رضا احمدی کارگردان تئاتر چندی پیش با به صحنه بردن دو نمایش پدر و مادر به صورت جداگانه اما در یک برهه زمانی و در دو نوبت توانست مدلی متفاوت از اجرا را روی صحنه ببرد.
وی این مدل جدید اجرا را خلاقیت خواند و اظهار داشت: در فعالیت های هنری نیازی نیست که هر طرحی اساس و ریشه در گذشته یا جهان داشته باشد بلکه در این عرصه، خلاقیت مسیر جدیدی را پیش روی هنرمندان می گذارد و اگر این خلاقیت پایه درستی داشته باشد رشد خواهد کرد و اگر مناسب هنر نباشد خود به خود از بین خواهد رفت.
این هنرمند با اشاره به اپیزودیک بودن این نمایش و شکل گیری روند داستان در هر پرده تصریح کرد: در تئاتر و حتی سینما هر اپیزود همانند یک نخ تسبیح نازک، غیر از شباهت ارجاعاتی دارد که آنها را به هم وصل می کند و یک یا حتی چند داستان را شکل می دهد.
کارگردان نمایش پدر / مادر تاکید کرد: نویسنده ای دو نمایشنامه مجزا را به رشته تحریر در آورده است و من به عنوان کارگردان در این نمایشنامه ها ارتباطی را پیدا می کنم و با خلاقیت خود دو نمایش اپیزودیک را به صحنه می برم تا مخاطب نیز با این اشتراکات به تفسیر من از متن پی ببرد؛ حال این اپیزودها می تواند در چند پرده باشد یا در دو نمایش مجزا به مخاطب ارائه شود.
وی افزود: تماشای هر دو نمایش برای مخاطب ضروری نیست زیرا هر کدام از نمایش ها به صورت مستقل داستانی را روایت می کنند اما در صورتی که مخاطب به تماشای هر دو نمایش علاقه داشته باشد می تواند تفسیر کاملی از نمایشنامه ها را به تماشا بنشیند حال آنکه ممکن بود سال ها میان این دو اجرا فاصله به وجود بیاید.
احمدی با تاکید بر اینکه این مدل از اجرای صحنه ای نگاه خوبی است که سختی های خود را در جذب مخاطب دارد خاطرنشان کرد: گروه نمایش پدر و مادر در پایان اجراها به مخاطب اعلام کرد که در صورت علاقه می تواند اجرای دیگر را نیز به تماشا بنشیند.
وی افزود: حتی سایت فروش هر دو نمایش را از هم جدا کردیم تا شائبه اجباری بودن تماشای هر دو اجرا به وجود نیاید و مخاطب نمایش هایی را انتخاب کند که با وجود استقلال، اشتراکاتی را نیز با یکدیگر دارند.
نظر شما