سریال پایتخت جذابیت و گیرایی خود را در وهله اول مدیون شخصیت پردازی فوق العاده کاراکترهایش است. کاراکتر اصلی سریال، نقی، به مانند فامیلش معمولی است و البته به شدت به مردمان جامعه شباهت دارد. نقی معمولی و خانواده اش دغدغه هایی شبیه آدم های معمولی دارند و همین فاکتور، آنها را برای مخاطب ملموس و باورپذیر کرده است. نقی یک انسان است؛ نه لزوما یک انسان کامل؛ بلکه انسانی که به مانند همه آدم ها از یک سری خصوصیات مثبت و منفی به شکل توأمان بهره می برد. او همان قدر که مهربان و درستکار است و خانواده‌دوست، می تواند رند و زرنگ هم باشد و دروغ های به زعم خودش مصلحتی هم بگوید. دیگر شخصیت های سریال همچون ارسطو و هما نیز واجد چنین ویژگی هایی هستند. در پیش گرفتن چنین کنش هوشمندانه و صادقانه ای از سوی سازندگان سریال برای طراحی شخصیت ها، کاراکترهایی را در پیش روی مخاطب قرار داده که با آنها احساس قرابت و همذات پنداری کند.
نقی معمولی در سری اول پایتخت نسبت سری های بعدی سریال، چهره ای معصومانه دارد و صداقت و درستکاری در او بارزتر و گل درشت تر است. هر چه از پایتخت می گذرد و سریال وارد فازهای بعدی می شود، نقی معمولی شمایلی رندانه تر و زرنگ تر پیدا می کند و از بعضی خطوط پا را فراتر می نهد؛ با این حال، او همچنان همان انسان ساده و درستکاری است که خوبی هایش بر خصوصیات منفی اش می چربد. همین شخصیت پردازی مناسب است که چنان کاراکترهای سریال پایتخت را در میان تماشاگران محبوب و جاافتاده می کند که امکان ساخت سری های بعدی را فراهم می سازد.
مجموعه پایتخت در هر شش سری خود، ورای بازنمایی روابط میان اعضای یک خانواده و تعامل شان با افراد دیگر و دنیای بیرونی، مفاهیمی والاتر را نیز مدنظر قرار می دهد و به آنها می پردازد که بی شک تکریم کانون خانواده، مهم‌ترین شان است. نقی معمولی و افراد خانواده اش با تمام پستی و بلندی هایی که در روابط خود دارند اما همدلی و یکرنگی را به دست فراموشی نمی سپارند و در نهایت، همه حول محور مقدسی به نام خانواده و مناسبات برآمده از آن گرد می آیند. نقی معمولی هر چه می کند، می گوید و می خواهد از برای رفاه و آسایش خانواده اش است؛ از همسر و دختران دوقلویش گرفته تا پدر پیر و خواهر و برادرش. همین توجه به مفاهیم ارزشی والا و پسندیده است که به سریال پایتخت ارج و عیاری دوچندان می دهد. نکته و امتیاز قابل توجه دیگر اینکه، سازندگان پایتخت در پرداخت به ارزش ها و مکارم اخلاقی دچار شعارزدگی و کلیشه گرایی نمی شوند و این مفاهیم به شکل زیرپوستی و در پس روایت قصه و داستانک های جذاب به بیننده ارائه می گردد.
با وجودی که کاراکتر نقی معمولی در این سریال نقش محوری دارد اما سایر شخصیت ها نیز هر یک به نوبه خود سهم قابل توجهی در شکل گرفتن قصه و پیشبرد آن ایفا می کنند و از سوی دیگر، در هر سری پایتخت شخصیت هایی جدید وارد داستان می شوند تا کاراکترهای ثابت سریال برای مخاطبان تکراری و یکنواخت نشوند. رحمت، بائو، بهبود، بهتاش و ... دقیقا به همین منظور طراحی و در هر سری به قصد اضافه شده اند.
یکی دیگر از عوامل موفقیت سریال پایتخت در این سال ها به حضور محسن تنابنده به عنوان طراح، فیلمنامه نویس و بازیگر نقش نقی معمولی بازمی گردد. تنابنده با استعانت از هوش و خلاقیت ذاتی اش و طراحی قصه اصلی و داستانک های جذاب برای هر سری از پایتخت، این مجموعه را به یکی از برندهای تلویزیون در دهه های اخیر بدل ساخته است. از سوی دیگر، حضور سیروس مقدم به عنوان یک کارگردان کاربلد که مدیوم تلویزیون و چهارچوب های فعالیت در آن را به خوبی می داند و مجموعه ای از بازیگران خلاق و کارکشته که این قابلیت را دارند تا از خود چیزی بر نقش بیفزایند، به غنای پایتخت افزوده و آن را به مجموعه ای مخاطب پسند تبدیل کرده است.
سریال پایتخت با لحاظ جذابیت های بی بدیلی که از آن برخوردار است نه تنها می تواند برای مخاطبان ایرانی چشم نواز باشد که قطعاً برای تماشاگران فرامرزی نیز اثری محبوب خواهد بود. بخش این مجموعه از آی فیلم عربی می تواند گوشه ای از توانایی ها و پتانسیل های سریال سازی تلویزیون ایران خصوصاً در ژانر طنز را در معرض دید مخاطبان عرب زبان شبکه آی فیلم قرار دهد. بی گمان بینندگان عرب زبان آی فیلم نه تنها از تماشای سریال «پایتخت۱» حظ وافر می برند که چشم به راه پخش سری های بعدی این مجموعه نیز خواهند بود.
نظر شما