ستاره بلژیکی رئال به علت مصدومیتی که در اواخر ماه نوامبر در دیدار مقابل پاری‌سن‌ژرمن گریبان‌گیر وی شد، هنوز نیمکت نشین است.
او در گفت‌وگو با نشریه اسپورت در خصوص نخستین فصل حضورش در رئال صحبت‌هایی کرد.
آیا رویای تو بازی کردن در رئال بود؟
بله؛ رویا بود. زمانی که در حیاط پشت خانه فوتبال بازی کردن را شروع کردم، هوادار رئال بودم. زیدان هم اسطوره من بود. وقتی سانتایگو برنابئو را در تلویزیون می‌دیدم، جادویی بود؛ پیراهن سفید رئال هم همین‌طور و در چشم‌های من استثنایی به نظر می‌رسید. اغلب برای تعطیلات با خانواده به اسپانیا می‌رفتیم اما هرگز به مادرید نیامده بودیم. فاصله بلژیک تا مادرید با خودرو طولانی است. وقتی در تعطیلات فوتبال بازی می‌کردیم همه در مورد رئال حرف می‌زدند و اغلب بازی‌های آنها را تماشا می‌کردیم.
آیا چند سال پیش این فرصت را داشتی که به رئال بروی؟
هر سال صحبت رفتن من به رئال مطرح بود اما هرگز تماسی برقرار نشد. این داستان ۲ یا سه سال پیش شروع شد زمانی که با تیم ملی بلژیک دچار مصدومیت شدم. بعد از جام جهانی ۲۰۱۸ می‌خواستم به رئال بیایم اما باشگاه چلسی مخالفت کرد. لازم بود در سالی که ساری (مائوریتسیو) آنجا بود، در استمفوردبریج بمانم.
زیدان چطور مربی است؟
او زیاد حرف نمی‌زند و همه چیز با او آسان است. قبل از یک بازی به سراغ شما می‌آید و با یک جمله کوتاه شما را به آرامش دعوت می‌کند. ۲ یا سه ماه اول آنطور که انتظار داشتم پیش نرفت اما او گفت که آرام باشم. او انسانی عادی است که زیاد شکایت نمی‌کند و یک‌راست سراغ اصل موضوع می‌رود. او عاشق بازیکنانش است و همیشه جانب احساسی ماجرا را حفظ می‌کند. کاملا احساس می‌کنید که بازیکنان از بودن او خوشحالند حتی آنهایی که بازی نمی‌کنند. این یک موضوع اهمیت زیادی دارد و این درست همانجایی است که شما پی می‌برید که او احساس بازیکنان را درک می‌کند زیرا روزی همین جایی که ما هستیم، بوده است.
صحبت‌هایی در مورد اضافه وزن تو بعد از تعطیلات تابستان مطرح شد. آیا این موضوع حقیقت داشت؟
بله. نیازی به پنهان‌کاری نیست. تعطیلات، تعطیلات است و در تابستان پنج کیلو اضافه وزن پیدا کردم. جزو آن دسته افرادی نیستم که راحت وزن اضافه یا کم می‌کنند. در ۱۸ سالگی و زمانی که در لیل بودم، ۷۲ یا ۷۳ کیلو بودم و سپس ۷۵ کیلو شدم. در تابستان به ۸۰ کیلو رسیدم اما ظرف ۱۰ روز وزنم را کم کردم و به شرایط ایده‌آل رسیدم.
نظر شما