند.
