دفاع مقدس؛ آزمون جهاد، مقاومت و ایستادگی

به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ هشت سال دفاع مقدس یکی از درخشان ترین عرصه های دفاع محسوب می شود؛ هنگامه ای که ملت ایران در اتحادی بی نظیر و یکپارچه به مصاف با دشمن متجاوز رفتند و برای حفظ و پاسداری از خاک وطن، سراسر عشق، ایثار و شجاعت شدند، پس از پایان جنگ نیز مجاهدانی از تبار شهیدان برای دفاع از اسلام و حریم اهل بیت(ع) در قامت مدافعان حرم در جنگ با اندیشه های افراطی و تکفیری، جامه برازنده شهادت را بر تن کردند و تحسین جهانیان را برانگیختند. بنابراین روزنامه های مختلف به منظور ارج نهادن به این ارزش ها و برجسته سازی تلاش های این ایثارگران با انتشار گزارش ها و مطالبی در محورهای گوناگون به این مهم پرداختند.

ایثار و ساده زیستی؛ ره توشه شهدای ایران اسلامی

مکتب همه شهدا، مقاومت و ایستادگی است. آن شهید که دشمن را از خاک کشور بیرون می‌کند و آن شهید که دشمن را بیرون از خاک خانه نگه می‌دارد و می‌جنگد و در همان غربت به درجه شهادت می رسد، هم عزیز است.

روزنامه «جوان» در یادداشتی، به قلم غلامحسین بهبودی، عنوان «رئیس‌جمهور ساده‌زیست و نخست‌وزیر فروتن»را  منعکس کرد و آورد: رجایی را باید یکی از مردمی‌ترین سیاستمداران جهان دانست. او یک‌بار در سازمان ملل متحد کفش‌های خود را از پا درآورد تا آثار شکنجه‌هایی که دوران طاغوت متحمل شده بود، به سران کشورهای جهان نشان بدهد. مردی که از بطن مردم برآمده بود، همواره با درد آن‌ها آشنا بود و به همین خاطر خود را به کوران مبارزات انقلاب سپرد و پس از پیروزی نهضت اسلامی نیز برای خدمت به مردم در صف مقدم نبرد قرار گرفت و عاقبت نیز روز هشتم شهریورماه ۱۳۶۰ توسط منافقین به شهادت رسید. اگر رجایی را به ساده‌زیستی بشناسیم، باهنر به فروتنی شناخته می‌شود. باهنر خیلی زود سمت‌های زمینی را رها کرد و روز هشتم شهریورماه ۱۳۶۰ در کنار رجایی با بال‌های شهادت پر کشید.

این روزنامه در مطلبی با عنوان «کاوه و یارانش کمر ضدانقلاب را در کردستان شکستند» در گفت و گو با سردار مجید ایافت از همرزمان شهید محمود کاوه فرمانده لشکر ویژه شهدا می نویسد: برجسته‌ترین اقدام تیپ ویژه شهدا در بحث عملیات پاکسازی جاده پیرانشهر- سردشت در جنگل‌های آلواتان و کوه‌های مرز ایران و عراق بود که در یک عملیات به صورت سه ماه پی‌درپی انجام شد. تیپ ویژه شهدا با سه گردان رزمی، یک گردان ادوات و آتش سه ماه از ششم شهریور ۶۱ تا اول آذر عملیات مداوم انجام داد و جاده را آزاد کرد. این زمانی بود که شهید بروجردی، شهید ناصر کاظمی، شهید محمدعلی گنجی زاده، شهید قمی، شهید کاوه و برادر جانباز چنگیز عبدی‌فر در تیپ حضور داشتند. عملیات جاده پیرانشهر- سردشت ضربه محکمی به ضدانقلاب زد و شهید بروجردی بعد از آن گفت که کمر ضدانقلاب در کردستان شکست.

