سالروز درگذشت حافظ اسد یادآور جمله به یاد ماندنی او خطاب به سوری ها است که می گفت" ترجیح می دهم میراثی برای ملتم به یادگار بگذارم که برای آن مبارزه کنند، این میراث بهتر از این است که برایشان صلح خفت باری را به یادگار بگذارم که از آن احساس شرم و خجالت کنند. "
آرزوی اسد این بود که تا زمانی که دعوت حق را لبیک می گوید با یک صهیونیست دست ندهد"، این جمله ای است که "مصطفی بکری" روزنامه نگار معروف عرب در توصیف حافظ اسد گفت.
حافظ اسد رئیس جمهوری فقید سوریه در ششم اکتبر ۱۹۳۰ در دهکده قرداحه در حومه لاذقیه در غرب سوریه و در خانواده‌ای علوی متولد شد.
**روحیه ملی گرایی عربی و مبارزه با استعمار
او فرزند چهارم کشاورزی فقیر به نام علی سلیمان بود و آموزش ابتدایی را در زادگاهش به پایان برد و در ۱۹۴۰ میلادی برای ادامه تحصیل راهی شهر بندری لاذقیه شد و از همان روزهای نخست جوانی تحت تأثیر ملی‌گرایی عربی و سوسیالیسم و مبارزه با استعمار قرار گرفت و در شانزده سالگی به حزب بعث سوریه پیوست.
پس از پایان دبیرستان در سال ۱۹۵۱ قرار بود در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد اما با پیوستن به دانشکده خلبانی مسیر دیگری را برای خود رقم زد و فعالیت خود را در حزب بعث متمرکز کرد تا در سال ۱۹۶۴ میلادی به فرماندهی نیروی هوایی سوریه و عضویت شورای مرکزی حزب بعث رسید که البته در آن سال ها بر سر برخی مسائل دستخوش اختلاف نظر داخلی بود.
فرماندهی نیروی هوایی و وزیر دفاع از جمله پست هایی است که حافظ اسد در پرونده خود داشت و سپس در مجموعه تحولات معروف به "الحرکه التصحیحیه" (جنبش اصلاحی) در سال ۱۹۷۱ دولت تازه ای به نخست وزیری حافظ اسد تشکیل شد و چهار ماه بعد در ۱۲ مارس همان سال اسد به ریاست جمهوری سوریه انتخاب شد.
**تاکید بر مبارزه با رژیم صهیونیستی بخشی از سیاست خارجه حافظ اسد
او سیاست خارجه خود را بر برقراری روابط دوستانه با کشورهای منطقه متمرکز کرد و بر استفاده از تمام امکانات برای مبارزه با رژیم صهیونیستی تاکید داشت و از آنجا که در تلاش برای جبران شکست ۱۹۶۷ و بازپس گرفتن بلندی های جولان بود در جنگ اکتبر ۱۹۷۳ با مصر متحد شد. گرچه این جنگ ابتدا پیروزی هایی را به ثمر رساند اما در نهایت با میانجیگری هنری کسینجر وزیر خارجه وقت آمریکا موافقت نامه آتش بس بین طرف های درگیر و رژیم صهیونیستی امضا شد.
لبنان نیز بخش مهمی از سیاست خارجه حافظ اسد را تشکیل می داد، از همین رو با آغاز جنگ های داخلی آن در سال ۱۹۷۵ میلادی بر لزوم دخالت سوریه در آن تاکید داشت و بر این اساس نیروی هوایی سوریه در سال ۱۹۷۶ وارد خاک لبنان شد و این نیروها پس از پایان جنگ داخلی تا سال ۲۰۰۵ در لبنان حضور داشتند.
در مورد روابط با آمریکا نیز باید گفت که حافظ اسد اغلب با آمریکا روابط خوبی نداشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران وی از معدود رهبران عرب بود که از پیروزی انقلاب اسلامی استقبال و روابط کشورش را با ایران توسعه بخشید و علاوه بر این در جریان حمله عراق به ایران، تجاوز صدام را محکوم و حمایت خود را از ایران اعلام کرد.
او در سال ۱۹۷۰ به مدت هفت سال با رای مردم رئیس جمهوری سوریه شد و به دنبال آن چهار بار پی در پی در همه پرسی سال های ۱۹۹۹ و ۱۹۹۲، ۱۹۸۵، ۱۹۷۸ با کسب آرای نزدیک به صد درصد همچنان رئیس جمهوری باقی ماند.
حافظ اسد در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۰، بر اثر بیماری قلبی از دنیا رفت و فرزندش، بشار اسد، به جای او به ریاست جمهوری انتخاب شد.
اکنون با گذشت ۱۹ سال از درگذشت حافظ اسد سوری ها همچنان به مشی مقاومت و اصول ملی گرایی پایبند مانده اند.
خاورم **۱۱۱۰*۱۴۳۶*
نظر شما