به گزارش ايرنا، اين خانه كوچك اما پرمهر كه اهالي محل به آن «مال كاغفور» مي گويند را مي تواني در حاشيه شرقي شهر تازه تاسيس شده گوك تپه كه در مسير مهاباد به مياندوآب و در انتهاي كوچه اي گلي قرار دارد را پيدا كني؛ خانه وي از دور نمايان است چون تنها خانه اي است كه با بلوك و گل درست شده و حياط ندارد و دستشويي آن كه پتويي به جاي درب در مقابل آن آويزان شده در داخل كوچه است.
براي رفتن به خانه «كاغفور» يكي از تسهيل گران بهزيستي مهاباد ما را همراهي كرد چون اين خانواده از سال قبل (1397) به عنوان مددجوي بهزيستي مهاباد معرفي شده اند.
خانه تنها يك اتاق با عرض كمتر از سه متر و طول 6.5 متر دارد كه با مصالح ساختماني ساده اي چون بلوك و گل ساخته شده است و سقفي چوبي دارد كه از رنگ و رو و نماكاري هاي امروزي ساختمان سازي بي بهره است.
سرانجام پس از عبور از پيچ و خم چند كوچه و در انتهاي كوچه اي كه به دليل بارش باران شب گذشته بسيار گلي بود، به خانه اي كوچك رسيديم و هنگامي كه حضورمان به خاطر صداي خودرو مشخص شد، «كاغفور» براي استقبال از خانه بيرون آمد و با زبان شيريني كه كمي لكنت هم چاشني آن بود، ما را به داخل خانه كوچك اما پر از مهرش دعوت كرد.
گوشه پاييني اتاق نيز به حمام اختصاص يافته بود كه نه سقف و نه درب داشت و داخل آن منبع آبي كوچك كه روي چهارپايه قرار داشت و آن گونه كه نمايان بود چراغي نفتي به آن گرمي مي بخشيد.
«معصومه خانم» همسر «كاغفور» كه سه سال قبل بر اثر انفجار مين پاي چپ اش را از دست داده بود در داخل اتاق منتظر است؛ او نيز با صميمت خاصي از ما استقبال كرد و چند لحظه اي پس از ورود ما در كنار سماور نفتي در گوشه اتاق نشست.
قوري را برداشت و به رسم ميهمان نوازي چاي تازه دمي برايمان درست كرد و روي سيني سه استكان كه هر كدام از آنها از يك دست متفاوت بود، قرار داشت؛ به اصرار «كاغفور»، چاي ها را كمي پررنگ تر از معمول ريخت تا مهرباني اين خانواده در پذيرايي نيز مشخص شود.
«كاغفور» سر صحبت را با همين چاي باز كرد و گفت: خوبه كه بچه ها هنوز از مدرسه بازنگشته اند و گرنه چاي ها را مي ريختند و نمي گذاشتند 2 كلمه اي با هم حرف بزنيم.
وي افزود: از پارسال تاكنون 2 بار شيشه تلويزيون را شكسته اند، چند بار هم گوشي تلفن را خراب كرده اند؛ هر چه دم دست باشد به اطراف پرتاب مي كنند و ....
«كاغفور» گفت: در چند سالي كه در يك واحد مرغداري كار مي كرديم و بچه هايم كسي را نمي ديدند از نظر اجتماعي رشد نكردند و با وجود اينكه هشت و 10 ساله هستند اما مانند كودكان كمتر از سه سال رفتار مي كنند.
«روناك احمدپور» كه تسهيل گر مجتمع بهزيستي روستاي «ايگرقاش» بود و ما را همراهي مي كرد، خواست كمي بيشتر در مورد بچه هايش توضيح دهد و گفت: «آگرين» و «آريا» اوتيسم شديد دارند و در نوبت صبح در مركز كودكان استثنايي «كيميا» تحت آموزش هستند.
وي افزود: «كاغفور» ابتدا با فرستادن كودكان به اين مركز مخالفت مي كرد و مي گفت آنان نمي توانند چيزي ياد بگيرند اما اكنون مربيان از پيشرفت آنان راضي هستند.
