پنج قدرت دریایی برتر جهان؛ آمریکا آسیب‌پذیر مقابل چین و روسیه

در این مقاله تاکید شده است که در صورت نبرد احتمالی میان آمریکا با چین یا روسیه، واشنگتن ناکام می ماند زیرا راهبردهای دفاع هوایی و دریایی آمریکا نیازمند تحولات اساسی است.

نشنال اینترست می نویسد: جای تعجب نیست که رتبه نخست نیروی دریایی جهان از آن ایالات متحده است، چراکه بیشتر از هر نیروی دریایی در دنیا، کشتی جنگی دارد و همچنین بزرگترین تنوع ماموریت ها و بزرگترین حوزه مسئولیت را دارد. هیچ نیروی دریایی دیگر دسترسی جهانی نیروی دریایی ایالات متحده را ندارد که کشتی های جنگی آن به طور مرتب در اقیانوس آرام، اطلس و اقیانوس هند و همچنین دریای مدیترانه، خلیج فارس و شاخ آفریقا فعالیت کند.

تجهیزات و داشته های اصلی نیروی دریایی آمریکا شامل ۱۰ فروند ناو هواپیمابر، ۹ کشتی تهاجمی دوزیست، ۲۲ فروند ناو گشتی، ۶۲ ناوشکن، ۱۷ ناو محافظ و ۷۲ زیردریایی است.

ایالات متحده با ۳۲۳ هزار خدمه آماده به خدمت و ۱۰۹ هزار پرسنل، بزرگترین نیروی دریایی از نظر نیروی انسانی است. آمریکا همچنین با نیروی هوایی مجهز به  ۳ هزار و ۷۰۰ فروند هواپیمای جنگنده، دومین قدرت برتر جهان در حوزه نیروی هوایی است.

در ادامه این مطلب، چین به عنوان مقام دوم نیروی دریایی برتر در جهان معرفی شده است؛ کشوری که طی ۳۰ سال گذشته، نیروی دریایی ارتش خود را از نیروی دریایی متشکل از ناوشکن های منسوخ شده به ناوگانی متشکل از ناوهای تندرو و پیشرفته تبدیل کرده است.

نگارنده این مقاله، پیشرفت نظامی چین را با رشد اقتصادی چشمگیر این کشور مرتبط دانسته است؛ موضوع مهمی که باعث افزایش ۱۰ برابری بودجه دفاعی پرجمعیت ترین کشور جهان از سال ۱۹۸۹ به این سو شده است.

نیروی دریایی چین همچنان به رشد و پیشرفت ادامه داده و سهم آن در مبارزه با دزدی دریایی در شاخ آفریقا را هم نباید نادیده گرفت. نیروی دریایی این کشور در حال حاضر مجهز به یک ناو هواپیمابر، ۲۵ ناوشکن، ۴۲ ناو محافظ و ۸ زیردریایی حمله هسته ای و ۵ فروند زیردریایی متعارف است و این ناوگان عظیم آن توسط ۱۳۳ هزار پرسنل هدایت می شود.

در رتبه بعدی، نیروی دریایی روسیه با  ۷۹ فروند کشتی جنگی ، برخورداری از ناوهای بزرگ، یک ناو هواپیمابر، ۵ فروند ناو گشتی، ۱۳ ناوشکن و ۵۲ زیر دریایی در رده سوم قرار دارد.

با وجود این واقعیت که روسیه به طور سنتی یک قدرت زمینی است، اما بخش اعظم نیروی دریایی شوروی سابق را هم در پایان جنگ سرد به ارث برد. 

شاید مهم ترین امتیاز قدرت دریایی روسیه، زیردریایی های هسته ای و پیشرفته مجهز به موشک های بالستیک باشد و احتمالا با این شرایط ، در بالاترین آمادگی نسبت به هر ناوگان دیگری قرار دارد.

براساس مقاله نشنال اینترست، انگلیس رتبه چهارم قدرت های برتر جهان در حوزه نیروی دریایی را در اختیار دارد؛ کشوری که اگرچه در چند سال گذشته شاهد کاهش پرسنل و کاهش پی در پی تجهیزات نیروی دریایی سلطنتی بوده، اما قدرت هسته ای نیروی دریایی آن و همچنین برخودار بودن از ناو های هواپیمابر، مقام چهارم را از آن این کشور می کند.

در حال حاضر نیروی دریایی این کشور شامل ۳ کشتی تهاجمی دوزیست، ۱۹ ناو محافظ و ناوشکن و همچنین ۷ فروند زیر دریایی هسته ای و همچنین ۴ فروند موشک بالستیک است. 

مقام پنجم این فهرست هم از آن نیروی دریایی ژاپن (MSDF) است که نویسنده آن را از نقطه نظر فنی نیروی دریایی نمی داند، زیرا "پرسنل آن غیرنظامیان هستند نه ملوان".

اما از جنبه فناوری رادار، ژاپن صاحب یکی از بزرگترین، پیشرفته ترین و حرفه ای ترین نیروی دریایی جهان است که دارای ۱۱۴ کشتی جنگی می باشد و نقطه عطف این ناوگان، ۴۶ ناوشکن به همراه ۱۶ زیردریایی است که جزء "بهترین های جهان" محسوب می شوند.

در پایان این مقاله، نویسنده چشم انداز نیروی دریایی ایالات متحده را متغیر ارزیابی می کند. در این گزارش به ویژه هشدار داده شده که اگر راهبردهای دفاع هوایی و دریایی کنونی ایالات متحده متحول نشود، ناوگان دریایی آمریکا در نبرد احتمالی علیه ناوهای جنگی روسی یا چینی ناکام می ماند.