شاخه نظامی طالبان که ظاهراً میانه خوبی با دیپلماتهای خارج نشین این گروه، عضو تیم مذاکرات صلح ندارد، چندی پیش با صدور اطلاعیه ای به رسانه های افغانستان هشدار داد که اگر تا یک هفته دیگر از انتشار مطالب ضد طالبانی برندارند، به عنوان هدف نظامی محسوب می شوند.
اطلاعیه سخنگوی طالبان وابسته به شاخه سیاسی در باره رسانه ها، بعد از اطلاعیه شاخه نظامی صادر شد و این می تواند به آن معنا است که رابطه خوبی میان این دو شاخه طالبان وجود ندارد.
همین تهدید طالبان موجب شد که بسیاری از خبرنگاران رسانه های شنیداری و مکتوب افغانستان عطای کار در رسانه را به لقای آن ببخشند و به دنبال کار دیگری بروند.
برای نمونه، دو کارمند یک رادیوی محلی در استان «ارزگان» از ترس عملی شدن تهدیدهای طالبان، مجبور به استعفا از کار خبرنگاری شدند.
همچنین یک رادیوی محلی در استان غزنی نیز، پس از تهدیدهایی که از سوی طالبان دریافت کرد، مجبور به توقف فعالیت هایش شد.
«رادیو سما» در غزنی زمانی فعالیت هایش را متوقف کرد که به گفته مدیر این رادیو، تهدیدهایی از سوی گروه طالبان دریافت کرد.
سرکوب رسانه های افغانستان توسط طالبان، صدای نهاد حمایت کننده رسانه های آزاد افغانستان (نی) را بلند کرده است.
«عبدالمجیب خلوتگر» گفت: پس از تهدید طالبان، شاهد کشته شدن دو کارمند رسانه و بسته شدن یک رادیو بودیم، این اقدامات نگرانی ما را نسبت به مصونیت رسانه‌ها و خبرنگاران افزایش داد.
«نی» برای چندمین بار تاکید کرد که دولت افغانستان مکلف است تامین امنیت خبرنگاران و رسانه‌ها را در اولویت برنامه های خود قرار دهد چرا که در نهایت عواقب این اقدامات، متوجه ارگ ریاست جمهوری است.
البته اقدامات نهادهایی چون «نی» در دفاع از اهالی رسانه، امری ستودنی است، اما دولت کابل در آستانه مذاکرات صلح، انتخابات ریاست جمهوری و سفرهای تبلیغاتی «محمد اشرف غنی» نمی تواند به رسانه ها کمک کند.
امروز رسانه های افغانستان می بایست به دور از غوغاسالاری طالبان، در راستای «ملت سازی» در افغانستان بکوشد.
تاز زمانی که مردم این کشور یک ملت نشوند، همواره سایه تهدیدهای تروریستی بالای سرشان خواهد بود.
رسانه های افغانستان توانایی آن را دارند که در راستای «ملت سازی» نقشی سترگ و پررنگ ایفا کنند.
نظر شما