روزنامه «جوان» در مطلبی دیگر با درج عنوان «ساده‌پسند بود، اما برترین مرگ را می‌خواست» در گفت و گو با محرم رمزی ژدر شهید فرشاد رمزی آورد: پسرم فرشاد به همراه چند نفر از همکارانش به منظور انسداد نوار مرزی و مبارزه با قاچاق کالا به ویژه مشروبات الکلی به معبر مرزی ایران و عراق اعزام شده بود که ناگهان اشرار مسلح از سمت خاک عراق به عوامل کمین تیراندازی می‌کنند و پس از ۱۰ دقیقه درگیری، اشرار به داخل عراق متواری می‌شوند. در همین درگیری پسرم سرباز وظیفه فرشاد رمزی به فیض شهادت نائل آمد و سه نفر از همرزمانش مجروح شدند. فرشاد در ۱۱ تیر ۱۳۹۶ در مرز پیرانشهر آذربایجان‌غربی در حالی که تنها ۱۸ بهار از زندگی‌اش را گذرانده بود به آن عاقبت خیری که خدا برایش مقدر کرده بود، رسید. کمی بعد گروهک تروریستی «عقاب‌های زاگرس» از زیرشاخه‌های گروهک تروریستی «پژاک» مسئولیت این جنایت را برعهده گرفت.
فرمانده فرشاد می‌گفت: «در پادگان گفتم کی از مرگ نمی‌ترسد؟ می‌خواهم بفرستمش یک جایی که همیشه درگیری است! فرشاد دستش را بلند کرد. گفتم: یعنی هیچ‌کس به جز فرشاد نبود؟ رفیقش گفت: من هم هستم. از دوست فرشاد پرسیدم تو هم نمی‌ترسی؟ گفت چرا می‌ترسم، ولی به خاطر فرشاد می‌روم.» پسرم در حالی که ۲۰ روز بیشتر به اتمام خدمتش نمانده بود به شهادت رسید.

روزنامه «جمهوری اسلامی» در گزارشی با عنوان «ستاره ای بر تارک دفاع مقدس» می نویسد: در مورد اینکه آوازه نام شهید محمود کاوه از کجا به بعد در عملیات‌های کردستان و جبهه فراگیرشد سخن بسیار آمده است. آنچه مسلم است نام و آوازه وی در کردستان از سال شصت به بعد بین نظامی‌ها پیچید، هر چند که پیش از آن هم محمود کاوه نامی نامدار و سر آمد بود، ولی سلسله عملیات‌های خارق العاده وی در سقزو شکستن محاصره‌ها ودرهم کوبیدن کمین‌های سخت گردنه‌ها و جاده‌های پیچ در پیچ و کوهستانی کردستان در سال شصت نام محمود کاوه را در سطح اول نبردهای پارتیزانی منطقه و حتی نبردهای خاورمیانه تا سالها بی‌رقیب خواهد گذاشت، وبسیار بعید است در این زمینه کسی بتواند ادعا کند حتی به رکوردها و طرح‌های خلاقانه عملیاتی وی نزدیک گردد اما در این بین بقول همرزمانش اینها نبود که نام او را جاودانه کرد. «آنچه کاوه را کاوه کرد بی‌ادعایی‌اش بود» «کاوه از بی‌ادعایی شروع شد».

