کشتی زنان نیازمند توجه فدراسیون نشینان

آلیش کاران و کشتی گیران کلاسیک زنان ایران هرچند تا رسیدن به موفقیت در میادین بین‌المللی راه طولانی را در پیش دارند.  در سایه قرار دادن کشتی زنان و توجه بیش از حد به کشتی مردان موجب یک دوگانگی خواهد شد که بدون شک نمی تواند مسیر مدال آوری زنان کشتی گیر را همواره کند.

همچنین کشتی آلیش زنان روزهای سختی را سپری می‌کند. آلیش‌کاران این روزها باید خود را برای حضور در مسابقات هنرهای رزمی که شهریور ماه در کره جنوبی برگزار آماده کنند.

آلیش کاران در این ماه‌ها با مشکلات بسیاری چون نبود سرمربی و لغو مسابقات قهرمانی آسیا در چین روبرو بودند.  همچنین نباید تغییراتی که ملی‌پوشان با آن روبرو شده‌اند را از یاد برد. آنها مدت‌ها بدون ریاست فدراسیون و با حضور سرپرست به تمرین پرداختند و حال با آمدن «علیرضا دبیر» به عنوان رییس فدراسیون،  شاهد تغییراتی در جایگاه نایب رییسی زنان فدراسیون کشتی و کادر فنی هستند. این تغییرات با رفتن «مریم منظمی» به وزارت ورزش و پذیرفتن این سمت به وسیله فاطمه درخشانی به وجود آمد.

کشتی گیران که در این مدت با این کادر فنی خو گرفته اند و براساس برنامه‌های آنها خود را برای رقابت‌های آسیایی و جهانی آماده می‌کردند، اکنون باید با کادر فنی جدید به تمرین بپردازند. گرچه نباید فراموش کرد که کشتی آلیش زنان نوپا است و تا آنها بخواهند با کادر فنی جدید آشنا شوند، مدتی زمانبر خواهد بود.

البته باید یادآور شد که آلیش کاران هنوز بدون سرمربی و در کنار ستاره اسماعیلی به عنوان مربی ارشد به تمرین می‌پردازند. عملکرد وی قرار بود با حضور در مسابقات قهرمانی آسیا مورد ارزیابی قرار گیرد.

اما حال که درخشانی این مسئولیت را برعهده گرفته است باید ارزیابی کند که آیا هنوز می‌تواند روی این مربی ارشد برای سپردن سکان هدایت ملی پوشان در رقابت‌های بین المللی حساب کند یا خیر.

علاوه بر آلیش کاران، نباید ملی پوشان کشتی کلاسیک را از یاد برد. در تقویم سال جدید آنها باید تنها در اردو بسر ببرند و برنامه‌ای برای حضور در رقابت‌های بین‌المللی برای ملی پوشان وجود ندارد. از آن جهت که فاصله آنها با ورزشکاران دیگر کشورها زیاد است و تا مدال آوری فاصله زیادی دارند. به همین دلیل، در تقویم سال جاری مسابقه‌ای برای کشتی گیران در نظر گرفته نشده است.

اما باید دید که درخشانی چه تصمیمی برای تیم ملی کشتی کلاسیک خواهد گرفت و این برنامه را که آنها تنها نیاز به تمرین مداوم به مدت یکسال دارند را ادامه خواهد داد یا کشتی گیران را برای کسب تجربه بیشتر راهی مسابقات برون مرزی خواهد کرد.

با همه این تغییرات در فدراسیون کشتی و نوپا بودن این رشته در میان زنان، باید بیان کرد که آلیش کاران و کشتی گیران کلاسیک هنوز راه زیادی برای طی کردن و حضور در رقابت‌های جهانی و آسیایی در پیش‌رو دارند و باید تدبیری مهم و اساسی در چارچوب برنامه‌ای راهبردی و بلندمدت برای پیشرفت این رشته در میان زنان اندیشید.