به گزارش خبرگزاری شین‌هوا، ستاره‌شناسان دانشگاه «وست ویرجینیا» در آمریکا این ستاره نوترونی بزرگ را که جرمی ۲.۱۷ برابر جرم خورشید و قطری حدود ۲۰ تا ۳۰ کیلومتر دارد، کشف کردند.
ستاره کشف شده که با نام ستاره نوترونی شناخته شده است، بقایای فشرده شده از یک ستاره فوق‌العاده بزرگ است که در اَبَرنواَختر منفجر شده است. ستاره نوترونی هسته فروپاشی‌شده یک ستاره بزرگ است که پیش از فروپاشی جرم آن در مجموع بین ۱۰ تا ۲۹ جرم خورشیدی بوده‌است. ستاره‌های نوترونی کوچکترین و متراکم‌ترین ستارگانی هستند که تاکنون شناخته شده‌اند. هنگامی که ستاره پر جرمی به شکل اَبَرنواَختر منفجر می‌شود، گاهی هسته آن می‌تواند سالم و برجا بماند. اگر جرم هسته بین ۱٫۴ تا ۳ جرم خورشیدی باشد پدیده طبیعی گرانش، آن را فراتر از مرحله کوتوله سفید متراکم می‌کند تا جایی که پروتون‌ها و الکترون‌ها برای تشکیل نوترون‌ها به یکدیگر فشرده می‌شوند. این نوع شیء آسمانی ستاره نوترونی نامیده می‌شود.
دانشمندانی که موفق به کشف این ستاره نوترونی شده‌اند ادعا می‌کنند که این ستاره بدون اینکه خودش را به دورن سیاه چاله بیاندازد، می‌تواند به یک جسم بزرگ و فشرده تبدیل شود.
محققان دانشگاه ویرجینیای غربی این ستاره را که تقریبا ۴ هزار و ۶۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد از طریق تلسکوپ Green Bank در آمریکا کشف کردند.
براساس تئوری نسبیت عام انیشتین، جاذبه ناشی از یک ستاره (نوترونی) همراه کوتوله سفید فضای اطراف آن را احاطه می‌کند. این امر باعث می‌شود که پالس‌های ناشی از این «تپ اختر» (ستاره نوترونی) در حین حرکت در فضای اطراف کوتوله سفید، اندکی دورتر حرکت کنند. این تاخیر جرم کوتوله سفید را نشان می‌دهد، که به نوبه خود اندازه گیری جرم ستاره نوترون را فراهم می کند.
تَپ‌اخترها (Pulsar) ستاره‌های نوترونی چرخانی هستند که با سرعت بسیار زیادی دوران می‌کنند و پالس‌های مداومی از انرژی تابشی به همراه خطوط میدان مغناطیسی قوی را از خود منتشر می‌کنند. برخی از تپ‌اخترها نیز پرتوهای ایکس تابش می‌کنند. ستاره‌های نوترونی در حقیقت بقایای هستهٔ ستارهٔ منفجر شده‌ای هستند که حجم کوچک و چگالی بسیار بالایی دارند.
این مطالعه روز دوشنبه در مجلهNature Astronomy منتشر شد.
نظر شما