حذف ترکیبات نفتی از خاک با گیاه بومی

به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، ایران کشوری نفت خیز است و این نفت خیز بودن نه تنها در ایران بلکه در سایر نقاط دنیا با مشکل بزرگ آلودگی خاک، آب و هوا همراه بوده و حداکثر تخریب را برای این منابع به همراه آورده است به طوری که آلودگی خاک و آب در جوامع توسعه یافته و در حال توسعه، یکی از مهمترین مشکلات بشر در  قرن حاضر است. 

روش‌های فیزیکی و شیمیایی از روش های پرهزینه و گران است که معمولاً برای خاک های با آلودگی شدید پیشنهاد می‌شوند، در حالیکه روش زیستی از روش های مناسب، ساده و ارزان جهت کاهش آلودگی خاک محسوب می شود. استفاده از گیاه پالایی در امر پالایش هر سیستم آلوده ای که گیاه بتواند در آن رشد کند، اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. زیست پالایی روشی است که از توانایی ارگانیسم های زنده جهت افزایش میزان و سرعت تخریب آلاینده ها استفاده می کند و یک ابزار مهم جهت کاهش آلودگی های محیط زیست است. این فرآیند به ویژه برای تصفیه سیستم های آلوده ای که غلظت آلاینده های آن ها کم است، بیشترین کاربرد را دارد. گیاه پالایی تکنیک پالایش در محل خاک، آب و رسوبات آلوده است که اقتصادی، دوستدار محیط زیست و در حال گسترش است.

استفاده از این فرآیند برای پاکسازی زمین های آلوده به عنوان رویکردی جدید در پاکسازی خاک و آب های آلوده و نیل به توسعه پایدار مطرح شده است.

از این رو با اهدافی همچون بررسی میزان و وضعیت آلاینده های آلی (TPH) و معدنی (فلزات سنگین سرب، روی، کادمیوم  و نیکل) در خاک های منطقه پازنان گچساران، شناسایی و معرفی گیاهان بومی جهت استفاده در پالایش خاک های منطقه آلوده پازنان گچساران، تاثیر کمپوست زباله شهری بر میزان گیاه پالایی آلاینده های آلی و معدنی و تاثیر بیوچار کمپوست زباله شهری بر میزان گیاه پالایی آلاینده های آلی و معدنی طرحی است که توسط محققان کشور انجام شد. 

"بررسی امکان کاربرد گیاهان مرتعی در پالایش آلاینده های خاک در مناطق نفت خیز" عنوان این طرح است که توسط محققان دانشگاه تهران و با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری انجام شد.

ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک (بافت، کربن آلی، هدایت الکتریکی ، اسیدیته و ازت) با استفاده از روش های استاندارد بررسی و اندازه گیری شد، بنابراین با توجه به انتشار وسیع آلاینده های نفتی در مراکز مختلف اکتشاف، استخراج، پالایش، ذخیره و حمل و نقل در کشور ایران از یک طرف و اهمیت زیست محیطی این گونه ترکیبات از طرف دیگر و همچنین اثرات سوء آلاینده های نفتی بر انسان و سایر موجودات زنده، پژوهش حاضر می تواند راه‌گشایی برای یافتن روشی سازگار با محیط زیست، برای حذف ترکیبات نفتی و کاهش آلودگی های زیست محیطی باشد.

از آن جائیکه مناطق آلوده به نفت در جهان و به ویژه در ایران بسیار وسیع و دارای شرایط اقلیمی متنوعی است، جهت زیست پالایش آلودگی ها، استفاده از گیاهان بومی هر منطقه، امری ضروری است.