تخت روانچی و رسوایی «هوچی»

در لغت نامه دهخدا از «هوچی» به عنوان «حراف» و «هوچی‌گر» به عنوان فردی یاد شده که با پرحرفی و جار و جنجال حقی را (به نفع خود) باطل می گرداند از این رو شاید با پی بردن به ترجمه عبارت «هوچی» و «هوچی‌گر» بهتر بتوان به مقصود و نظر روزنامه واشنگتن پست پی برد و اینکه چرا رییس جمهوری آمریکا را فردی «هوچی‌گر» توصیف می کند.

دونالد ترامپ در مدت حدود یکهزار روز حضور در خانه شماره 1600 خیابان پنسیلوانیا، برخورد با جمهوری اسلامی ایران را یکی از سرفصل های اصلی سیاست خارجی خود قرار داد و با توسل به شیوه رفتاری مورد پسند خود، به قلب واقعیت در مورد «برنامه جامع اقدام مشترک»(برجام) پرداخت و سرانجام سال گذشته امضای «سینوسی وار» خود را پای دستور خروج از برجام گذاشت.

با اعلام خروج واشنگتن از برجام، نه تنها زمینه بازگرداندن تحریم های سابق علیه ایران فراهم شد بلکه دونالد ترامپ شعاع تحریم ها را گسترده تر ساخت تا به گمان خود و مشاوران اتاق بیضی کاخ سفید، تهران را به میز مذاکره بنشاند و تسلیم شروط و خواسته های نامشروع خود سازد.

اما تیر دونالد ترامپ به سنگ خورد و تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی ایران زیر فشار و «هوچی‌گری» هرگز تن به مذاکره به آمریکا نمی دهد، خشم مقامات واشنگتن را بیش از پیش برانگخیت. 

خشم دونالد ترامپ و حلقه اطرافیان ضد ایرانی وی، از بی نتیجه بودن «فشار حداکثری» برای رسیدن به تحقق نیت خود، با درج نام وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در سیاهه بلند بالایی تحریم ها متجلی شد و کار را به جایی رساندند که با اعمال محدودیت برای «محمد جواد ظریف» حین سفر به نیویورک بمنظور شرکت در هفتاد وچهارمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مانع از ملاقات وی با «مجید تخت روانچی» یار دیرپای خود که در بیمارستان بستری بود، شدند.

غیبت تخت روانچی  

مجید تخت روانچی را که چندی پیش به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد راهی نیویورک شد باید بدون شک یکی از ورزیده ترین و کاربلدترین دیپلمات های دستگاه دیپلماسی کشور برشمرد.

غیبت وی که همواره به عنوان یکی از دو ضلع مهم دپیلماسی جمهوری اسلامی ایران، شانه به شانه «عباس عراقچی» (ضلع دیگر)، محمد جواد ظریف را در مذاکرات و نشست های بین المللی همراهی می کرد، در جمع هیات جمهوری اسلامی ایران که برای شرکت در هفتاد وچهامین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک بسر می برد، سووال برانگیز شد.

اما توئیت «پرویز اسماعیلی» معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهوری در توضیح علت غیبت تخت روانچی مبنی بر اینکه وی به تجویز پزشکان در استراحت مطلق (در بیمارستان) بسر می برد به همه سووال ها و گمانه زنی ها خاتمه داد.

ملاقات ظریف از دوست 40 ساله در فضای مجازی 

در پی اعلام بستری شدن تخت روانچی در بیمارستان، ایجاد ممانعت مقامات آمریکایی برای ظریف که خواستار ملاقات با همکار خود شده بود، بار دیگر شمایلی دیگر از «فشار حداکثری» واشنگتن علیه ایران را نمایان ساخت.

نکته تاسف بارتر اینکه، به تایید نشریه «فارن پالیسی»، مقامات آمریکایی با عبور از مرزهای اخلاقی و دپیلماتیک، ملاقات ظریف با تخت روانچی را مشروط به آزادی یکی از زندانیان آمریکایی در ایران کردند.

گرچه به شرط غیرمعقول غیراخلاقی آمریکایی اعتنایی نشد اما به مدد ظرفیت فضای مجازی، ظریف توانست با تخت روانچی در بیمارستانی که فقط چند ساختمان با محل اقامت هیات ایرانی قرار داشت، ملاقات کند.

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی  ایران در مورد عیادت تصویری از تخت روانچی در توئیتر نوشت: پس از کارشکنی آمریکایی‌ها در عدم اجازه برای عیادت از دوست و همکار ۴۰ ساله خود به مدد فناوری توانستم با مجید تخت روانچی صحبت کنم.

