رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دشتی استان بوشهر روز یکشنبه در نشست شروه خوانان این شهرستان گفت: شروه خوانی در گذشته از سرگرمی‌های مردم بود ولی در دهه اخیر به یک برنامه محفلی تبدیل و به سمت عزاداری و سوگواری گرایش پیدا کرد و آسیب دید.
حمید زارعی افزود: در تاریخ هنر دشتی برخی از شروه خوانان چون رستم سهراب، یزدان پناهی، قائدی، عاشوری و اسماعیلی از نام‌های ماندگار هستند.
وی اضافه کرد: برای توجه و شناخت بیشتر نسل جوان با هنر شروه خوانی می‌طلبد که شروه خوانان تشکلی ایجاد کنند و استادان این هنر به آموزش جوانان مبادرت ورزند.
در این نشست مقرر شد با محوریت پولاد اسماعیلی و حسن صفری کارگاه های آموزش شروه خوانی در فرهنگسرای شهید شهریاری خورموج برگزار شود.
شروه به عنوان آواز دشتی و دشتستانی، نغمه‌ای غمگنانه در مایه دشتی است که برای آن اشعار دوبیتی بکار می‌رود که بیشتر از شاعران دوبیتی سرای جنوب است.
خاستگاه شروه مناطق دشتی، دشتستان و تنگستان در استان بوشهر و جنوب ایران است، در مناطق استان بوشهر به شروه، حاجیانی یا شنبه‌ای نیز اطلاق می‌شود که به نظر می‌رسد از شیوه‌های شروه‌خوانی است و چون در این مناطق شروه بیشتر با دوبیتی‌های فایز دشتی خوانده می‌شود به آن فایزخوانی هم می‌گویند.
در شروه‌خوانی مناطق استان بوشهر از دوبیتی‌های دوبیتی‌سرایان محلی چون فایز دشتی، مفتون بردخونی، باکی، نادم و... یا باباطاهر نیز بهره می‌برند.
در نقاط مختلف ایران شروه‌خوانی را دشتی یا آواز دشتی می‌شناسند.
منطقه دشتی مرکز محور شروه به شمار می‌آید، شروه در یک جمله مهم‌ترین آهنگ و سوز و ساز جنوب است.
شروه به صورت منفرد و تک نفری با نوایی سوزناک اجرا می‌شود که البته باید آن را با مرثیه خوانی متفاوت دانست، زیرا این آوای جنوبی در قالب دوبیتی‌هایی است که بیشتر عاشقانه‌اند و بوی وصل و فراق و وصف معشوق می‌دهند و چه بسا محتوای این دو بیتی‌ها بسیار از غم دور است، اما شکل و شیوه قرائت و خواندن آنها به صورت شروه خواه ناخواه با ریتمی غم‌آلوده همراه می‌شود.
شهرستان دشتی با ۸۶ هزار نفر جمعیت در ۸۰ کیلومتری جنوب بوشهر واقع است.
۷۲۰۶/۶۰۴۳
نظر شما