مسئول کمیته پرنده نگری انجمن سبزچیا روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در ادامه پایش روزانه تالاب زریبار، تیم پرندەنگری این انجمن موفق به ثبت گونەای پرنده دیگر برای استان کردستان و این تالاب شد.
ناصح حسینی افزود: با شناسایی و ثبت این گونه پرنده، تعداد گونەهای پرندگان تالاب زیبای زریبار مریوان به عدد ۲۸۲ گونه رسیده است.
عضو کمیته ثبت پرندگان ایران یادآور شد: سسک شکیل ۱۰ سانتیمتر طول دارد، اندازەاش کوچک، دم بلند به رنگ نخودی زیتونی و پشت و تارک راه راه تیره و قهوەای است و پرهای وسطی دم بلند و به طرف کناره‌های دم کوتاه‌تر می‌شود.
وی اضافه کرد: این پرنده مدام دمش را تکان داده و به شکل باد بزن در می‌آورد و در زیر دم لکه لکه های سیاه و قهوه ای کمرنگ درشتی دیده می شود که دارای پرهای پوششی زیرین دم نخودی، منقار زرد تیره، پاها زرد مایل به سبز تیره وفاقد خط ابرویی مشخصی است.
حسینی گفت: روی دم این پرنده در مقایسه با سسک جنبان، تیره تر و زیر دم روشن تر است و اغلب خود را در میان پوشش گیاهی مخفی می‌کند اما به زودی با انسان انس می گیرد و به ندرت روی زمین دیده شده ولی پرواز ضعیفی دارد.
وی با بیان اینکه صدای این پرنده شبیه «تری رل- تری رل» یا «ته زی ی –بیت» است، یادآور شد: زیستگاه این پرنده در مناطق خار بوته ای و پوشش گیاهی کوتاه مناطق خشک، اراضی زیر کشت و اراضی مخروبه حاشیه روستاها و شهرها است و در پوشش گیاهی بوته ای یا علفزارها آشیانه می‌سازد.
تیم پرنده نگری انجمن سبز چیا از سه سال گذشته تشکیل شده و در این مدت توانسته گونه‌های زیادی را در تالاب زریبار و حاشیه آن شناسایی کند که در تازه‌ترین مورد این تیم موفق به شتاسایی گونه پرنده سسک شکیل در تالاب زریبار شده است.
تالاب زریبار هفتمین تالاب ثبت شده ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کنوانسیون بین المللی رامسر است که فرآیند ثبت آن از یک دهه پیش آغاز شده بود.
پناهگاه حیات وحش و تالاب زریبار نیز دارای حجم تقریبی آب بیش از ۳۰ میلیون مترمکعب است و سرریز آب دریاچه از قسمت جنوبی با نام رودخانه مریوان خارج می‌شود.
طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود ۱.۶ کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب ۲ و ۶ متر است.
زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از ۲ طرف غرب و شرق با کوه‌های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه‌زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.
گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهد.
سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه‌های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه‌های غیربومی این دریاچه است.
شهرستان مرزی مریوان در فاصله ۱۳۰ کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
نظر شما