به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا، «بسم الله الرحمن الرحیم. انالله و اناالیه راجعون. روح بلند رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی (ره) به ملکوت اعلا پیوست» خبری تلخ و ناگوار که در هفت صبح ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ خورشیدی از صدا و سیما پخش شد و اندوهی عمیق بر روح و قلب ایرانیان به یادگار گذاشت.
امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی و رهبری مقتدر که با ایمان راسخ و روح بلند خود توانستند نهضت مردمی ایران را در مقابله با طاغوت زمان هدایت کنند و در نهایت آن را به سر منزل مقصود برسانند و تومار طاغوت را برای همیشه درهم بپیچند و سعادت حقیقی را برای ملتی آزاده به ارمغان بیاورند. ایشان بزرگمردی آزاده بودند که در راه مبارزه با حکومت جور و ستم زمانه ایستادند و ندای حق طلبی خود را به گوش جهانیان رساندند.
امام خمینی در ۳۰ شهریور ۱۲۸۱ خورشیدی در شهرستان خمین از توابع استان مرکزی ایران دیده به جهان گشودند. پدر ایشان آیت الله سید مصطفی موسوی که در نجف اشرف درجه اجتهاد نائل آمده بود و در خمین به هدایت مردم در امور دینی می‌پرداخت اما به جرم مبارزه با حکومت به شهادت رسید و سال‌های بعد امام خمینی ادامه دهنده راه پدر بزرگوار خویش شدند.
حجت الاسلام «علی کمساری» معاون فرهنگی، هنری و ارتباطات مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام نیز معمار بزرگ انقلاب را جزو معدود افراد بزرگ در تاریخ معاصر ایران می داندکه توانستند یک وجه جدیدی از یک انسان بزرگ تاریخ ساز را معرفی کنند و در این باره می‌گوید: امام (ره) با وجود آنکه فقیه به شمار می‌رفتند به علوم نقلی نیز احاطه کامل داشتند و در قله فقاهت به عنوان مرجع تقلید برای رجوع و استناد قرار می‌گرفتند. ایشان عقل گرا و نقل گرای توأمان محسوب می‌شدند و به عنوان استاد عرفان نظری به باطن، غیب، کشف و شهود معتقد بودند.»
مبارزه‌های معمار بزرگ انقلاب از نوجوانی آغاز شد و به مرور ابعاد گسترده‌ای به خود گرفت و ادامه یافت که نمونه بارز آن را می‌توان در ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی مشاهده کرد. همچنین هدایت مردم معترض در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ خورشیدی آغاز مسیری نوین در مبارزه‌های آزادیخواهانه مردم شد.
لایحه کاپیتولاسیون در ۲۱ مهر ۱۳۴۳ خورشیدی در مجلس تصویب شد. امام خمینی (ره) در سخنانی شدیداللحن فرمودند: «عظمت ایران از بین رفت، استقلال از دست رفت، عزت ماپایکوب شد، مگر ما مستعمره هستیم. مگر ایران در اشغال امریکاست؟»
«جیمز بیل» پژوهشگر آمریکایی درباره این سخنرانی چنین می‌گوید: «این سخنرانی پرشور او، یکی از مهم‌ترین و تحریک کننده ترین بیانات سیاسی ایراد شده در ایران در این سده است. امام خمینی (ره) در این سخنرانی با کمال قدرت و به طور مستقیم، شاه و آمریکا را به دلیل تلاش برای نابود کردن یکپارچگی و استقلال ایران مورد حمله قرار داد.»
در پی اعتراض امام (ره)، رژیم پهلوی در ۱۳ آبان با یورش به منزل ایشان در قم، امام راحل را به ترکیه تبعید کردند و ایشان برای ۱۱ ماه در این کشور اقامت گزیدند.
در سند محرمانه ستاد فرماندهی نیروی هوایی چنین آمده است: «به فرمان مطاع شاهانه، مقرر است یک فروند هواپیمای C۱۳۰ به شماره ۱۰۳۵ با پرسنل پروازی در ساعت ۱:۳۰ گرینویچ (پنج صبح به وقت تهران) روز ۱۳۴۳.۵.۱۳ از تهران حرکت و … در ساعت ۲:۵۵ به وقت گرینویچ به مرز ترکیه وارد و در ساعت ۵:۵۴ در آنکارا فرود خواهد آمد… د.»
با وجود تبعید امام خمینی (ره) مبارزه‌ها در نبود ایشان ادامه یافت. در نهایت محمدرضا پهلوی برای ایجاد شکاف میان مردم و رهبر مذهبی آنان، امام (ره) را در مهر ۱۳۴۴ خورشیدی به نجف اشرف تبعید کرد اما فعالیت‌های معترضانه مردم متوقف نشد و با وقفه هم روبرو نشد. در این میان امام خمینی (ره) در نجف نظریه ولایت فقیه را مطرح کردند. ریشه و بنیان این نظریه آن است که در اندیشه شیعی، حکومت باید زیر نظر یک مجتهد جامع الشرایط اداره شود.
