به گزارش ایرنا، برای نخستین بار بهره گیری از حمل و نقل ریلی از انگلستان شروع شد و نخستین مسیرهای ریلی ساخته شده با واگنهای اسبی در اواخر قرن ۱۷ و اوایل قرن ۱۸ میلادی برای حمل ونقل سنگ معدن و ذغال سنگ مورد استفاده قرار گرفت، پرواضح است که اکنون نیز برای مسیرهای طولانی، حمل مواد معدنی، کالاهای فله و سوخت مطلوب ترین روش حمل ریلی است.
بر اساس بررسی های انجام شده آمار موجود نشان میدهد از حیث طول خط ریلی ۳۰ کشور اول دنیا ۸۵ درصد کل خطوط ریلی جهان را به خود اختصاص داده اند که چهار کشور اول دارنده خط ریلی آمریکا، روسیه، چین و هند دارای ۵۰ درصد از خطوط ریلی دنیا هستند.
ایران با دارا بودن یک درصد از کل خطوط ریلی دنیا تنها ۱۱ درصد از جابجایی کالا در ایران توسط ریل انجام میشود.
راه آهن سراسری در ایران از سال ۱۳۰۶ آغاز و جالب اینکه هزینه ساخت راه آهن عمدتاً از محل مالیات ویژه ای که بر چای، قند و شکر بسته شد تأمین و بخشی از طریق وامهای بانکی و اعتبارات دولتی پرداخت شد.
براساس آمار موجود هم اینک هزینه ساخت هر کیلومتر راه آهن حدود 2 میلیون دلار است.
معاون امور بندری و اقتصادی اداره کل بنادر و دریانوردی استان سیستان و بلوچستان گفت: با آغاز بهره برداری از فاز نخست طرح توسعه بندر شهید بهشتی و همچنین مشارکت هندیها در تجهیز و بهره برداری از بندر چابهار مطالعه و ساخت طولانیترین مسیر ریلی کشور از چابهار به زاهدان و در ادامه اتصال به شبکه سراسری با هدف ارتباط ریلی چابهار به مرزهای خروجی ترانزیت شامل: میلک، ماهیرود، دوغارون، سرخس و حتی به مزار شریف و در ادامه به حیرتان در مرز ازبکستان و افغانستان آغاز شده است.
حسین شهدادی افزود: اشتیاق کشورهای افغانستان و CIS در استفاده از بندر چابهار برای انجام مبادلات تجاری خصوصاً ظرفیتهای موجود این کشورها در انتقال کالای معدنی، غلات، موادسوختی و محصولات پتروشیمی زیاد است.
وی بیان کرد: قطعه اول این مسیر از چابهار تا زاهدان به طول ۶۳۰ کیلومتر براساس قیمت تمام شده ساخت هر کیلومتر ریل راه آهن یک میلیارد و 300 میلیون تومان بودجه لازم است که تاکنون فقط ۳۵ درصد آن ساخته شده و با توجه بودجههای عمرانی سالیانه پیش بینی میشود عملاً امکان بهره برداری طرح مذکور حداقل ظرف ۵ سال آینده دور از ذهن خواهد بود.
وی ادامه داد: از آنجاییکه راه آهن چابهار _زاهدان - سرخس یک پروژه اقتصادی است و برای کشورهای منطقه از اهمیت بالایی برخوردار بوده و جذابیت ویژه ای برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در این طرح وجود دارد؛ لذا به منظور جلوگیری از فرصت از دست رفته و تأثیرات تبعی از اجرای طرح دو راه بیشتر وجود ندارد که ضروری است مسئولین مربوطه به جد پیگیر موضوع باشند:
وی گفت: درخواست از سرمایه گذاران داخلی و خارجی و سهیم کردن کشورهای ذینفع در ساخت راه آهن بعنوان یک اولویت اصلی ظرف دوسال و استفاده از منابع صندوق توسعه ملی و استفاده از ظرفیتهای پیمانکاران داخلی جهت اتمام پروژه در کوتاهترین زمان ممکن شود.
۳۰۴۳ **6081
نظر شما