«پویا پیرحسینلو» معتقد است الکامپ مهمترین رویدادی است که در سال برگزار میشود و استارتاپها میتوانند در آن شرکت کنند. البته آنها خودشان هم سالانه مراسمی دارند به نام سوار ابرها. دلیل نامگذاریاش را نمیدانم اما انگار مراسمی است که رویاها را پرواز میدهد، آنها را سوار ابرها میکند تا به سمت مقصد بروند.
مقصدی که گاهی دور است، گاهی غیرممکن و گاهی خارج از دسترس. اما «رسیدنی» است. مانند رویای راه اندازی اولین چرخه دریافت درآمد ارزی آنلاین که از چهار سال قبل در ذهن آنها رشد کرد و سوار ابرها، مدام این طرف و آن طرف شد، اما بالاخره به نتیجه رسید.
پیرحسینلو در اینباره میگوید: سال ۹۶ من قول دادم ما فروش بینالمللی خودمان را آغاز خواهیم کرد. یک سال بعد با اینکه تمام تلاشمان را در راستای رسیدن به این هدف به کار گرفته بودیم اما در مراسم سوار ابرها مجبور شدم اعلام کنم که «نشد!»
کاری که دوست داشتیم سال ۹۴ انجام بدهیم و فکر میکردیم قطعاً در سال ۹۵ به نتیجه میرسد، حتی تا چهار سال بعد و تا همین چند وقت قبل هم نهایی نشد. اما من همیشه و در هر فرصتی درباره آن صحبت میکردم.
تلاش پیرحسینلو و تیم فنی و اجرایی ابرآروان به این دلیل بود که میدانستند کاری که در سر سودای انجام دادنش را دارند، نشدنی نیست. اتفاقاً میشود اما نیاز به تلاش دارد: ما هزاران روش را امتحان کردیم. دست به کارهای زیادی زدیم، همه جوره تلاش کردیم. حضور یک شرکت ایرانی با حفظ برند در بازارهای جهانی فوقالعاده سخت است.
سختی راهی که پیش رویمان بود را میدانستیم اما نکته این بود که ما همواره تلاش میکردیم و امروز بالاخره این تلاشها به ثمر نشست. رویایی که چهار سال در ذهن پرورانده بودیم، در قالب واقعیت جا شد. الان شرکتهای بینالمللی وارد سایت ما میشوند. سرویسمان را میبینند، در آن ثبت نام میکنند، اکانت فعال دارند و با پرداخت هزینه کارشان را شروع میکنند.
پویا پیرحسینلو دوباره برمیگردد به نکته کلیدی که آنها را به سمت هدفشان بی محابا هل میداد؛ تلاش. «اگر ابرآروان از فردا وجود نداشته باشد اما چیزی که به عنوان میراثدار از آن باقی میماند و دیگر استارتاپها میتوانند بخوانند و از آن یاد بگیرند، حرفهایی نیست که این روزها بقیه درباره ابرآروان میگویند؛ نکته مهم تلاش شبانه روزی و پشت سر هم است. واقعاً ممکن است فردا صبح ببینیم این راهی که الان باز شده هم دوباره به نتیجه نرسید، اما از روز بعد دوباره تلاش میکنیم. حتی اگر چند سال طول بکشد ما مدام دنبال راههای دیگر میرویم.
وی افزود: متغیرهای مختلفی مانند تیم فنی، سرمایه، تخصص افراد و… در موفقیت و شکست کسب و کارها سهیم هستند ولی به نظر من کلید اصلی «تلاش مستمر» است. من همیشه از تخریب خلاق صحبت کردهام، تخریب خلاقی که بتواند گذشتهای را نابود کند، تحولی به وجود بیاورد و به پیشواز آیندهای روشن برود، اما ریشه آن هم تلاش است.
او درباره حضور مسئولان دولتی در الکامپ ۹۵ گفت: ما معمولاً همیشه پشت سر هم تکرار میکنیم که همه چیز بد است، دولت هیچ کاری نمیکند، اما نگاه من به این صورت نیست. به عنوان استارتاپ، طی این چهار سال فعالیت از تسهیلاتی که دولت فراهم کرده استفاده کردم و همین ها موجب سرعت گرفتن رشد ما در این حوزه شد.
به شرکت دانش بنیان تبدیل شدم، خدمات بیمه و وام کم بهره صندوق نوآوری و شکوفایی را دریافت کردم و مسئولان هم سعی کردند من را تبلیغ کنند. در مقابل این نوع نگاه، ما نگاه انتقادی هم داریم که اتفاقاً در شرایط درست باید از آن هم استفاده کرد.
قبول دارم که ما مشکلاتی در قانونگذاری، بیمه و مالیات داریم، مشکلاتی در بازارهای جهانی و تامین ارز گریبانگیرمان است، اتفاقاً نگاه انتقادی را بیان میکنیم و مطالبه گری هم داریم اما اتفاقهای خوبی که رخ داده را نیز باید بیان کرد.
او در ادامه به این نکته اشاره کرد که معمولاً «غُرها» بیشتر شنیده میشود و بیشتر به چشم میآید: مثلاً مدتی قبل شرکت ارتباطات زیرساخت، اختلالی داشت که ما آن را گزارش کردیم. آن توئیت بیش از صد بار ریتوئیت شد و واکنشهای زیادی به دنبال داشت. بعد از آن چند نفر از مدیران ارشد وزارت ارتباطات مسئله را از ما پیگیری کردند و تلاش خوبی در جهت حل مشکل در زمان معقول انجام شد. بعد از اینکه مشکل حل شد ما آن را هم پوشش دادیم ولی رسانهها آن را ندیدند و بازخوردی نداشت. جنس رسانه و شبکه های اجتماعی این است که اخبار بد را بیشتر نشان میدهد.
او مصاحبه را با صحبت درباراه الکامپ امسال به پایان رساند و گفت: خیلی سخت است که به عنوان یک کسب و کار، کل فضای الکامپ امسال را با پارسال مقایسه کنیم چرا که متغیرها در این زمینه بسیار زیاد است. اما اگر بخواهم حسی در این رابطه صحبت کنم، به نظرم فضای بهتری در جریان بود، شلوغی خوبی داشت، افراد مرتبط به سالن میآمدند و حضور دستگاه های دولتی، خصوصی و استارتاپها بسیار جدی بود.
نظر شما