به گزارش ايرنا، نيمه شعبان فرخنده ترين روز خلقت و روز شكوفتن انساني آسماني و معصوم از فرزندان پيامبر(ص) است؛ فريادرسي كه روزي با نداي «الا يا اهل العالم انا بقيه الله» همچون خورشيدي از كعبه ظهور مي كند تا بشارت خداوند را محقق نمايد.
اين نواي الهي و حقيقتي كه تمام پيامبران از آن سخن گفته اند، هيمنه كاخ هاي پوشالي استبداد و پايه هاي ظلم و ستم را در هم خواهد شكست.
اين روزها دفتر دل شيعيان پر است از مشق انتظار، انتظاري كه به بيان صريح آيات قرآن و تفاسير رسيده از اهل بيت عصمت و طهارت(ع) با روشن شدن ديدگان جهانيان به جمال رعناي زيباترين صدف گوهر آفرينش و يوسف سپيد سيماي مشكين چشم به پايان خواهد رسيد.
شيعيان جهان و كساني كه در عصر حاضر به استضعاف كشيده شده اند، براي بازستادن حق خود و رسيدن به قدرت و ايجاد يك حكومت واحد جهاني مبتني بر حق، عدل و توحيد لحظه شماري مي كنند تا با آمدن آن منجي كه در تمام اديان بشارت آمدنش داده شده است، از عدالت سيراب شوند.
عظمت وجودي منجي آخرالزمان باعث شده است پيروان اديان مختلف به نحوي به تحليل شخصيت و تحليل جايگاه منجي در هستي بپردازند؛ اين اعتقاد ميان شيعيان از جامعيت بالايي برخوردار است و پيروان اين مذهب معتقدند انساني الهي جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد.
قرآن كريم در آيه پنج سوره قصص آمدن منجي را اين گونه بشارت مي دهد: «ما مي خواهيم بر مستضعفان زمين منت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روي زمين قرار دهيم و حكومتشان را در زمين پابرجا سازيم؛ و به فرعون و هامان و لشكريانشان، آنچه را از آن ها [بني اسرائيل] بيم داشتند، نشان دهيم.»
در تفكر شيعي، انتظار موعود، به عنوان يك اصل مسلم اعتقادي مطرح بوده و در بسياري از روايات بر ضرورت انتظار قائم آل محمد(ص)، تصريح شده است؛ پيامبر اسلام(ص) نيز درباره منجي آخرالزمان مي فرمايند: «اگر از عمر جهان جز يك روز باقي مانده باشد، خداوند آن روز را آنقدر طولاني مي كند تا مرد صالحي را از خاندان من برانگيزد كه صفحه زمين را پر از عدل و داد كند، همانگونه كه از ظلم و جور پر شده است.»
رسول خدا(ص) در حديث ديگري مي فرمايند: «بشارت مي دهم شما را به مهدي. او در ميان امت من مبعوث خواهد شد و اين زماني است كه مردم دچار تفرقه، تزلزل و گرفتاري شده اند. او زمين را از عدل و داد پرخواهد ساخت همان گونه كه پيش از آن از ستم پر مي شود. ساكنان زمين و آسمان از وجود او خشنود خواهند شد.»
امام رضا(ع) نيز در توصيف چهره، سجاياي اخلاقي و ويژگي هاي برجسته آن حضرت مي فرمايند: «قائم آل محمد(عج) هاله هايي از نور چهره زيباي او را احاطه كرده است، رفتار معتدل و چهره شادابي دارد. از نظر ويژگي هاي جسمي شبيه ترين فرد به رسول خدا(ص) است. نشانه خاص او آن است كه گرچه عمر بسيار طولاني دارد، ولي از سيماي جواني برخوردار است؛ تا آن جا كه هر بيننده اي او را چهل ساله يا كمتر تصور مي كند. از ديگر نشانه هاي او آن است كه تا زمان مرگ با وجود گذشت زمان بسيار طولاني هرگز نشان پيري در چهره او ديده نخواهد شد».