پس از مدتی حکومت وقت عراق عرصه را بر فعالیت‌های امام راحل تنگ کردند و در نهایت ایشان تصمیم گرفتند به ترکیه بروند اما به دلیل کارشکنی‌های رژیم وقت به پاریس رفتند و تا ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ خورشیدی در آنجا اسکان یافتند و به هدایت نهضت مردمی ایران پرداختند.
پس از بازگشت امام راحل به میهن نظام شاهنشاهی شکست خورد وانقلاب اسلامی به پیروزی رسید و در نهایت در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ خورشیدی نظام جمهوری اسلامی با رأی ۹۸.۲ درصدی مردم بنیان نهاده شد.
پدیده انقلاب اسلامی را می‌توان مقوله‌ای بی بدیل در میان دیگر انقلاب‌های دنیا دانست. انقلابی که به فرموده «آیت الله خامنه ای» مقام معظم رهبری، بی نام امام خمینی (ره) در هیچ جای جهان شناخته شده نمی‌شد. مدتی کوتاه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هنگامی که دشمنان این مرز وبوم نقشه‌های براندازانه خود را پوچ و واهی دیدند و به سردمداری رژیم بعث عراق به خاک ایران تجاوز کردند که دگربار کشور با هدایت هوشمندانه معمار بزرگ انقلاب از این نبرد نابرابر با پیروزی خارج شد و دگربار جهانیان را به حیرت واداشت.
ایشان جزو معدود عالمان دینی بودند که به عرصه سیاست گام نهادند و با توجه به بینش و دیدگاه والای خویش به مبارزه با ظلم و ستم پرداختندو با برپایی نظامی مردمی و اسلامی، اندیشه‌ای نوین و نشأت گرفته از آموزه‌های الهی را بنیان نهادند و مردم را محق بر سرنوشت و اداره امور جامعه کردند و به آنان عزت و شرافت را بازگرداندند.
در میان باید گفت پدیده انقلاب اسلامی را می‌توان مقوله‌ای بی بدیل در میان دیگر انقلاب‌های دنیا دانست. انقلابی که به فرموده «آیت الله خامنه ای» مقام معظم رهبری، بی نام امام خمینی (ره) در هیچ جای جهان شناخته شده نمی‌شد.
سرانجام امام خمینی (ره) در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ خورشیدی دارفانی را وداع گفتند و به دیار حق شتافتند و جهانی را غرق در غم و ماتم کردند ایشان در بخشی از وصیت نامه خویش نوشته‌اند: با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوی جایگاه ابدی سفر می‌کنم و به دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم و از خدای رحمان و رحیم می‌خواهم که عذرم را در کوتاهی خدمت و قصور و تقصیر بپذیرد.
شخصیت والا و جایگاه ارزشمند امام راحل سبب شد تا بزرگان جهان درباره ایشان لب به سخن بگشایند و دیدگاه‌های خود را بیان کنند. بدین منظور بر گزیده‌ای از نظرات شخصیت‌های سیاسی، اجتماعی و … درباره پیر جماران گذری کوتاه می‌کنیم.
محمدحسنین هیکل نویسنده و روزنامه نگار عرب: «گویی شخصیتی از شخصیت‌های آزمون بزرگ صدر اسلام با معجزه‌ای به دنیا بازگشته تا پس از پیروزی امویان و به خون غلتیدن شهیدان اهل بیت سپاه علی را رهبری کند «و «او همچون گلوله‌ای بود که از صدر اسلام شلیک شده و بر قلب قرن بیستم نشست»
نلسون ماندلا رهبر آفریقای جنوبی: «امام رهبر منحصر به فردی بود»
میخائیل گورباچف رئیس جمهوری اسبق شوروی: «توانست اثر بزرگی در تاریخ جهان بر جای بگذارد. او فراتر از زمان اندیشید و در بعد مکان نمی‌گنجید»
والنین پروساکوف اندیشمند و نویسنده روسی: «امام مفهوم فرهنگ فرمانبری جامعه را تغییر داد، دیوار ترس را شکست و مردم را به سوی چشمه پاک فطرت الهی هدایت کرد … او جهان‌بینی مذهبی را احیا و نور ایمان را روشن کرد و بزرگترین حماسه عظیم فداکاری عصر ما را بوجود آورد» و «به نظر می‌رسد در این مرحله برای روحیه آشفته بشریت بیش از هر چیز به معنویت خود نیاز خواهد بود»
علامه امینی صاحب کتاب الغدیر: «خمینی ذخیره‌ی خداوند برای شیعه است.»
فیدل کاسترو رهبر کوبا: «اینجانب مفتخر به برخورداری از امتیاز آشنایی نزدیک با یکی از بزرگترین شخصیت‌های تاریخ شدم، یک آشنایی بسیارنزدیک با خلوت آخرین سال‌ها، روزها و دقایق زندگی، در کنار نزدیکترین افراد خانواده و دوستانش. تنها می‌توانم از عمیق‌ترین گوشه قلبم بگویم و تکرار کنم که او یک نمونه بود. نمونه، یک نمونه واقعی.»
پژوهشم **۲۰۰۲**۹۱۳۱
نظر شما