برخی خانواده‌ها اختلال اوتیسم فرزند خود را انکار می‌کنند

زهرا سلطانی‌فر روز چهارشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا افزود: بسیاری از خانواده ها به دلیل مشکلات اجتماعی جامعه دلشان نمی خواهد به فرزندانشان به ویژه به دختران، برچسب اوتیسم بخورد و متاسفانه برخی کودکان دارای اوتیسم با انکار خانواده روبرو می شوند.

وی اضافه کرد: برخی والدین نیز خودشان اوتیسم دارند اما تشخیص نگرفتند و جزو آمار مبتلایان به اوتیسم محسوب نمی شوند. اوتیسم اختلالی است که از طیف خفیف تا شدید دارد و امکان دارد طیف های خفیف آن هیچگاه تشخیص داده نشوند.

مسئول واحد آموزش و پژوهش انجمن اوتیسم ایران با اشاره به ثبت ۲ هزار پرونده کودک دارای اوتیسم در انجمن اوتیسم تهران، تصریح کرد: با وجود آنکه پسران چهار تا پنج برابر بیشتر از دختران به اوتیسم مبتلا می‌شوند اما طیف اوتیسم در دختران شدیدتر از پسران است؛ بنابراین به حمایت های بیشتری نیاز دارند.

سلطانی فر درباره برخی علائم اختلال اوتیسم افزود: کودکان دارای این اختلال تا چهار سالگی نمی توانند صحبت کنند و نیاز به حمایت و گفتاردرمانی دارد؛ همچنین کودکانی که تماس چشمی ندارند و در رفتارهایشان، حرکات کلیشه ای دارند نیز احتمالا مبتلا به اوتیسم هستند.

سلطانی فر افزود: زمان طلایی (گلدن تایم) برای تشخیص اوتیسم وجود داد یعنی هرچقدر تشخیص اوتیسم دیرتر اتفاق بیفتد، زمان طلایی توانبخشی نیز از دست می رود.

وی یادآور شد: طبق آمار جهانی، از هر ۱۵۰ تولد یک نفر دارای اختلال اوتیسم است که در ایران این آمار یک درصد جمعیت برآورد می شود که برابر با ۸۰۰ هزار نفر است اما آمار ثبت شده افراد دارای اختلال اوتیسم در ایران به سختی به ۳۰ هزار نفر می رسد که ممکن است ناشی از آن باشد که ابزار تشخیصی کامل نیست و از سوی دیگر طیف های خفیف اوتیسم هیچگاه تشخیص داده نمی شوند.

اختلال اوتیسم، یکی از انواع اختلالات رشدی عصبی با علائم روان‌شناختی است که بر رشد طبیعی مغز و در نتیجه مهارت‌های اجتماعی تأثیر می‌گذارد.