ظریف همچنین در این توئیت تصریح کرد: سفیرمان در سازمان ملل در بیمارستانی در نیویورک بستری است و تنها چند ساختمان با او فاصله داشتم.

متعاقب این ملاقات، سید عباس عراقچی معاون سیاسی وزیر امور خارجه، اقدام آمریکا را گروگان گیری مسایل انسانی برای اهداف سیاسی دانست.

وی در توئیتی نوشت:  انشاالله مجید تخت‌ روانچی به زودی حالش خوب می‌شود و سر مسئولیتش بازمی‌گردد ولی روسیاهی برای دولتی خواهد ماند که مسائل انسانی را گروگان اهداف سیاسی قرار می‌دهد.
عراقچی ادامه داد: قلب و روح و فکر ما پیش مجید است و دعای خیر همه ما همراه اوست. انشاالله او به زودی همان طور با انرژی و متعهد و پرانگیز و دوست‌داشتنی از بیمارستان مرخص می‌شود.

اخاذی مکمل هوچی گری آمریکایی 

ماجرای ایجاد ممانعت و شرط گذاری برای ملاقات از تخت روانچی در بیمارستان، را باید در چارچوب «فشار حداکثری» با چاشنی «هوچی گری» و مکمل «اخاذی» آمریکای ترامپ دانست.

ترامپ در حرکت پینگ پنگی «هوچی گری» و «اخاذی»، روزی ایران را تهدید به نابودی و روزی دیگر از ایران به عنوان کشوری ثروتمند یاد می کند، گاهی ایرانیان را مردمی شایسته و گاهی تروریست می نامد، در وقتی خواهان مذاکره بدون پیش شرط با ایران می شود و گاهی شرط برای مذاکره با ایران می تراشد.

 رییس جمهوری آمریکا همواره از اعمال تحریم های بی سابقه و سخت علیه ایران سخن می گوید اما وقتی بحث مشکلات بیماران ایرانی در نتیجه تحریم دارو می شود، مقامات آمریکا آن را «توهم» می خوانند.

دو رویی مقامات آمریکایی تا بدان جا پیش رفت که دبیر کل سازمان ملل متحد در گزارشی از ابراز نگرانی نهادهای حقوق بشری در ارتباط با تحریم‌ها و محدودیت‌های بانکی ایران که ممکن  است به طور غیرقانونی بر تولید، دسترسی و توزیع داروها، تجهیزات و لوازم پزشکی در ایران تأثیر بگذارد، خبر داد.

«آنتونیو گوترش» در این گزارش تاکید کرد: افزایش چشمگیر قیمت داروها و کاهش سهام موجود، همراه با افزایش خطر فساد و موانع توسعه صنعت داروسازی، همچنان بر بخش بهداشت و درمان ایران تأثیر خواهد گذاشت که این امر می تواند منجر به افزایش مرگ و میر قابل پیشگیری و تأثیر منفی بر بهره‌مند شدن مردم از حق سلامت شود.

وی با اشاره به اظهارات مقامات ایران که ۹۷ درصد داروها در ایران تولید می شود اما به مواد اولیه وارداتی متکی است، گفت: داروهای خارجی بویژه داروهای تخصصی مورد نیاز برای درمان بیماری های صعب العلاج همچون سرطان، بیماری های قلبی، تالاسمی و ام اس یا بیماری‌های نادر از اوایل سال ۲۰۱۸ در ایران کمیاب شده‌اند.

گوترش یادآور شد: جمهوری اسلامی ایران با کمبود ۸۰ مورد دارویی مواجه است و بیمارستان ها کمبود دارو، تجهیزات پزشکی و کالاهای مصرفی را تجربه می کنند.

اقدام اخیر آمریکا در ارتباط با تخت روانچی و پیوند آن با آنچه که به اذعان دبیرکل سازمان ملل متحد تحریم های ظالمانه بر سر بیماران ایرانی آورده ثابت کرد مقامات کاخ سفید، آبروی خود را هزینه معرکه ای کرده اند، که سر دیگر و شکست ناپذیر آن «مقاومت حداکثری» مردم ایران است.

هوچی گر کاخ سفید چندی پیش گفته بود، «تحریم ها ایران را راهی جهنم می کند» اما این ابزار که به اعتراف مقامات آمریکایی، دیپلماسی آمریکا را به ابزاری بی‌ارزش برای اخاذی تبدیل کرده، همچنان جواب نداده است.

از: امید غیاثوند

1071