روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم علی امیدی آورده است؛ در این راستا مخالفان FATF روی دو محور تمرکز دارند که به نظر می‌رسد از استدلال‌های موافقین قانع نشده‌اند. نخست مساله دور زدن تحریم‌هاست. هم‌اکنون کشور در شدیدترین دوره تحریم‌های امریکا قرار دارد. شبکه بانکی، مالی و بیمه کشور به کل تحت نظام تحریم‌های یکجانبه امریکا قرار گرفته است. در این شرایط اگر قرار بر شفافیت مالی و پیوستن به کنوانسیون‌های مربوط به FATF باشد، اندک راه‌های باقی مانده در دور زدن تحریم‌ها نیز از دست می‌رود.
در پاسخ باید گفت که این ایراد صد درصد وارد نیست. اول اینکه امریکا تنها می‌تواند تراکنش‌های مالی مربوط به دلار را رصد و رهگیری کند. معاملات غیردلاری اعم از یورو، یوآن و روپیه یا معاملات تهاتری قابل رصد برای سیستم‌های اطلاعاتی و مالی امریکا نیست. از طرف دیگر می‌توان با انجام معاملات پایاپای مانع از اعمال نفوذ کامل امریکا در عرصه تجاری کشور شد. بر فرض مثال صدور نفت در ازای واردات ماشین‌آلات صنعتی و سایر نیازهای اقتصادی کشور می‌تواند، بخشی از مشکلات اقتصادی کشور را در همین شرایط تحریمی حل کند.
ضمن اینکه پذیرش مقررات FATF ضرورتا به معنای افشای تراکنش‌های بانکی نیست. ایراد دومی که مخالفان FATF مطرح می‌کنند مساله کمک به سازمان‌ها و نهادهای اسلامی، انقلابی و آزادیبخش مثل حماس، انصارالله و حزب‌الله لبنان است. اینکه در صورت پیوستن به FATF امکان ارسال کمک به این سازمان‌ها میسر نخواهد شد یا شدیدا محدود می‌شود.
در پاسخ به این ایراد هم باید گفت که کمک به این سازمان‌ها بیشتر از نوع انسانی و بشردوستانه است. این جریان‌ها برای حراست و دفاع از خاک کشورشان می‌جنگند. از سوی دیگر این گروه‌ها در لیست سازمان‌های تروریستی سازمان ملل نیستند. برای FATF در تعریف تروریسم ملاک، عرف بین‌المللی و سازمان ملل است و در عرف بین‌المللی گروه‌هایی مثل حماس، گروه‌های رهایی‌بخش محسوب می‌شوند و عرف بین‌المللی و نظرات سازمان ملل ضرورتا با امریکا یکسان نیست.
با عطف به همین امر می‌توان به این گروه‌ها در چارچوب مصوبات مجمع عمومی کمک کرد. نکته مهم دیگر این است که نمی‌شود مصوبه مهمی مثل FATF را که حدود ۹۵ درصد اعضای سازمان ملل به آن ملحق شده‌اند، به بهانه عدم حمایت از گروه‌هایی مثل حماس و... کنار گذاشت. رسالت اصلی FATF ؛ شفافیت مالی جهت ارتقای سلامت مالی یک کشور است. جلوگیری از اختلاس‌های بزرگ مالی و فرارهای مالیاتی که امروز اتفاقا اقتصاد و سرمایه اجتماعی کشور را نشانه گرفته است. اینکه ورودی و خروجی سرمایه‌های یک کشور مشخص شود؛ فی‌نفسه امر مثبت و پسندیده‌ای است. از سوی دیگر باید توجه داشته باشیم که شرکای سیاسی ما مثل روسیه و چین هم عضو اصلی کارگروه FATF هستند و هم اسناد بین‌المللی مربوطه را تصویب کرده‌اند.
بانک‌های این کشورها اعلام کرده‌اند که برای انجام تراکنش‌های مالی با ایران باید تاییدیه FATF باشد. این بانک‌ها اکنون به سبب نامشخص بودن وضعیت‌مان در FATF از تجارت و معامله با تهران اکراه دارند. این مساله در صورت تداوم باعث می‌شود که عملا تجارت بین‌المللی ایران با محدودیت‌های جدی مواجه شود. مخالفین FATF باید با در نظر گرفتن جمیع عوامل تاثیرگذار بر تصمیم‌سازی استراتژیک اظهارنظر کنند. نباید مسائل را به گونه مطلق دید. هیچ چیزی شر مطلق یا خیر مطلق نیست. هر تصمیم بزرگ سیاسی مزایا و معایب خاص خود را دارد. باید از گزینه‌های مختلف بهترین شق ممکن را برای تامین منافع ملی انتخاب کرد. نکته پایانی این است که باید به خرد جمعی احترام گذاشت. خرد جمعی یک فضیلت است و حاصل تجربه بشری است. امروز در مساله FATF باید توجه داشت که چه کشورهایی عضو و چه کشوری مخالف این سازمان هستند.
نظر شما