محمد سپهرسیری با اعلام این خبر گفت: از نتایج مهم این بررسی شناسایی شش کاروانسرا از نوع کاروانسراهای سرپوشیده و آثار جاده‌های تاریخی در این دشت است که گواهی بر این مدعاست.
وی با بیان اینکه این منطقه یکی از مهم‌ترین راه‌های دسترسی فلات مرکزی ایران به طبرستان بوده است تصریح کرد: یکی دیگر از یافته های مهم این بررسی شناسایی غار تاریخی LT۱۰۷ است که در ناحیه شمالی منطقه مورد بررسی باستان شناسی و در ارتفاع ۳۱۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد. داخل این غار انباشتی از اسکلت‌های انسانی قرار دارد که بررسی اولیه سفال‌ها، نشان از تعلق اسکلت‌ها به دوران تاریخی دارد.
این باستان‌شناس گفت: به دنبال مطالعات در مورد ارتباط تاریخی فرهنگی و راه‌های دسترسی بین دو منطقه مهم فلات مرکزی ایران و سواحل دریای مازندران طی ادوار مختلف به‌خصوص مراودات فرهنگی بین ری باستان و طبرستان، همواره در متون کهن و بخصوص نوشته‌های مورخین و جغرافیدانان قرون اولیه اسلامی به نام مکان هایی مانند دربند خزر، خاراکس (خار ری)، دماوند (دنباوند باستانی)، شهرهای مانند لارز و شرز که در متون و منابع دست اول تاریخی بارها به آنها اشاره شده برمی‌خوردیم که همواره مکان‌یابی آنها در پرده‌ای از ابهام بوده است.
از این رو در تابستان سال ۹۸ پیشنهادی مبنی بر بررسی دشت لار تهران که از دشت‌های بسیار مرتفع میان کوهی در شمال استان تهران است به پژوهشکده باستان شناسی ارائه کردم، که با آن موافقت شد. در این راستا منطقه‌ای به وسعت تقریبی ۷۳۰ کیلومتر مربع که از نظر طبیعی تمام دشت لار تهران را در برمی‌گرفت، پیمایش شد.
او گفت: خوشبختانه در هیات بررسی شواهد بسیار متقن و درخشانی در رابطه استقرار در طی ادوار مختلف تاریخی و دوران اسلامی در این منطقه شناسایی و بررسی شد. این پژوهش بر اساس گردآوری مواد فرهنگی سطحی و تحلیل آثار و بقایای برجا مانده در سطح منطقه انجام شد و هر محوطه بنا بر مختصات جغرافیایی روی نقشه مشخص و عرصه و حریم چشمی این محوطه‌ها نیز بر اساس پراکنش سفال و بقایای معماری ترسیم شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری سرپرست هیات بررسی باستان شناسی دشت لار خاطر نشان کرد: با توجه به شرایط جغرافیایی خاص این منطقه و نوع پوشش گیاهی، عکس برداری هوایی کمک زیادی به هیات بررسی کرد.
وی با اشاره به اینکه این پروژه با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شده است تصریح کرد: با پایان پروژه بررسی، ۳۸ محوطه توسط هیات بررسی شناسایی شد که در میان آنها ۱۹ محوطه از نوع محوطه‌های استقراری، ۱۵ اثر مربوط به دژها و استحکامات دفاعی، ۶ اثر متحدثات مرتبط با راه (کاروانسرا)، ۲ امام‌زاده، ۴ گورستان تاریخی، ۱ غار باستانی، ۱ معدن باستانی قرار دارد.
وی تصریح کرد: در میان محوطه‌های شناسایی شده و آثار به دست آمده تعدادی از آنها دارای درجه اهمیت بالاتری هستند که در میان آنها می‌توان به محوطه‌های چندین هکتاری LT۱۱۰ و LT۱۲۵ و LT۱۳۴ و LT۱۳۵ که شواهد سفالی و وسعت زیاد آنها حاکی از وجود استقرارهای نسبتاً بزرگ در طی ادوار تاریخی و اوایل اسلام است و محوطه LT۱۲۳ با توجه به نوع پلان و کاشی‌های مکشوفه یک بنای بسیار فاخر و اشرافی مربوط به عهد ایلخانان، اشاره کرد.
سرپرست هیات بررسی باستان شناسی دشت لار در پایان تصریح کرد: با توجه به مدت مجوز شناسایی، کارهای میدانی این بررسی به پایان رسیده و هیات در حال بررسی بیشتر آثار و بعضاً تحقیقات آزمایشگاهی داده‌های بدست آمده است، که به محض اتمام، اطلاعات تکمیلی ارائه خواهد شد.
نظر شما