روزنامه «کیهان» با انتشار عنوان «یک نفوذی که پدر کومله را درآورد!» نوشت: حمید داوودآبادی، نویسنده و جانباز دفاع مقدس در فضای مجازی نوشت: «یوشع شهیدی» از بچه‌های سپاه اصفهان و از قدیمی‌های کردستان بود که رشادتش زبانزد همه بود؛ حتی مردم بومی کردستان. بچه‌ها می‌گفتند: یوشع زبان ‌کُردی را خوب بلد است و صحبت می‌کند. همه‌ مناطق کردستان و بالاخص سقز را مثل کف دست بلد است. بعضی وقت‌ها لباس کردی می‌پوشد، اسلحه به دوش می‌گیرد و پس از خداحافظی، یکّه‌ و تنها راهی کوهستان می‌شود. درحالی که عضو سپاه بود، یکی از نیروهای کومله هم بود! گاهی یک هفته نمی‌آمد و بعد از این‌که سر و کله‌اش پیدا می‌شد، نیروها را جمع می‌کرد و برای زدن ضدکمین می‌برد. اغلب طرح کمین‌ها را خودش برای کومله می‌ریخت و ضدکمین را هم خودش ترتیب می‌داد.
بی‌چاره کومله‌ها مدام توی رادیو او را به مرگ تهدید می‌کردند و برای سرش جایزه گذاشته بودند، اما نمی‌دانستند که یوشع، توی خودشان است و دارد پدرشان را درمی‌آورد. سرانجام دشمن به آرزوی دیرین خود رسید. مظاهر رحمتی، یوشع شهیدی و یکی دیگر از فرماندهان گردان جندالله سقز، برای گشت به منطقه رفته بودند که در کمین گیر افتادند و سه نفرشان با ۲۱ گلوله به‌شهادت رسیدند؛ هر کدام با هفت ‌گلوله.

این روزنامه در مطلبی با عنوان «ناگفته‌هایی از آخرین عملیات و شهادت محمود کاوه» در گفت و گو با سردار علی صلاحی معاون فرمانده لشکر ویژه شهدا آورد: ستون به راه افتاد و ما به پیکر شهدای شب قبل رسیدیم. عراق هم مرتب آتش می‌ریخت، (و اینکه می‌گویند هنوز درگیری شروع نشده بود که کاوه شهید شد کذب محض است، ایشان قبل از رمز عملیات شهید شد ولی آتش دو طرف سنگین بود)، محمود همان‌جا از من پرسید دیشب هم تا این حد آتش عراق سنگین بود؟ عرض کردم خدمتش بله خیلی سنگین بود و از امشب هم سنگین تر بود، تا همین‌جا «چندین قمی دادیم» (اصطلاح اینکه چندین شهید دادیم انتساب به سردار شهید علی قمی قائم مقام پیشین شهید کاوه) اینجا خدمتتان عرض کنم شهید کاوه لطف بی‌کرانی به حقیر داشتند و یک الفت خاصی فی‌مابین ما دو نفر بود. مانند همین شب دوم عملیات کربلای دو که بار دیگر امر فرمود می‌دانم خیلی خسته‌ای اما بلند شو که باید امشب هم وارد محور شوی! به هر صورت امر کاوه برای ما سوای همه چیز حرف یک فرمانده و یک رفیق بود. پس از آنکه ستون ما دو شاخ شد ما از محور شناسایی نشده سمت چپ با یکی از فرمانده گردان‌ها به نام آقای تهرانی حرکت کردیم. این آخرین دیدار من و محمود کاوه با هم بود که بر بلندای ارتفاع رفیع ۲۵۱۹ اتفاق افتاد.

روزنامه «کیهان» در گزارشی با انتشار عنوان «الگوهای ماندگار» نوشت: شهیدان رجایی و باهنر دو شهید فرهنگی، مبارز و والا مقام بودند که... در نهایت شهید رجایی به عنوان رئیس‌جمهور لایق و مکتبی و دکتر باهنر به عنوان نخست‌وزیر اندیشمند به دست منافقین کوردل به شهادت رسیدند، اما نام و یاد و سیره زندگی آنها برای همه مردم ماندگار است... استقامت، ایستادگی، تواضع و خضوع این دو شهید در برابر مردم و پاکی آنها فراموش شدنی نیست و مردم آنها را هرگز از یاد نخواهند برد و برای دولتمردان نیز این شهیدان الگو بودند و خواهند بود.» قطعه قبلی، سخنان رئیس‌جمهور در تجلیل از مقام شهیدان رجایی و باهنر است که در هفته گذشته بیان شد. سخنانی صحیح و گویای این نکته که دولتِ مردان خدایی اگر ۲۸ روز هم که باشد می‌تواند الگوی ده‌ها سال دولت داری و مردم داری پاک و صالحی باشد که مورد نظر انقلاب است و بیانگر این نکته که الگوهای صحیح، هیچ‌گاه کهنگی برنمی دارند و رنگ نمی‌بازند.

