به گزارش پایگاه خبری "رلیف وب" ، این همکاری بخشی از مشارکت این دو سازمان در حمایت از کشورهای منطقه برای هماهنگ ساختن مهاجرت با راهبردهای توسعه ای ملی و منطقه ای از جمله در ارتباط با هدفهای توسعه پایدار سازمان ملل متحد (SDGs) است .
در چهارچوب این توافقنامه ، سازمان بین المللی مهاجرت شاخه آسیای میانه ، عوامل خطرزای اجتماعی – سیاسی منجر به آسیب پذیری مردان و زنان جوان در جوامع محلی در برابر افراط گرایی را بررسی خواهد کرد.
این طرح بخشی از پروژه منطقه ای تحت هدایت برنامه توسعه سازمان ملل متحد با عنوان "تقویت مقاومت جوامع و همکاری منطقه ای برای جلوگیری از افراط گرایی خشونت آمیز در آسیای میانه" است.
علیرغم برخی تلاشهای اخیر جامعه پژوهشی ، همچنان شکافهای زیادی در زمینه درک زمینه ها و سازوکارهای ایجاد آسیب پذیری جوانان در آسیای میانه در برابر افراط گرایی وجود دارد.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد از سال 2018 میزبان یک رشته گفت وگوهای منطقه ای در آسیای میانه بوده که این مساله نشان داد تا کنون توجه کمی به نقش عوامل اجتماعی و اقتصادی بر خانواده ها و جوانان شده است.
"یاکوپ بریس" نماینده برنامه توسعه سازمان ملل در قزاقستان گفت: هر چند که فقدان فرصتها و بیکاری جوانان به عنوان عوامل فشار ساختاری و محرکهای اصلی افراط گرایی و رادیکالیزه شدن مورد اشاره قرار گرفته اند اما شواهد و مدارک ضد و نقیضی در این خصوص وجود دارد.
وی افزود: برای فهم نقش مهم مداخله های زودهنگام و هدفمند برای کاهش آسیب پذیری های اجتماعی – اقتصادی و بهبود ادغام و همگرایی اجتماعی – فرهنگی گروههای در معرض خطر ، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
در تعقیب مطالعات پژوهشی گذشته ، توجه به جوانان و زنان در معرض خطر و مواجه با چالش در زمینه ادغام در جوامع محلی متمرکز خواهد بود.
تاثیر راهبردهای مهاجرتی بر فرصتهای ادغام دوباره و نیاز به کمک از جمله محورهای بررسی مورد علاقه محققان خواهد بود. این کار مطالعاتی بر اساس کار میدانی در جوامع منتخب در سه کشور آسیای میانه انجام می شود که بطور عمده کشورهای مبداء یا محل عبور و مقصد مهاجران عمل می کنند.
"دژان کسیروویچ" (Dejan Keserovic) هماهنگ کننده سازمان بین المللی مهاجرت در آسیای میانه و رئیس نمایندگی در قزاقستان ، قرقیزستان ، ترکمنستان و ازبکستان گفت: سازمان بین المللی مهاجرت در آسیای میانه ، چالشهای مختلف مرتبط با جمع آوری اطلاعات معتبر را شناسایی کرده که می تواند به برنامه ریزی بهتر در زمینه جلوگیری از افراط گرایی و سیاست گذاری دولتهای آسیای میانه کمک کند.
وی خاطرنشان کرد: دو دور از ارزیابی های جامع درباره ارتباط بین آسیب پذیری های اجتماعی – اقتصادی و خطر افراط گرایی نوظهور توسط یک گروه تحقیقاتی سازمان بین المللی کار در قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سالهای 2016 و 2017 انجام شده است.
کار مشترک جدید نیز شواهد و مدارک بیشتری در خصوص خطرات و عوامل منجر به آسیب پذیری در برابر افراط گرایی در اختیار مقامات کشورهای منطقه قرار خواهد داد.
پروژه منطقه ای برنامه توسعه سازمان ملل متحد با عنوان "تقویت مقاومت جوامع و همکاری منطقه ای برای جلوگیری از افراط گرایی خشونت آمیز در آسیای میانه" را دولت ژاپن تامین اعتبار می کند و بودجه این برنامه 6.4 میلیون دلار بوده است.
مطالعات این نهادهای جهانی برای ریشه یابی افراط گرایی در آسیای میانه در حالی است که به گزارش پایگاه خبری "سایفر بریف" ، کشورهای آسیای میانه بخصوص ازبکستان و تاجیکستان هرچند به تولید شمار زیادی از جنگجویان خارجی شناخته شده اند اما خود این کشورها تا حد زیادی از حملات تروریستی داخلی در امان بوده اند.اما روندهای تروریسم جهانی حاکی از تغییری در تمرکز به سمت آسیای مرکزی است که تهدید تروریسم در منطقه و دورنمای خشونت و بی ثباتی را تقویت می کند .
تاریخ سرکوب سیاسی و دینی در آسیای میانه در کنار چالشهای اجتماعی و اقتصادی موجب می شو که مردم این منطقه بطور خاص در برابر روایت های گروههای افراطی آسیب پذیر باشند.
نظر شما