برخی داروهای پوکی استخوان خطر مرگ زودرس را ۳۴ درصد کاهش می‌دهند

به گزارش پایگاه خبری مدیکال نیوز، استخوان‌ها از فیبرهای کلاژن و مواد معدنی تشکیل شده‌اند. از بدو تولد تا اوایل ۲۰ سالگی، سلول‌های استخوانی با جذب مواد مغذی و معدنی رشد می‌کنند و متراکم می‌شوند. معمولا اوج تراکم استخوان‌ها در ۲۰ سالگی است. رشد و توسعه استخوان‌ها تا حدود ۲۵ سالگی ادامه دارد و پس از آن به ندرت کاهش می‌یابد. پس از ۴۵ سالگی و با افزایش سن، تراکم استخوان‌ها به تدریج کاهش می‌یابد و کلسیم لازم برای بدن از ذخیره استخوان‌ها تامین می‌شود.  
اگر میزان برداشت کلسیم از استخوان زیاد شود، استخوان‌ها اصطلاحا متخلخل می‌شوند و فرد به پوکی استخوان مبتلا می‌شود. در این حالت استخوان‌ها به تدریج جرم و تراکم خود را از دست می‌دهند و بسیار حساس و شکننده می‌شوند. پوکی استخوان در زنان شیوع بیشتری دارد؛ گرچه در مردان هم دیده می‌شود.
مطالعات اخیر محققان انستیتوی تحقیقات پزشکی گاروان در استرالیا نشان می‌دهد برخی از داروهای درمان پوکی استخوان نرخ مرگ و میر زودرس را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهند.
این مطالعه با بررسی اطلاعات پزشکی شش هزار و ۱۲۰ فرد بالای ۵۰ سال نشان می‌دهد داروهایی مانند آلندرونیت (alendronate) که از گروه بیس‌فسفونات است و برای درمان پوکی استخوان تجویز می‌شود، خطر مرگ زودرس را ۳۴ درصد کاهش می‌دهد. برای این بیماران معمولا داروی ریزدرونیت (risedronate) نیز تجویز می‌شود که چنین اثری ندارد.
بیس‌فسفونات گروهی از داروها هستند که مانع از دست دادن توده استخوانی می‌شوند.
در این مطالعه آمده است با وجودی که این داروها تاثیر قابل ملاحظه‌ای در درمان پوکی استخوان دارند و مانع از بین رفتن تراکم استخوانی می‌شوند، اکثر بیماران به آن بی‌توجه‌اند و داروها را به صورت منظم مصرف نمی‌کنند.
کاهش تراکم استخوان‌ها با افزایش سن کاملا طبیعی است ولی برخی عوامل از قبیل کم تحرکی، عدم استفاده از مواد حاوی کلسیم، کاهش ویتامین D در بدن، ابتلا به بیماری‌های خاص مانند سرطان، استفاده از داروهای استروئیدی، یائسگی زودرس (کمتر از ۴۵ سال)، استعمال دخانیات، کاهش استروژن در بدن و شرایط پزشکی خاص مانند پرکاری تیروئید، بیماری سلیاک، نارسایی مزمن کلیه و آرتریت این فرآیند را تسریع می کند.
نتایج این مطالعه در نشریه Bone and Mineral Research منتشر شده است.