به گزارش ایرنا، شیراز را همه به اردیبهشت و اردیبهشت را به سعدی می شناسند. سعدی شاعری با هزاران چهره و بیش از هزار هنر. از فصاحت كلامش گرفته تا بلاغت گفتار، از روانی طبع تا سهل ممتنع بودن غزل‌هایش، از نصیحت به ملوك تا دوستی وزرا، از مهرورزی به یتیمان تا احسان به ناتوانان، اما باز همه این‌ها سعدی هست و سعدی این همه نیست.
اساس عالم مطلوب سعدی به گفته غلامحسین یوسفی، مصحح بوستان او، عدالت است و دادگستری. در دید سعدی جز آنكه فرمانروای عادل باید رعایت حال مردم كند و بر دل آنان فرمان براند نه كشورشان، برای خردمندان و دانشمندان نیز مسئولیت‌هایی متصور است. آنان باید با انسانیت و ایثار بر دل دردمندان مرهم گذارند و هرچه در این امر توانمند‌تر باشند، بر دیگران برتری می‌یابند.
وقتی در بوستان می‌بینیم فرماندهی در خشكسالی نگین انگشتری خود را می‌فروشد و به درویشان و مسكینان می‌بخشد یا از حاتمی یاد می‌شود كه اسب گرانبهای خود را برای ضیافت مهمانی ناشناس قربانی می‌كند، آنچه می‌توان آموخت تنها ایثار است و جانبازی، گره از مشكل درماندگان رفع كردن است و بر مدار اخلاق گام برداشتن.
امروز اردیبهشت شیراز، كوه‌های مجاور آرامگاهش را به رنگ خضرایی و به بلور زیبای گل‌ها مزین كرده است؛ اما سعدی و مردمانش دردمند و زخم‌خورده‌اند. چندی بیش نگذشته است كه آب، همه همسایگان سعدی را در نوردید و خانه‌هایشان را به زیر گل و لای فرو برد، اسباب اثاثیه‌شان را ویران كرد و دل‌هایشان را غمبار.
امروز سعدی داغدار و دل‌نگران مردمانی است كه از سالیانی پیش زیر سایه او و در كنار رود و چشمه‌ای با نام او سكنی گزیده‌اند. مگر می‌شود همدلی و همدردی نصب‌العین سعدی باشد و در روزی به نام او و در محله‌ای با عنوان او، نتوان آن را جاری كرد.
** یادروز سعدی فرصتی برای تجسم آرمان شهر او است
امسال اهالی فرهنگ و هنر، سعدی دوستان و سعدی خوانان باید شمه‌ای از جهان آرمانی سعدی را به تصویر بكشند. امسال در یادروز سعدی در اول اردیبهشت‌ماه جلالی سالگرد نگاشته‌شدن بلیغ‌ترین و فصیح‌ترین اثر فارسی و همچنین در روز میلاد اما زمانش كه حكومت او تصویر آرمان شهر عدالت ورز و حكومت مستضعفان است، آنچه می‌توان به سعدی و ساحت آن امام حاضر داد این است كه راه و روش و سلوك او و درس‌ها و حكایاتش را كه شیوه اصیل مسلمانی است، آموخته‌ایم.
گرچه آنچه در سیل فروردین‌ماه دیدیم، نمود آن حكایت بود كه مردی برخوردار در قحط سالی دمشق همچون بینوایان رخ زرد كرده بود و بهره ای از آسایش نداشت، از او پرسیدند كه چرا این گونه است و او پاسخ داد:
نخواهد كه بیند خردمند ریش/ نه بر عضو مردم نه بر عضو خویش
سعدی خواستار بروز احساسات عمیق انسانی است و به ما چگونه همدلی كردن را آموخته است.
او می‌خواهد جامعه را با تعالیم اخلاقی فراگیر و بی‌مرز بی‌زمانش از بدی‌ها پاك كند.
جلوه‌های مهر در اشعار سعدی، در بوستان و گلستانش در همه آنچه از او مانده است، بزرگترین درس‌ها را به ما می‌دهد.
با این وصف، یادكرد سعدی در میان مردمانی كه زخمی بر پیكرده روحشان نشسته است و در دل محله‌ای كه هنوز ردی از سیل ویرانگر را با خود دارد، باید با احسان و نیكویی و آنگونه كه شایسته سعدی است، برپا شود.
** فرهنگوران در روز سعدی، همراه سعدی اند
در این میانه مركز سعدی شناسی چندی پیش گامی درخور برداشت و با دعوت از فرهیختگان برای یاری رساندن به همسایگان سعدی، اعلام كرد كه بخشی از هزینه‌های مراسم یادروز سعدی را صرف مردمان آسیب دیده از سیل می‌كند.
خواننده شیرازی، علی زند وكیلی هم بخشی از درآمد كنسرت اخیرش را در شیراز، به همشهریانش اختصاص داد و روز سعدی را برگزید تا برای شادكردن دل این مردمان قدمی بردارد. او در اولین روز اردیبهشت ماه در شهرك سعدی حضور می‌یابد و یاریگر خانواده‌هایی می‌شود كه در سیل بخشی از وسایل زندگی خود را از دست دادند.
با این حال، روز سعدی امسال در‌های آرامگاه باید برای دلجویی از مردمانی رنج‌دیده تماماً و بدون مرز گشوده باشد و آنچه برنامه‌ریزی شده است، بیش از یادكرد از مقام شامخ ادبی این ادیب بی‌تكرار، اثبات آموختن درس‌ها و تعالیم سعدی باشد.
همسایگان سعدی به درك آرامش، شادی و دریافت همدلی‌های معنوی در روزی كه متعلق به خود آنهاست نیاز دارند، خواندن مقاله‌های پر طمطراق درباب فصاحت و بلاغت سعدی آن هم از روی كاغذی كه حتی سخنرانان، خود از پس واژگانش بر نمی‌آیند و كلام طولانی رخوت‌باری كه بار‌ها طی سالیان گذشته در آیین روز سعدی، كام فرهنگوران و اوقات سعدی دوستان را تلخ كرده است، امسال باید بدل به جشن درس نوع‌دوستی و همدلی و شنیدن كلام شادی و صفا و دوستی باشد.
آنچه سعدی خود، می‌پسندند و سعدی دوستان آن را چشم‌انتظارند جشنی است كه ابعاد وجودی سعدی را و تعالیمش را نشان دهد.
از: سیده سمیرا متین نژاد
7375/ 2027
شیراز- ایرنا- شیرازی ها در همدردی با همسایگان آسیب دیده از سیل سعدی نشان دادند كه آموزه های اخلاقی و تعالیم این شاعر و شیخ و عالِم بیش از جلوه ظاهری و زیبایی های كلام او بر آنان تاثیر گذاشته است و موفق شدند در آزمون احسان ورزی و عدالت جویی برترین شاگردان مكتب سعدی باشند.
