نوذر شفیعی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا، درباره سفر اخیر ترامپ به افغانستان گفت: هم‌اکنون نتیجه انتخابات در افغانستان آن چیزی نیست که براساس قانون از صندوق‌های آرا باید بیرون بیاید. وقتی مکانیزمی طراحی می‌شود، باید این سازوکار تا پایان روند ملاک باشد و نمی‌توان در میانه راه، ملاک دیگری اضافه کرد یا ملاک قبلی را تغییر داد چراکه این مسئله، انحراف در مکانیزم انتخابات است.
وی ادامه داد: در انتخابات افغانستان قرار بود کسانی رای دهند که یا از پیش برای حضور در انتخابات ثبت نام کرده‌اند یا از طریق دستگاه، رای داده باشند ولی هم‌اکنون تنها آرای کسانی که تنها با دستگاه رای داده‌اند، ملاک شمارش آرا قرار گرفته است.
این کارشناس مسائل افغانستان با بیان اینکه عبدالله عبدالله در شرایط کنونی می‌تواند مدعی شبهه در انتخابات باشد، اظهار داشت: هم‌اکنون سه سناریو پیشروی افغانستان وجود دارد؛ نخست اینکه نتایج سرشماری آرا اعلام و نامزدها نتیجه انتخابات را قبول کنند. دوم اینکه قدرت مانند دوره قبلمجدد تقسیم شود و سوم اینکه نامزدها نتایج اعلامی را قبول نکرده و حاضر به تقسیم قدرت هم نشوند که در این شرایط، شاهد تلاطمات سیاسی و نظامی مجدد در افغانستان خواهیم بود.
دلسردی مردم از دموکراسی به اقتدارگرایی منجر می‌شود
شفیعی با بیان اینکه در دو مقطع پیشین آرای مردم وجه المصالحه قرار گرفته است، تصریح کرد: با آنکه افغانستان کشوری جنگ‌زده است و دموکراسی جوانی دارد، اگر نتایج انتخابات براساس رای مردم احصا و اعلام شود، شاهد تجربه خوبی در این کشور خواهیم بود؛ در غیر این صورت، ممکن است مردم به دموکراسی و برگزاری انتخابات بدبین شوند.
وی در پاسخ به این سوال که آغاز مذاکرات طالبان و آمریکا تا چه اندازه نشان‌دهنده آن است که نتایج انتخابات ریاست جمهوری افغانستان دیگر بی‌اهمیت شده است، خاطرنشان کرد: انتخابات در افغانستان مهم بوده و حساسیت‌برانگیز است. مردم این کشور نباید احساس کنند که رای‌شان بی‌اهمیت بوده است. اگر آنها از رفتار سیاسی مبتنی بر دموکراسی سرد شوند، این دلسردی ممکن است به اقتدارگرایی منجر شود. بنابراین همه تلاش‌ها باید در اعلام نتایج سالم انتخابات باشد.
این استاد دانشگاه با اشاره به آغاز مجدد گفت‌وگوها میان آمریکا و طالبان ابراز داشت: در انتخابات قبلی، رییس جمهوری آمریکا تحت فشار کنگره اعلام کرد نتایج توافقات قبلی را قبول ندارد و توافقات را امضا نکرد. همین مسئله منجر به این شده که مشخص نباشد طالبان چه انعطافی بخواهد در دور جدید مذاکرات از خود نشان دهد یا اگر هم توافقی صورت گرفت، مرضی‌الطرفین باشد و هر دو طرف به آن پایبند بوده و آن را قبول کنند.
طالبان به آمریکا بی‌اعتماد شده است
شفیعی افزود: مسئله‌ای که هم‌اینک وجود دارد، طالبان تحت تاثیر اقدام قبلی آمریکا، نسبت به این کشور بی‌اعتماد شده و به سختی می‌تواند به یک توافق پایدار با آمریکا دست یابد.
وی درباره سفر چراغ خاموش ترامپ به پایگاه نظامی بگرام هم بیان کرد: سفر ترامپ به بگرام هم برای وی تحقیرآمیز بود و هم برای اشرف غنی. ترامپ مجبور بود از پایگاه نظامی آمریکا در بگرام افغانستان بازدید داشته باشد ولی با چراغ خاموش و سکوت خبری سفر کند در حالی که آنها میلیاردها دلار در افغانستان خرج کرده و تلفات زیادی داده‌اند. برای اشرف غنی هم تحقیرآمیز بود که با ترامپ نه در کابل بلکه در یک پایگاه نظامی متعلق به آمریکا دیدار کرد.
ایران آخرین کشوری است که گفت‌وگو با طالبان را شروع کرد
این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی درباره گفت‌وگوی هفته پیش وزیر امور خارجه با رئیس دفتر سیاسی طالبان در تهران هم یادآور شد: ایران خواستار مذاکرات بین‌الافغانی است و تمایلی ندارد با تک تک گروه‌های افغانی مذاکره کند. ایران دولت مرکزی افغانستان را به رسمیت شناخته و معتقد است یک طرف میز مذاکره باید دولت مرکزی باشد. در این چارچوب قصد تهران، دور زدن دولت کابل نیست.
شفیعی اضافه کرد: آمریکایی‌ها رویه غلطی را پایه‌گذاری کردند و بدون دخیل کردن دولت مرکزی افغانستان، گفت‌وگوهایی را برای نیل به توافق طالبان انجام دادند. پس از آمریکا، پاکستان، روسیه و چین هم این پروسه را ادامه دادند و در واقع، ایران آخرین کشوری است که با طالبان گفت‌وگوها را شروع کرده است.
وی با تاکید بر اینکه طالبان هم‌اکنون در روند پروسه صلح افغانستان قرار گرفته است، بیان کرد: ایران مذاکره را منفی تلقی نکرده و همه تلاشش نیز حاضر شدن گروه‌های مختلف در میز مذاکره با دولت افغانستان است. در این چارچوب، گفت‌وگوهایش با طالبان نیز بر همین مبناست تا بتواند طالبان را به انجام گفت‌وگو با دولت مرکزی افغانستان متقاعد کند.
نظر شما