* فضيلت انتظار
در روايت متعدد فضيلت و ثواب بسياري براي منتظران قائم(عج) بيان شده است؛ اميرالمومنين(ع) مي فرمايند: «منتظر فرج باشيد و از رحمت خداوند نااميد نشويد. بدرستي كه خوشايندترين اعمال نزد خداوند، صاحب عزت و جلال، انتظار فرج است».
امام صادق(ع) نيز در حديثي مي فرمايد: «خوشا به حال شيعيان قائم ما كه در زمان غيبتش چشم به راه ظهور او هستند و در هنگام ظهورش فرمانبردار او، آنان اولياء خدا هستند، همان ها كه نه ترسي برايشان هست و نه اندوهگين شوند.»
امام صادق(ع) در حديث ديگري مي فرمايد: «هر كس از شما بميرد در حالي كه منتظر اين امر باشد همانند كسي است كه با حضرت قائم(ع) در خيمه اش بوده باشد. سپس حضرت چند لحظه اي درنگ كرده، آنگاه فرمود: نه، بلكه مانند كسي است كه در خدمت آن حضرت شمشير بزند. سپس فرمود: نه، به خدا همچون كسي است كه در پيشگاه رسول خدا(ص) شهيد شده باشد.»
* ولادت و غيبت امام مهدي(عج)
محمد بن الحسن العسكري معروف به حجت بن الحسن، دوازدهمين و آخرين امام و همان مهدي موعود است. او فرزند امام حسن بن علي عسكري (امام يازدهم شيعيان) و همچون پيامبر اسلام نامش محمد و كنيه اش ابوالقاسم است. حجت بن حسن در نيمه شعبان سال 255 هجري قمري علي رغم مراقبت هاي ويژه ماموران حكومت عباسي، در خانه امام عسكري(ع) در سامرا چشم به جهان گشود. تولد مخفيانه آن حضرت بي شباهت به تولد حضرت موسي(ع) و حضرت ابراهيم(ع) نيست.
امام مهدي(عج) در سال 260 هجري قمري پس از شهادت حضرت عسكري(ع)ـ همچون حضرت عيسي(ع) و حضرت يحيي(ع) كه در سنين كودكي عهده دار نبوت شده بودندـ در پنج سالگي منصب امامت شيعيان را عهده دار شد و از همين سال غيبت صغري آغاز شد و تا سال 329 هجري قمري ادامه پيدا كرد؛ در اين دوره حضرت مهدي(عج) از طريق چهار نائب به ادامه امور مردم مي پرداخت.
غيبت كبري نيز از سال 329 هجري قمري شروع شد و تا زماني كه خداوند مصلحت بدانند ادامه خواهد داشت، در اين دوره پاسخ به پرسش ها و احكام مردم بر عهده نايبان عام آن حضرت است و حضرت نايب خاصي براي اين دوره معرفي نكرده اند؛ آن بزرگوار پس از سپري شدن دوران غيبت با تشكيل حكومت عدل جهاني احكام الهي را در سرتاسر زمين حاكميت خواهد بخشيد.
* القاب
«امام زمان»، «صاحب الزمان»، «ولي عصر»، «قائم آل محمد» و «حجت الله» از القاب مشهور اوست؛ «مهدي» نيز يكي از مشهورترين نام هاي حضرت است. امام باقر(ع) درباره دليل نامگذاري آن حضرت به اين اسم، مي فرمايند: «قائم آل محمد(عج) را به اين دليل، مهدي مي نامند كه او، مردم را به آن دسته از اموري كه برايشان پوشيده است، هدايت خواهد كرد. وي، تورات اصلي و ديگر كتاب هاي پيامبران پيشين را از مخفي گاه آنها، بيرون خواهد ساخت.» حضرت صادق نيز در اين باره مي فرمايند: «به آن حضرت، مهدي گفته اند؛ زيرا او مردم را به امري كه آن را گم كرده اند، هدايت مي كند.»
