به گزارش نیواطلس، این کشف گذشته از اینکه یک رویداد کیهانی باورنکردنی محسوب میشود، به دلیل دیگری نیز حائز اهمیت است که نشان میدهد نوع سومی از امواج گرانشی نیز وجود دارد. امواج گرانشی موجهایی در تار و پود خود فضا هستند. این امواج توسط برخی از پرانرژیترین رویدادهای کیهانی مانند تصادم میان اشیای بزرگ نظیر سیاهچالهها ایجاد میشوند. درحالیکه اینشتین وجود امواج گرانشی را بیش از یک قرن پیش، پیشبینی کرده بود اما این امواج تا سال ۲۰۱۵ مستقیما شناسایی نشدند.
از آن زمان به بعد به کمک آشکارسازهای هدفمند مانند LIGO و Virgo، دهها سیگنال دیگر شناسایی شدند. بیشتر این کشفها نتیجه برخورد دو سیاهچاله بودهاند اما علاوه بر این، دو ستاره نوترونی که در یکدیگر خرد میشوند نیز امواج گرانشی تولید میکنند که ستارهشناسان نمایش نور حاصل از این رویداد را رصد کردهاند.
اما این رویداد نوع سومی نیز دارد که تاکنون شناسایی نشده بود و آن سیاهچالهای است که یک ستاره نوترونی را میخورد. اکنون ستارهشناسان کاملا مطمئن هستند که دقیقا این رویداد را کشف کردهاند.
آشکارسازهای LIGO و Virgo روز ۱۴ اوت (۲۳ مرداد) موفق به شناسایی امواج گرانشی شدند که از فاصلهای حدود ۹۰۰ میلیون سال نوری ناشی میشوند. این موضوع به تنهایی مسئله غیرمعمولی محسوب نمیشود اما در این مورد اندازه این شئ نشان میدهد که آن یک ستاره نوترونی گریزان/ادغام شده در سیاهچاله (NSBH) است.
ستارهشناسان برای مشخص کردن اینکه چه نوع ادغامی را رصد میکنند، میتوانند دادههای امواج گرانشی را برای برآورد تودههای هر شئ در این برخورد تجزیه و تحلیل کنند و از آنجا متوجه شوند که هر یک از آنها چه بودهاند. اگر هر دو شئ بین یک و سه توده خورشیدی وزن داشته باشند آنها به احتمال زیاد ستارههای نوترونی هستند. اگر هر دو بیش از پنج توده خورشیدی وزن داشته باشند این رویداد احتمالا میان دو سیاهچاله رخ داده است.
اما در مورد کشف چهارشنبه گذشته، مشخص شد که یک شئ بیش از ۵ توده خورشیدی و دیگری زیر سه توده خورشیدی وزن داشته است. این وزن سنگین نشان میدهد که این یک برخورد میان یک سیاهچاله و یک ستاره نوترونی روی داده است. محققان در مورد این کشف جدید تقریبا مطمئن هستند. بر اساس رصدهای LIGO، نیز احتمال اینکه این رویداد یک ستاره نوترونی گریزان ادغام شده در سیاهچاله باشد بیش از ۹۹ درصد است. اما با این حال محققان خاطرنشان کردند که برای تایید اندازه دقیق این دو شئ به تجزیه و تحلیلهای بیشتر نیاز است.
ستارههای نوترونی ستارههای در حال مرگی هستند که به نظر میرسد تقریبا از هر طبقهبندی حذف شدهاند! آنها کوچک و بسیار چگال و با قطر تقریبا ۲۰ کیلومتر و جرم تقریبا ۱.۵ برابر خورشید هستند. از این رو یک قاشق چایخوری از این ستارهها بر روی زمین وزنی تقریبا برابر ۱۰۰ میلیون تُن خواهد داشت.
نظر شما