مرکز آمار کشور امروز (دوشنبه) مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوارهای شهری و روستایی کشور در سال گذشته به تفکیک دهک‌های درآمدی و مقایسه روند آن با سال‌های گذشته را منتشر کرد.
براساس نتایج طرح‌های آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ١٣٩٧ هر خانوار شهری در کل سال به طور متوسط ٤٣ میلیون و ٤٩١ هزار تومان درآمد و ٣٩ میلیون و ٣٢٣ هزار تومان هزینه داشته است.
مابه‌التفاوت درآمد و هزینه سالانه خانوارهای کشور در سال ١٣٩٧ نشان می‌دهد هر خانوار شهری به طور متوسط چهار میلیون و ١٦٨ هزار تومان و هر خانوار روستایی یک میلیون و ٨٦٤ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است که معادل متوسط ماهانه ٣٤٧ هزار و ٣٠٠ تومان و ١٥٥ هزار و ٤٠٠ تومان به ترتیب برای هر خانوار شهری و روستایی بوده است.
براساس این گزارش مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوار حتما به معنی پس انداز خانوار نیست. پس انداز عبارت است از بخشی از درآمدهای افراد که خرج نشده است. اما در تحلیل‌های اقتصاد کلان مفهوم صحیح پس‌انداز را باید از جریان دایره وار درآمد و تولید ملی فهمید .با توجه به اینکه هر درآمدی که ایجاد می‌شود از طرف دیگر به معنی تولید کالا و خدمات است، بنابراین خودداری از مصرف و خرج نکردن تمام درآمد به معنی مصرف نشدن بخشی از کالا و خدمات تولید شده نیز بوده و در واقع در مفهوم اقتصاد کلان، همین بخش از تولید مصرف نشده است که بیانگر پس انداز است. چنانچه به پس انداز از دید تشکیل سرمایه بنگریم، مناسب‌ترین مفهوم برای پس انداز است زیرا پس انداز و سرمایه‌گذاری در دنیای واقعی جدا از هم نیستند .
بررسی جداول آماری نشان می‌دهد روند مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوارها در سال‌های اخیر از مثبت بودن این مابه‌التفاوت از چند سال گذشته حکایت دارد؛ به گونه‌ای که در سال‌های ١٣٩٥ و ١٣٩٦ نیز هر خانوار شهری به ترتیب سه میلیون و ٢٣٩ هزار تومان و سه میلیون و ٧٤٢ هزار تومان و هر خانوار روستایی به ترتیب یک میلیون و ٩٩٦ هزار تومان و ٢ میلیون و ٣١٧ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است.
در واقع، از سال ١٣٩٥ تا ١٣٩٧ هر خانوار شهری به ترتیب ۱۰.۲، ۱۰.۲ و ۹.۶ درصد و هر خانوار روستایی به ترتیب ۱۱.۳، ۱۱.۵ و هشت درصد از درآمدش نسبت به کل هزینه‌هایش بیشتر بوده است.
متوسط درآمد و هزینه ماهانه خانوارهای کشور به تفکیک دهک‌های درآمدی
سال گذشته مابه‌التفاوت درآمد ماهانه خانوارها نسبت به هزینه‌شان در دهک‌های مختلف درآمدی نشان می‌دهد این مابه‌التفاوت در خانوارهای واقع در سه دهک پایین درآمدی در نقاط شهری و پنج دهک پایین درآمدی در نقاط روستایی منفی بوده است؛ به طوری که خانوارهای واقع در سه دهک پایین درآمدی در نقاط شهری به ترتیب با ٢٤٩ هزار تومان، ١٣٧ هزار تومان و ١٧ هزار و ٨٠٠ تومان و خانوارهای واقع در پنج دهک پایین درآمدی در نقاط روستایی به ترتیب با ٢١٢ هزار تومان، ٢٢٧ هزار تومان، ١٩٨ هزار تومان، ١٠٢ هزار تومان و ١٣ هزار و ٦٠٠ تومان کسری درآمد نسبت به هزینه روبرو بودند.
خانوارهای شهری واقع در دهک‌های درآمدی چهارم تا دهم به ترتیب ٥٥ هزار و ٦٠٠ تومان، ١٧٢ هزار تومان، ٢٠٥ هزار تومان، ٣٢٠ هزار تومان، ٣٩٠ هزار تومان ٨٠٧ هزار تومان و یک میلیون و ٩٢٩ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌شان درآمد داشته‌اند. خانوارهای روستایی واقع در دهک‌های درآمدی ششم تا دهم به ترتیب ٣٩ هزار و ٣٠٠ تومان، ١١٤ هزار تومان، ٣١١ هزار تومان، ٣٩٤ هزار تومان و یک میلیون و ٤٥١ هزار تومان بیشتر از هزینه سالیانه‌شان درآمد داشته‌اند.
گفتنی است در سال ١٣٩٦ مابه‌التفاوت درآمد ماهانه خانوارهای شهری دو دهک اول و خانوارهای روستایی چهار دهک اول نسبت به هزینه‌شان منفی بوده که در سال ١٣٩٧ این وضعیت به خانوارهای شهری سه دهک اول و خانوارهای روستایی پنج دهک اول گسترش یافته است.
نظر شما