فشار عصبی که با عبور از تپه‌های آسفالتی بالا می‌رود

 اگر در موتورهای جست و جو بویژه گوگل جاده های کردستان را سرچ کنید پی به شهرت جاده های این استان می‌برید، هم به لحاظ داشتن زیبایی و هم خطرناک بودن، که تعابیری همچون به زیبایی بهشت و ترسناکی جهنم، قتلگاه ارابه‌های مرگ برای آن شده است.

خیابان معمولا بهترین مسیر برای رسیدن از محله‌ای به محله دیگر در درون شهرها و جاده مسیر ارتباطی از شهری به شهر دیگر است،  احداث راه‌های دسترسی با توجه به توپوگرافی و وضعیت جغرافیایی کردستان بخصوص در مناطق کوهستانی با پیچ و خم های فراوانی بوجود آمده است.

روزهایی که در جاده های این استان تصادفی رخ ندهد شاید به تعداد انگشتان دست هم نرسد، البته علاوه بر خطای انسانی، نامناسب بودن وضعیت راه‌ها هم مزید بر علت شده هر چند بخشی از خطای انسانی هم به نبود آرامش و آسایش و تمرکز رانندگان بر می‌گردد که قسمتی از آن هم نشات گرفته از وجود موانع و چاله چوله های به اصطلاح ترمیم شده یا سرعت گیرهای متعداد ریز و درشت در سطح معابر و جاده ها است.

یکی از این موانع که برای کاهش سرعت در جاده‌های داخل و خارج شهرها ایجاد شده، سرعت گیر یا دست انداز است که این روزها تعدادشان قارچ گونه گسترش یافته و علاوه بر کاهش سرعت خودروها موجب افزایش فشار عصبی رانندگان و در نتیجه افزایش احتمال تصادفات می شوند.

وجود سرعت گیرهایی از جنس پلاستیک به دلیل رنگی بودن و ارتفاع استاندارد و نصب مناسب آن برای کاهش سرعت خودروها در همه مسیرهای عبوری مناسب و رضایت بخش‌تر از دست اندازهای آسفالتی است ولی در جاده‌های کردستان آمار سرعت گیرهای آسفالتی به مراتب بیشتر از پلاستیکی‌ها است.

در جاده های برون شهری کردستان علاوه بر پیچ جاده‌ها و نامناسب بودن وضعیت آسفالت و مرمت های غیر اصولی که اختلاف سطح ایجاد کرده اند، وجود سرعت گیرهای آسفالتی، نرسیده به مناطق مسکونی و روستاها اعصاب و روان رانندگان را به هم ریخته است.

سرعت گیرهای آسفالتی به حدی مرتفع اند که بیشتر شبیه تپه هستند تا کاهنده سرعت خودروها، علاوه بر این اکثر تابلوهای هشدار دهنده وجود این سرعت گیرها هم در فاصله بسیار کمی از آنها نصب شده و برخی توسط اهالی روستاهای اطراف جاده برای کاستن اجباری سرعت خودروها بدون توجه به استانداردهای لازم ایجاد شده و تابلویی برای هشدار به رانندگان نیز ندارند.

افزون بر این سرعت گیرهای آسفالتی هیچگونه رنگ آمیزی نشده اند تا از فاصله دور بویژه شب‌ها برای رانندگان قابل تشخیص باشند تا اگر تابلویی وجود نداشت حداقل از این طریق بتوانند سرعت خود را بکاهند و مطمئن از آن عبور کنند.

وجود این سرعت گیرها جان رانندگان و سرنشین‌های خودرو افرادی که شناخت و اطلاعات کافی از جاده‌های کردستان نداشته باشند را به خطر می‌اندازد لذا امید است برای ایمن سازی راه‌های استان توجه بیشتر و گام‌های اساسی تری در خصوص استاندارد سازی سرعت گیرها برداشته شود.

خبرنگار مرکز سنندج