دانشگاه تهران در گزارشی به مناسبت سی و دومین سالگرد در گذشت واقف خانه موزه مقدم دانشگاه تهران نوشت: موزه مقدم و در حقیقت خانه مقدم از جمله خانه‌های مجلل دوران قاجار متعلق به یکی از درباریان آن زمان به نام محمدتقی خان احتساب‌الملک بود. احتساب‌الملک دارای دو پسر به نام‌های حسن و محسن بود که برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند. حسن در فعالیت‌های ادبی، سیاسی و اجتماعی حضور فعالی داشت و در جوانی فوت کرد. از او نمایش‌نامه بسیار معروف «جعفرخان از فرنگ آمده» به جا مانده است. برادر کوچک‌تر محسن پس از اتمام تحصیلات خود در رشته‌های نقاشی، تاریخ هنر و باستان‌شناسی در سال ۱۳۱۵ به وطن بازگشت و در کنار همسر فرانسوی خود در خانه پدری؛ محل کنونی موزه مقدم زندگی مشترک را آغاز کرد.
این زوج باستان‌شناس در کنار فعالیت‌های علمی به گردآوری آثار و اشیاء تاریخی و فرهنگی با هزینه شخصی پرداختند. مقدم، بسیاری از آثار ارزشمند جمع‌آوری شده مانند کاشی، قطعات سنگی تراشیده شده و غیره را با الهام از فضاهای سنتی تاریخی به نحو چشم‌گیری در جای جای این عمارت قدیمی نصب و برخی دیگر مانند کلکسیون‌های پارچه، چپق و قلیان، سفالینه، شیشه، تابلو نقاشی، صدف، تمبر، مسکوکات، مهرها و اسناد تاریخی را با نظم و ترتیب خاصی در خانه پدری نگهداری کرد.
در سال ۱۳۵۱، زنده یاد مقدم، استاد ممتاز دانشگاه تهران، با توجه به علاقه وافر به علم، تاریخ و هنر، خانه پدری خود را به همراه آثار نفیس گردآوری شده وقف دانشگاه تهران کرد. استاد مقدم در سال ۱۳۶۶ دار فانی را وداع گفت و پس از فوت همسر او در سال ۱۳۶۹، تولیت موزه مقدم را در اختیار مستقیم دانشگاه تهران قرار داد و از سال ۱۳۸۸ این خانه به‌صورت موزه فعلی در منطقه ۱۱ شهرداری تهران افتتاح شد.
از ویژگی‌های بارز این موزه می‌توان به تنوع کلکسیون‌ها، تعداد آثار و قدمت اشیاء و هم‌چنین همگون بودن فضای معماری با آثار تاریخی اشاره کرد، فضایی که با مساحتی برابر با دو هزار و ۱۱۷ مترمربع با شماره ۲۹۲۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
موزه مقدم تحت نظر معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران، فعالیت می‌کند و در خیابان امام خمینی (ره)؛ بعد از خیابان شیخ هادی واقع شده است و در تمام ایام هفته به غیر از دوشنبه و ایام سوگواری از ساعت ۹ صبح تا ۱۷ میزبان دانشجویان و اعضای هیأت علمی، علاقه‌مندان و پژوهشگران است.
تهران- ایرنا- زنده یاد محسن مقدم، استاد ممتاز دانشگاه تهران، با توجه به علاقه وافر به علم، تاریخ و هنر، خانه پدری خود را به همراه آثار نفیس گردآوری شده در سال ۱۳۵۱ وقف دانشگاه تهران کرد.
نظر شما