احمدپور اضافه كرد: خانواده «كاغفور» از سال قبل به عضويت بهزيستي درآمده اند و تا قبل از آن براي دريافت خدمات به اين اداره مراجعه نكرده بودند.
وي اظهار داشت: مهمترين مشكل اين خانواده هم اكنون مسكن است و اين خانه نمي تواند فضاي مناسبي براي خانواده چهار نفري آنان باشد و امكان نظافت و رعايت بهداشت در آن بسيار كم است.
اين تسهيل گر بهزيستي مهاباد افزود: مادر اين بچه ها نيز معلول است و آنان نياز بيشتري به مراقبت و نگهداري دارند و از طرف ديگر اين خانه در كنار يك كانال زهكش آب قرار دارد و احتمال افتادن بچه ها در داخل آن و حتي احتمال تخريب خانه به دليل احياي دوباره زهكش وجود دارد.
معصومه خانم كه تاكنون 2 بار سيني چاي ها را پر كرده بود، گفت: در شب هايي كه باران مي بارد تا صبح نگران هستيم كه خانه روي سرمان خراب نشود.
او از فرصت استفاده كرده و سفره دلش را پيش ما باز كرد و گفت: سه سال قبل هنگامي كه دنبال بچه هايم مي گشتم، يك دفعه زيرپايم يك قبضه مين منفجر شد و پاي چپم را از زانو به پايين از دست دادم.
وي افزود: پرونده اي در بنياد شهيد و امور ايثارگران مهاباد در خصوص اين موضوع تشكيل داديم اما تاكنون به نتيجه نرسيده است.
رييس اداره بهزيستي مهاباد نيز گفت: هم اكنون اولويت حل مشكل اين خانواده، تهيه زمين و احداث يك خانه مناسب براي آنان است.
مهران يوسفي افزود: اگر زمين مناسب براي ساخت خانه براي اين خانوار پيدا شود، بهزيستي ضمن پرداخت تسهيلات بانكي به آنان تا 180 ميليون ريال كمك بلاعوض مي كند.
وي يادآور شد: براي اهداي زمين به اين خانوار با بنياد مسكن انقلاب اسلامي هماهنگي شده اما اين بنياد هم اكنون زمين قابل واگذاري در گوك تپه ندارد اما در روستاهاي اطراف اين امكان وجود دارد.
يوسفي گفت: 2 فرزند اين خانواده با سرويس رايگان بهزيستي هر روز به مركز كودكان استثنايي «كيميا» منتقل مي شوند و در آنجا زيرنظر مربيان، آموزش هاي مختلف را فرا مي گيرند.
به گزارش ايرنا خانواده هايي مانند خانواده «كاغفور» شايد در همسايگي ما نيز وجود داشته باشند كه با تمام مشكلات و نيازهايي كه دارند اما كانون خانواده آنان با مهرباني و عطوفت گرم و رنگين است و با وجود تمام نيازهايشان حتي در طول چند سال گذشته به نهادها و ارگان هاي حمايتي نيز مراجعه نكرده اند.
لازم است كه مسوولان و خيران بيش از اين به اين گونه خانواده ها توجه كنند و با كمك هاي مادي و معنوي خود دردي از دردهاي آنان را تسكين دهند تا اين مهرباني و عطوفت در بين اعضاي اين خانواده ها همچنان تداوم داشته باشد.
اكنون سه هزار و 800 خانواده در مهاباد داراي فرزند معلول تحت پوشش واحد توانبخشي اداره بهزيستي اين شهرستان هستند كه از بين آنان 12 خانواده داراي سه معلول يا بيشتر هستند؛ مهاباد با 237 هزار نفر جمعيت در جنوب آذربايجان غربي واقع است.
3020/6185/3072
مهاباد - ايرنا - خانواده «غفور احمدي» در شهر «گوك تپه» مهاباد هر چند در خانه اي كوچك 20 متري زندگي مي كنند اما دنيايي از مهرباني و عاطفه در بين اعضاي اين خانواده چهار نفري كه سه نفر از آنان معلول هستند، وجود دارد.
