استخراج نانو بلورهای سلولز از ضایعات پنبه توسط محققان ایرانی

به گزارش روز سه شنبه گروه علمی ایرنا از ستاد نانو، كاربرد نهایی این ساختار نانوكامپوزیتی استخراج شده، افزایش سرعت التیام زخم خواهد بود.
زخم‌ها پدیده‌های دردناك پوستی هستند كه ازخراشیدن، پاره شدن، بریده شدن و یا سوراخ شدن پوست ناشی می‌شوند. بهبود زخم‌ها بسته به شرایط بدنی و محیطی ممكن است از چند روز تا چندهفته به طول انجامد، طولانی شدن فرآیند بهبود زخم می‌تواند منجر به ورود میكروب‌ها به بدن و بروز بیماری‌های گوناگونی شود. در سال‌های اخیر، محققان به دنبال تولید نانوساختارهایی برای افزایش سرعت التیام زخم بوده‌اند.
احمد هیوه‏‌چی، دانشجوی مقطع دكتری مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیركبیر، ضایعات پنبه را یك منبع غنی برای استخراج سلولزخواند و افزود: خواص مكانیكی و بیولوژیكی نانوبلورهای سلولز در سال‏‌های اخیر مورد توجه محققان زیادی قرارگرفته است. ولی سؤالی كه همچنان به آن پاسخ داده نشده، این است كه آیا این نانو ذرات برای رشد سلول مناسب هستند؟ در این تحقیق، نانوبلورهای سلولز استخراج‌شده از ضایعات پنبه تركمن‌صحرا در بستر نانوالیاف ژلاتین قرار داده شد و توانایی رشد سلول‏‌های فیبروبلاست بر روی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
هیوه‌چی در خصوص ضرورت انجام این طرح تصریح كرد: روش الكتروریسی و تولید نانوالیاف یكی از مهم‌ترین و ساده‌ترین روش‏‌ها برای تولید داربست‏‌های سه‌بعدی ترمیم زخم به شمار می‌رود. خواص مكانیكی نانوالیاف تولیدی یكی از چالش‏‌های مهم در ترمیم زخم واستخوان است، در این مقاله سعی شده از یك نانوذره طبیعی جهت افزایش خواص مكانیكی بدون تغییر در خواص بیولوژیكی نانوالیاف الكتروریسی شده، استفاده شود.
به گفته این محقق، دراین مقاله از آزمون‌های مختلف میكروسكوپی از جمله میكروسكوپ الكترونی روبشی، عبوری و میكروسكوپ نیروی اتمی و میكروسكوپ فلورسنت، آزمون‌های طیف‌سنجی، آزمون‌های مكانیكی، آزمون‌های تخریب‌پذیری و آزمون‌های زیستی برای بررسی كارایی زخم‌پوش‌های تولیدشده استفاده شده است.
براساس نتایج به‌دست‌آمده از آزمون‌های انجام‌شده، می‌توان دریافت كه اضافه كردن مقدار 5 درصد نانوذرات سلولز به نانوالیاف الكتروریسی شده ژلاتین، بهترین شرایط مكانیكی را ایجاد می‏‌كند؛ از سوی دیگر نانوبلورهای سلولز منجر به بهبود خاصیت زیست‌تخریب‌پذیری نیز می‌شود. در نهایت نتایج آزمون‌های رشد و تكثیر سلولی بیانگر این مطلب است كه اضافه كردن نانوبلورهای سلولز بر روی داربست ژلاتینی هیچ‌گونه سمیتی را ایجاد نمی‌كند.

*** كمك فناوری نانو به ایجاد ارزش افزوده در صنعت پنبه استان گلستان
این محقق یادآور شد: تركمن‌صحرا در روزگاران نه‌چندان دور، یكی ازمهم‌ترین قطب‏‌های تولید پنبه بود تا حدی كه از آن به‌عنوان طلای سفید یاد می‌‏كردند. ولی امروزه به دلیل سیاست‏‌های نه‌چندان درست، تمایل به كشت این محصول در منطقه استان گلستان كم شده است.
این پژوهش حاصل همكاری احمد هیوه‌چی- دانشجوی مقطع دكتری دانشگاه صنعتی امیركبیر، دكتر سید هژیر بهرامی- عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیركبیر و دكتر رونالد سیگل- عضو هیأت علمی دانشگاه مینه سوتای آمریكا است. نتایج این پژوهش در مجله‌ International Journal of Biological Macromolecules به چاپ رسیده است.
علمی ** 9340**1485