* فرهنگ انتظار تحول آفرين و حركت بخش است
عضو شوراي جامعه المصطفي العالميه(ص) در گفت و گو با خبرنگار ايرنا، با بيان اين كه فرهنگ انتظار در زندگي انسانها تحول آفرين است، گفت: اين انتظار در انسان اميد و حركت ايجاد مي كند و جهان را از بن بست به گشايش رهنمون مي سازد.
حجت الاسلام والمسلمين حسين شهامت دهسرخي افزود: در فرهنگ اهل بيت(ع) تاكيد فراواني به انتظار شده و در روايات آمده كسي كه منتظر فرج حضرت موعود باشد، مثل كسي است كه در خيمه آن حضرت براي همراهي حاضر است، مثل كسي است كه در ركاب آن حضرت مشغول نبرد با دشمنان با دين خداست و همچنين مثل كسي است كه در جلوي قدم هاي پيامبر در ميدان نبرد شهيد مي شود و به زمين مي افتد.
وي با بيان اين كه انتظار موعود، انتظاري پويا، موثر و حركت آفرين است، اضافه كرد: كسي كه منتظر شخصيت جهاني است، بايد جهاني بينديشد، كسي كه منتظر شخصيت مصلح است، بايد صالح باشد.
وي با اشاره به اين كه فرج يعني پخته شدن، ادامه داد: جامعه اي كه به پختگي برسد، به گشايش مي رسد و معناي انتظار كه در كلام اهل بيت(ع) مطرح شده، براي اين است كه جامعه براي روزهاي بهتر از عصر پيامبر(ص) و ائمه معصوم(ع) آمادگي پيدا كند.
دهسرخي با بيان اين كه انتظار فرج يعني اخلاق محمدي(ص) عالم گير و اخلاق اهل بيت(ع) مثل عدالت جهان گستر شود، بيان كرد: بنا نيست حضرت مهدي(عج) با شمشير دل ها را فتح كند، هنگام ظهور دل ها در گستره جهاني با اغنا، وابستگي و عشق به اهل بيت(ع) و حضرت حجت(عج) فتح خواهد شد.
وي ادامه داد: انساني كه اميد به روز ظهور دارد، احساس نااميدي و افسردگي نمي كند و جامعه اي كه به موعود فكر مي كند، رو به جلو است و در مقابل استكبار جهاني نمي ترسد؛ از سوي ديگر مسئولاني كه معتقد به مهدويت و فرج باشند با كساني كه فكر منزوي داشته باشند، متفاوت عمل مي كنند.
وي با اشاره به اين كه خانواده منتظر سرزندگي و نشاط دارد، بيان كرد: اعتقاد به انتظار تاثير نوراني و ارزشمندي بين روابط اعضاي خانواده ايجاد مي كند و هر چه بتوانيم اين فرهنگ را در جامعه افزايش دهيم، كرامت هاي عالي قرآني، اهل بيتي، نبوي و علوي در زندگي ما رسوخ مي كند و كل زندگي را تحت تاثير قرار مي دهد.
عضو شوراي جامعه المصطفي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به اين كه بزرگ ترين وظيفه منتظران دعاست، گفت: انسان منتظر بايد نسبت به امام زمان(عج) معرفت پيدا كند و مطيع امام شود.
وي با بيان اين كه امام زمان(عج) گواه بر اعمال ماست، خاطرنشان كرد: وظيفه منتظران حقيقي ايجاد سنخيت بين خودشان و محبوبشان است تا خودشان را در ابعاد مختلف از جمله علم، آگاهي، تربيت و كرامت هاي اخلاقي ارتقا دهند.
به گفته وي، انتظار مفهوم مقدس، بزرگ، قابل بررسي و تحليل است كه علماي دين و دانشمندان بايد نسبت به آن اهتمام ويژه اي داشته باشند.
گزارش از: سميه حيدري
/2085/ 6133/
قم- ايرنا- هزاران بهار و خزان گذشت و جهانيان صبورانه در انتظار فريادرس مظلومان و پناهگاه مستضعفان نشسته اند؛ او كه سلاله اي از تبار فاطمه زهرا(س) و وعده خداوند است تا جهان را از ظلم و فساد نجات دهد و به روشنايي و عدالت برساند.
