هفته پارالمپیک؛ زمانی برای دیدن مشکلات ورزشکاران نابینا

نابینایان قشری از جامعه که از مهمترین حس پنجگانه خود محروم هستند، اما این محرومیت دلیلی برای عزلت آنان در کنج خانه نیست.
نابینایان با وجود آنکه فراسوی زندگی را با روشندلی درک خواهند کرد، اما هیچ گاه معلولیت را به عنوان محرومیت نخواهند پذیرفت؛ بلکه با ابزارهای مختلف به دنبال گذر از تاریکی های دنیای پیرامون  هستند. یکی از این ابزارها ورزش است.
ابزاری که نه تنها آنان را از یک شهروند محدود در جامعه نجات داده بلکه حضور در تورنمنت های داخلی و بین اللملی سبب شد تا آنان به عنوان قهرمانانی قلمداد شوند که ضمن افتخار آفرینی در سطح جهان، به عنوان نماد گذر از محدویت های ناخواسته شناخته شوند.
افتخاراتی که محمدرضا مظلومی رییس فدراسیون نابینایان و کم بینایان از آن به عنوان فانوسی برای دیده شدن یاد می کند.

وی به خبرنگار ایرنا گفت: افتخارات ورزشکاران نابینا ایران در سطح آسیا و جهان قابل انکار نیست بلکه مانند فانوسی عمل می کند که نشان و هویت این گروه است. قهرمانی در آسیا، جهان و رسیدن به سکوی پارالمپیک نشانی از آن است.
نشان نقره تیم فوتبال پنج نفره در ریو و ۲ نقره دوومیدانی در این تورنمنت بزرگ تنها بخشی از افتخارات این قشر است. نابینایان امروز در ورزش ایران دیگر قابل انکار نیستند؛ بلکه می روند تا با کسب سکوهای جهانی همچون دیگر معلولان خود را در سطح جامعه معرفی کنند.  
این افتخارات در سال ۲۰۱۸ به اوج رسید و این قشر با کسب ۱۴ مدال طلا، ۱۹ نقره و ۱۵ برنز سهم مهمی در صعود تاریخی کاروان ایران به رده سوم بازی های پاراآسیایی ۲۰۱۸ داشتند.  
هنر این ورزشکاران در جاکارتا در چند رشته به اوج رسید. یکی از این رشته ها شطرنج نابینایان بود که با کسب ۱۴ مدال رنگارنگ  به پدیده این رقابت ها تبدیل شدند.
همچنین جودو نابینایان با کسب ۶ مدال  دیگر رشته موفق در جاکارتا بود. در کنار این ۲ رشته دوومیدانی همجنان افتخار آفرین شد و شمار مدال های ایران با وجود چندین رشته به عد ۴۹ رسید.
اما با وجود این افتخار آفرینی ها هنوز گلایه هایی مبنی بر پاره ای از مشکلات از زبان این قشر شنیده می‌شود؛ گلایه‌هایی که رئیس فدراسیون چندی پیش بر آن تاکید کرد و گفت یک سوم تمام سالن ها و امکانات مربوط به ورزش معلولان باید در اختیار  نابینایان باشد. اما این خواسته هنوز محقق نشده و تیمی مانند فوتبال پنج نفره با وجود مدال نقره پارالمپیک از یک زمین تخصصی تمرین محروم است.
رنج محرومیت نابینایان در حالی باید در هفته پارالمپیک مورد بررسی قرار گیرد که بیشتر  ورزشکاران این قشر از نبود شغل و درامد مناسب برای ادامه زندگی گلایه دارند؛ گلایه هایی که در مصاحبه برخی از آنان با ایرنا کاملا به آن اشاره شده است.

رنج نابینایان تنها نداشتن شغل یا منبعی برای کسب درآمد نیست، بلکه رفت و آمد و مشکلات ناشی از نابینایی از دیگر معضلاتی است که این قشر با آن دست به گریبانند.
حال که دست اندرکاران کمیته ملی پارالمپیک روز نخست هفته پارالمپیک را به نام نابینایان نام گذاری کرده‌اند نباید تمام راهبردها به برگزاری یک یا چند همایش و مراسم نمادین ختم شود؛ بلکه ضروری است مشکلات این قشر مورد بررسی و واکاوی دقیق قرار گیرد تا با رسیدن به حقایق زندگی آنان گره‌ای از مشکلا نابینایان ورزشکار و خانواده هایشان گشوده شود.