۲ میلیارد مترمکعب از آب دریاچه ارومیه تبخیر شد

خلیل ساعی روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، ارایه راهکارهای علمی برای جلوگیری از تبخیر آب دریاچه ارومیه را یکی از چالش های مهم و محوری ستاد احیا بیان و اضافه کرد: بیشترین میزان تبخیرها مربوط به فصل گرما و تابستان است که از دانشگاه ها و مراکز علمی و تحقیقاتی انتظار می رود وارد این مقوله شوند و راهکار ارایه کنند.

وی افزود: چنانچه بتوانیم جلو تبخیر آب دریاچه در فصول گرم سال را بگیریم، به طور قطع بسیاری از مشکلات مربوط به خشک شدن دریاچه رفع می شود.

ساعی تراز کنونی دریاچه را ۱۲۷۱.۲۴ متر اعلام و اضافه کرد: این رقم نسبت به زمان مشابه در سال قبل معادل ۸۴ سانتی متر افزایش نشان می دهد.

وی اظهار داشت: در حال حاضر وسعت دریاچه ارومیه ۲۷۸۵.۲۹ کیلومترمربع است که نسبت به زمان مشابه  پارسال ۸۹۲.۷۵ کیلومتر افزایش دارد و حجم آب دریاچه نیز هم اکنون ۳ میلیارد و ۲۶ میلیون مترمکعب است که این رقم نیز نسبت به پارسال یک میلیارد و ۹۵۰ میلیون مترمکعب بیشتر است.

ساعی حداکثر تراز آبی دریاچه اورمیه را   ۱۲۷۸.۴۰ متر اعلام و اضافه کرد: بر اساس برآوردهای علمی و مشاهدات میدانی تراز اکولوژیک دریاچه معادل ۱۲۷۴.۱۰ متر است که تا رسیدن به این تراز فاصله زیادی هنوز وجود دارد.

وی وسعت اکولوژیک درایچه ارومیه را نیز ۴۳۳۳.۳۹ کیلومترمربع اعلام کرد که تا رسیدن به این حد، بیش از ۲ هزار و ۸۰۰ کیلمتر مربع فاصله وجود دارد.

دبیر منطقه ای ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان شرقی، کاهش بهره برداری از آب های زیرزمینی را از جمله راهکارهای مهم این ستاد برای جلوگیری از هدررفت آب های حوضه آبریز بیان کرد و افزود: در حال حاضر با انجام برخی اقدامات فنی و مهندسی و فعالیت های فرهنگی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، میزان استفاده از آب تولیدی در این حوضه به ۷۲ درصد رسیده است که هرچند نسبت به مقیاس های جهانی بیشتر است اما در مقایسه با وضعیت کلی کشور رقمی متعادل محسوب می شود.

ساعی اظهار داشت: تغییرات اقلیمی یکی از دلایل اصلی کاهش حجم آب دریاچه ارومیه است که بر اساس آمارهای رسمی ۱۸ درصد بارش ها در حوضه آبریز طی سال های اخیر با کاهش مواجه شده است.

به گزارش ایرنا، دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران میان دو استان آذربایجان غربی و شرقی قرار گرفته ‌است.

مساحت این دریاچه در تابستان ۲۰۱۵ میلادی حدود شش هزار کیلومتر مربع بود که در ردیف بیست و پنجمین دریاچه بزرگ دنیا از نظر مساحت قرار می ‌گرفت و  بزرگ‌ترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه بزرگ آب شور دنیا محسوب می شد.

آب این دریاچه بسیار شور بوده و بیشتر از رودخانه‌های زرینه‌رود، سیمینه‌رود، تلخه رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌ شود.

دریاچه ارومیه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و در همین راستا کارگروه ملی نجات با مدیریت معاون اول رئیس جمهوری تشکیل شد.