از خودگذشتگی و ایثار در قامت مدافعان حرم

مدافعان حرم انسان هایی وارسته هستند که با جهاد و مظلومیت و غربت بیشتر و در جنگی به مراتب سخت‌تر، لذت زندگی خود را رها کرده و رفته تا اسلام آمریکایی تکفیری، نتواند وطن امنَ‌ش را خراب کند. بنابراین امنیت امروز مدیون تلاش و زحمات شهدایی است که با ایثار و ازخودگذشتگی اقتدار نظام را تثبیت کرده اند.

روزنامه «کیهان» با انعکاس عنوان «تشنه نابودی صهیونیست ها» آورده است: شهید مدافع حرم مسلم خیزاب فرمانده‌ گردان یا زهرا(س) از لشکر ۱۴ امام حسین(ع) در سوریه بود. وی برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) و با آرزوی نابودی رژیم صهیونیستی و آزادی قدس به جبهه مقاومت پیوست و سال۹۴ در سوریه به شهادت رسید. آنچنانکه در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: روی سنگ قبرم بنویسید که «تشنه نابودی صهیونیست‌ها بوده و هستم و بهترین روزم، روز نابودی صهیونیست‌هاست».در بخش دیگری از وصیت نامه این شهید می‌خوانیم: حاضر نیستم که هیچ کس برایم مشکی بپوشد و عزا نگه دارد و کار خیری را به تعویق بیاندازد و راضی نیستم که همکارانم از وقت کاری خود زده و در مراسم من شرکت کنند... از خدا بخواهید ثواب همه مجاهدتها و رشادت‌های لشکریان حسین(ع) را در همه جا و همه حالات هم رتبه و هم درجه و هم مقام شهدای عزیز بدر و احد و خندق و صفین و جمل و کربلا قرار دهد و ما را از زمره بهترین یاوران ولایت و امام عصر(عج) برشمرد و نگذارید که پرچم عزت و اقتدار اسلام و انقلاب عزیز لحظاتی از سرافرازی بایستد و مایه عزت و آبروی لشکر ۱۴ امام حسین(ع) باشید و امیدوارم که خداوند شهادت مرا در گردان حضرت زهرا (س) رقم بزند و مرا نوکر و خادم بهترین یاران علی(ع) قرار دهد. و تا آخرین لحظه دست از حمایت ولی و رهبر عزیزم بر نداریم.

این روزنامه با انتشار عنوان «ماموریت عاشقی» می نویسد: شهید حیدر ابراهیم‌خانی، اولین شهید مدافع حرم شهرستان ملایر محسوب می‌شود. این شهید، متولد دوم دی ماه سال ۱۳۶۵ بود که به عنوان یکی از پاسداران گروه مهندسی رزمی ۴۳ امام علی(ع) ملایر به سوریه اعزام شد. وی سرانجام، ۱۴ فروردین سال ۱۳۹۵ در حلب سوریه به شهادت رسید.

شهید مدافع حرم حیدر ابراهیم‌خانی در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشته بود: «بسیاری از مردم و حتی دوستان و همکاران و آشنایان می‌گفتند که این رزمنده‌ها که به سوریه می‌روند برای پول و ارزش‌های مادی است، برای اعراب می‌جنگند، این جنگ چه ربطی به ما دارد، مگر به کشور ما حمله کرده‌اند این را به همه شما می‌گویم عزیزان به فرموده حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای اگر ما الان در سوریه نمی‌جنگیدیم باید در کرمانشاه و همدان با این خدانشناس‌ها می‌جنگیدیم از شما خواهش می‌کنم این حرفها را نزنید چون دل امام زمان(عج) را به درد می‌آورید.