۷ آبان ۱۳۹۸، ۱۷:۲۷
کد خبر: 83534420
T T
۲ نفر

برچسب‌ها

پروندهٔ خبری

آمیختگی مرزهای خشونت بر قاب سیما و سینما

۷ آبان ۱۳۹۸، ۱۷:۲۷
کد خبر: 83534420
آمیختگی مرزهای خشونت بر قاب سیما و سینما

تهران- ایرنا- در حالی که فیلم خانه پدری روز گذشته برای دومین بار به دلیل وجود صحنه‌های خشن توقیف شد، این سوال در ذهن بسیاری مخاطبان مطرح است که واقعا خشونتی در این حد در آثار نمایشی دیگر؛ از جمله سریال‌های تلویزیونی هم وجود ندارد؟

چهارشنبه یکم آبان سال ۱۳۹۸ یعنی حدود ۹ سال بعد از ساخت فیلم سینمایی خانه پدری این فیلم برای بار دوم در سینماهای سراسر کشور نمایش داده شد، در حالی که برای بار دوم هم نمایش این فیلم کم حاشیه نداشت.

خانه پدری به کارگردانی، تهیه‌کنندگی و نویسندگی کیانوش عیاری کارگردان نام‌آشنای ایرانی است که هر با ساخت آثار متعدد سینمایی چون آبادانی‌ها،  شاخ گاو، خانه به خانه، بودن یا نبودن، سفره ایرانی و بیدار شو آرزو و سریال روزگار قریب کیفیت فیلمسازی خود را بارها به علاقه‌مندان هنر هفتم اثبات کرده است.

این فیلم که در اولین روزهای نمایش با استقبال بینندگان روبرو شد و در نخستین روز روی پرده نقره‌ای در ۱۹ سالن سینما و ۱۲۰ سانس اکران ۶۶ میلیون ۳۶۲ هزار تومان فروخت، ۵ روز بعد از شروع نمایش و روز دوشنبه (ششم آبان) با سایه سنگین توقیف دوباره روبرو شد. در حالی که پیش از این و در دی ۹۳ نیز این فیلم برای نخستین بار در گروه هنر و تجربه اکران شد که تنها یک روز دوام آورد و از پرده سینماها پایین کشیده شد. همچنین خانه پدری یکبار نیز درسی و دومین جشنواره فیلم فجر سال ۹۲ رنگ پرده نقره‌ای را دیده بود بنابراین عده ای از اهالی قلم، رسانه و نخبگان جسته و گریخته این فیلم را دیده‌اند.

داستان خانه پدری

این فیلم که قصه اتفاق‌های یک خانه قدیمی را از سال ۱۳۰۸ (اواخر دوره قاجار) تا ۱۳۷۹ روایت می‌کند با بازیگرانی همچون متین کتکی، مهدی هاشمی، شهاب حسینی و مهران رجبی، ناصر هاشمی، مینا ساداتی و نازنین فراهانی در چند اپیزود ساخته شده و مسائل و مشکلات زنان ایران را در هفتاد سال اخیر به تصویر کشیده‌است. در این فیلم ناصر هاشمی (نقش جوانی) و مهدی هاشمی (نقش میانسالی) شخصیت اصلی را بازی می کنند که روایت زندگی‌اش از پانزده تا هشتاد سالگی به تصویر کشیده شده است.

خانه پدری حدود ۷۰ سال قصه یک خانواده را با مولفه‌های تکرارشونده بیان کرده و تغییرات در خانواده‌ها و نگاه مردم و یک جامعه را به زن و برخی باورهای نادرست اخلاقی و رفتاری را نشان می‌دهد. قصه خانه پدری از اواخر قاجار آغاز می‌شود و در دو دوره پهلوی ادامه می‌یابد. عروس جدید خانواده که پزشک است، نماد زن امروز ایرانی محسوب می‌شود، زنی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی توانسته جایگاه اجتماعی و نقش آفرینی مثبتی در جامعه پیدا کند.

رئیس سازمان سینمایی چه می‌گوید؟

در همین حال که دیروز خبر توقیف فیلم به دستور دادستان کل منتشر و دیشب آخرین شب نمایش آن با استقبال بینندگان بود رئیس سازمان سینمایی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: در حوزه تولیدات فرهنگی و هنری، باید اجازه دهیم سازمان تخصصی قانونی یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مرجعیت داشته باشد. در غیر این صورت، ناکارآمدی ایجاد می‌شود و مولدان حوزه‌های فرهنگی هنری بلاتکلیف می‌مانند.

حسین انتظامی افزود: اعضای شورای پروانه نمایش و قاطبه منتقدان و جامعه‌شناسان، خانه پدری را فیلمی در ترویج خشونت نمی‌دانند. هرگونه نمایش جرم، جنایت، خشونت یا امثال آن، به معنای ترویج این موضوعات نیست؛ به ویژه وقتی با رده‌بندی سنی ۱۵+ هشدارهای لازم به خانواده‌ها داده شده باشد.

انتظامی خاطرنشان کرد: خانه پدری قطعا فیلمی بدون اشکال نیست، اما هجمه‌ای که علیه این فیلم به راه افتاد هم چندان منطقی نیست. سازمان سینمایی در تلاش است با مذاکره و تعامل با مراجع ذی‌صلاح، مشکل توقف اکران فیلم را حل کند.

در همین حال بسیاری از کارگردانان سینمای نیز در حمایت از خانه پدری و ضرورت نمایش آن سخن گفته‌اند، به ویژه که به اندازه کافی در مورد آن اطلاع رسانی شده بود و فیلم هم فقط برای افراد بالای ۱۵ سال نمایش داده می‌شد.  

صحنه خشونت‌آمیز در سریال ستایش ۳

در حالی که توقیف این فیلم به دستور مستقیم دادستانی و حتی بدون اطلاع کارگردان و تهیه‌کننده آن به دلیل وجود یک صحنه خشن در ابتدای فیلم دیروز سروصدا به پا کرد؛ پخش صحنه قتل دختری توسط پدرش در سریال ستایش ۳،  به کارگردانی سعید سلطانی و تهیه‌کنندگی آرمان زرینکوب شامگاه دیشب (دوشنبه شب/ ششم آبان) سوالات زیادی را در این زمینه پدید آورد.

بسیاری کاربران و شبکه های مجازی و مخاطبان سینما و سیما این سوال را پرسیده اند که آیا نشان دادن صحنه‌های خشن در سریال‌های تلویزیونی مجاز است؟ در حالیکه این سریال ها مخاطب عام دارد و مانند فیلم های سینمایی نیست که مخاطب خود دیدن آن را انتخاب کند. از این گذشته پخش این صحنه نیز با هشدار سنی نیز همراه نبود و احتمال اینکه در آن زمان کودکان نیز مخاطب این سریال باشند زیاد است.  

بنابراین به نظر می رسد ضرورت تعریف معیارهای مشخص برای تعیین صحنه های خشن در همه آثار نمایشی سینما، سیما و تئاتر توسط گروهی متخصص از روانشناسان،  جامعه‌شناسان و فیلمسازان و سریال‌سازان، باید آموزش های لازم به والدین نیز برای تماشای این آثار در حضور کودکان نیز داده شود، تا برچسب اجرای معیارهای دوگانه در مورد آثار سینمایی یا سریال‌ها زده نشود و از طرف دیگر زحمات هنرمندانه هدر نرود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha